FRÍ? Til hvers?

er það ekki fáránlegt að maður sé alltaf að vinna, og dreyma um frí.....bara að þurfa ekki að gera neitt....geta hangið og hangið.... svo fær maður alltíeinu tvo frídaga í röð!! Sem er þó samkvæmt vaktaplani þar sem maður er loksins kominn með nokkuð reglulegar 12 tíma vaktir. Og manni leiðist. Já takk fyrir, ég er ein heima og mér hreinlega leiðist og hef ekkert að gera. Eða nenni ekki að finna mér eitthvað að gera, allir eru að vinna á daginn svo það er engin leikfélagi til taks. Dísús.

Dagurinn í gær var þó nokkuð góður þótt góða veðrið hafi farið fyrir ofan garð og neðan hjá mér einsog oft áður. Fékk smá tilfelli þegar ég var að taka til í fataskápnum mínum og í því fólst að máta þau..... og komst að því að þau hafa skroppið saman!! Þetta er ekkert smá dularfullur skápur sem minnkar fötin mín óumbeðinn. Jæja ég ekki sátt, enda óþolandi þegar óumbeðiðminni fötin þrengja að, nema auðvitað allar mínar heittelskuðu taybuxur.... He hehe he. Asnalegu fötin eiga ekki annað skilið en að ég henti þeim, en þá þyrfti ég að eiga pening fyrir nýjum, ekki spranga ég um nakin? Svo það er víst hitt ráðið sem blívar.

Fórum í bíó á ANGER MANAGMENT í gærkvöldi og verð að segja að hún stóð ekki undir væntingum. Ekki að maður búist við öðru en kjánalegum gamanmyndum með mr. Sandler, en þessi var ekki nógu fyndið þótt hún væri ágætis afþreying. Kanski málið að við ása erum búnar að tala um að sjá hana síðan í maí og kanski komnar með fullmiklar hugmyndir um hana. Svo skelltum við okkur á kaffi hús ég, ása,auður og hlíbbið þar sem þær sulluðu smá í bjór. Ég sýndi þann nýstárleika að fá mér te.... Meðvituð um að undanfarið verð ég andvaka af kaffi, og kókbann er tekið við, ég var á bíl og bjór er óhollur. Gellan gaf mér jarðaberja/kíví te og með fylgdu fimm pakkar af sykri og súkkulaði moli. Einsog jarðaberjate sé ekki nógu sætt? get ekki sagt að ég hafi fundið mig í þessu ofursæta tei og endaði auðvitað á að fá mér bara einn stóran og kaldan og þar kunni ég miklu betra við mig......

Enda komumst við að því í gær að ég er hálfur karlmaður. Þessi viska kom í kjölfar pælinga hjá ásu um hvort táin sem aldrei hefur fengið nafn en er við hliðina á stóru tánni eigi að vera stærri eða minni en hin sanna "stóra tá". Skiptar skoðanir eru sennilega á því, en hún er allavega aðeins stærri á öðrum fætinum á mér..... - ása var nú ekki að sætta sig við það, Það er bara svoleiðis á karlmönnum!!! voru hennar rök. Það hlýtur því að stafa af því að ég er hálfur karlmaður..... Dylst heldur engum hversu ofsalega BUTCH ég er, algjört naut og harkan uppmáluð..... hmmmm

annars er ég ofsalega leið yfir því að nú þegar ég hef skipt um kommentakerfi og republishað öllu heila klabbinu eru öll fyrri komment horfin í nethafið. Sorglegt nokk því oft hafa komið miklir viskumolar í gegnum þetta samskiptamunstur.

Ég fékk væna tölu frá honum föður mínum um daginn, eina væna og klassíska þess efnis að maður ætti að klára það sem maður byrjar á, en ekki fresta öllu og gera það svo aldrei. Þessar umræður spruttu upp frá því að ég sagðist ekkert vera viss um að ég ætlaði heim eftir þetta ár mitt á ítalíu, kanski færi ég bara að gera eikvað annað þar í stað þess að drífa mig heim og klára annað ár við HÍ.... ég meina persónulega finnst mér ekkert liggja á....halló lets face it það eru svo sem ekki störf sem bíða mín í röðum eftir að mín útskrifast með BA í ítölsku og heimspeki, jafnvel þótt ég taki listfræði sem aukagrein einsog listasögukennarinn minn reynir sitt besta til að sannfæra mig um. En það er víst sannleiksmoli í því að maður græðir meira á gráðum sem eru kláraðar en fjölda gráða sem var byrjað á....

