Your Personal Day of Death is... Monday, October 18, 2060

Huggulegt þarna höfum við daginn sem ég á að kveðja þessa jörð samkvæmtnetdauða reiknivelinni Jahh þetta fer svona semi vel í kvíðaköstin mín yfir því hvað lífið er stutt og hvað ég á eftir að gera hrikalega hrikalega margt. Það er víst nokkuð ljóst að maður verður að nýta tímann vel, jafnvel læra að skipuleggja sig. Nei nei, ég læri það örugglega aldrei sama þótt ég hefði þrjú hundruð ár. Frekar þá að læra að njóta þess sem er NÚNA. Hætta þessu rugli, að finnast ég vera að bíða eftir að lífið mitt byrji. Hvað með það þótt ég sé búin að búa heima og sé orðin gömul og eigi ekkert..... Það er bara vont hugarfar, í kjölfar magahnútsins Mikla sem er að gera vart við sig. Einn dag í viku tek ég smá örvæntingarkast yfir -bandstrik-LEYSI. Þið getið sett eiginlega hvað sem er fyrir framan LEYSI. Peninga, tíma, vinnu, og bara hvað sem ykkur dettur í hug. Nema skuldir. Það passar ekki.

Á móti kemur að það var æðislegt veður í dag, sólin skein og ég sver það að fuglarnir sungu hærra en venjulega. Það er bara mánuður í að ég fari út og flippi í danaveldi með Ásu Ég get sennilega fengið vinnu á PizzaHut smáralind þótt ég sé mjög ósátt við það. Löng og leiðinleg saga á bak við það allt. En hverju skiptir svo sem hvað ég er að vinna við í þessa tæpu tvo mánuði sem ég vinn áður en ég FLYT til Bologna. Bara að ég fái nóga vinnu. Magakrampinn inniheldur líka kvíða yfir þessum prófaandskotum. Vantar einsog eitt stykki kæruleysispillu.