Það er þetta vandamál við að höndla langtímaplön sem hrjá mig, ég get ómögulega skuldbundið mig til eins né neins skólalega séð fyrri eitthvað sem er í fjarlægri framtíð..... Kanski langar mig ekki lengur að gera þetta þá, og engin ástæða til að lofa því núna bara til að hætta við það þá. Hmmmm spurning um að hafa frjálst val, allt er opið..... ég veit að ég á eftir að vakna einn morgun og fá taugaáfall því ég geri mér grein fyrir að ég á ekki allt lífið framundan, og það eru ekki allir möguleikar opnir en vonandi verð ég búin að læra sannleikan sem ég rembist einsog rjúpan við staurinn að tileinka mér.... - Njóta núsins í stað þásins eða þessins - Sem sagt það sem er núna ekki það sem var þá eða verður síðar. Já já ég veit að þetta er ekki beint neitt NEWSFLASH, held nú bara að flestir sem ég þekki séu í sömu spörum að verða stór og sætta sig við að verða eitthvað eða verða ekkert eða verða maður sjálfur. Vera maður sjálfur. Hljómar nú auðvelt ekki satt? Einkennilegt þó að svona margir séu síður en svo með það á hreinu hver það er....... eða hvað maður á að gera úr þessu lífi sem maður á. Ég er ekki ein um það að skelfast fátt eins mikið einsog að staðna og týnast í brauðstriti eða megrun og pakkaferðum með plús.

Líka hef ég velt því fyrir mér af hverju við erum mörg svona nett ósjálfbjarga og á flótta frá beinu breiðu brautinni og algerri afneitun að vera stór og ábyrgðarfullur út í gegn. Mér til lítillar ánægju var það einmitt rifjaðu upp að mamma var ári yngri en ég þegar hún átti mig, og þá voru þau búin að búa saman í köben í þrjú ár og búin að vera saman síðan þau voru sautján eða eitthvað. Ég er engin loftbóla ég veit alveg að tímarnir eru breyttir og mennirnir með en það er samt fyndið að heil kynslóð sé í passlegri tilvistarkreppu og allir ætla að skoða heiminn og finna sig. Það liggur við að þetta sé að verða klisja og það pirrar mig voðalega, því þetta er einmitt það sem mig langar mest af öllu að gera. En hver vill vera klisja? Reyndar er það sannleikur að fleiri tala um það en gera það. Hugtakið að ferðast er svo stórt og feitletrað og spennandi að það getur ekki coverað sólarlandaferðir til spánar né málaskóla. Við erum að tala um ALVÖRU, langt, ókunnugt týnt skrítið undarlegt. Erum við bara með einhvern velmegunarsjúkdóm?, höfum það of gott og vorkennum okkur þá endalaust að finna ekki tilgang heimsins eða innri ró og hafa ekki séð allar indiánarústir í mexico og perú né ferðast um indónesíu og lært köfun, meðan fólk í heiminum deyr úr hita og hungri og hörmungum. Erum við ekki eigingjörn, sjálfselsk, þröngsýn, blind með nýjasta símann, atlaskort, lán, yfirdrátt, sólarbekki, brunnkukrem, og morðfjárdýrt líkamsræktarkort sponsored by lélegri sjálfsmynd vegna þess að viðkomandi er ekki "réttur" miðað við samfélagsleg norm, fyrir utan að við látum ríka homma í tískuheiminum stjórna fjárútlátum..... einhver sagði - hey hvað segiði um smá neon.... ég sé bleikt, ég sé hælaskó í skærum litum og netaboli.... ú úúú ég sé smá eighties þema og hinir hoppuðu um og klöppuðu lófunum og stuttu síðar er það bara ofbirta í augun og allir hlaupa bæinn út og inn með kreditkortin á lofti til að vera með.... til að vera inn....

ég er ekkert að draga sjálfa mig neitt út úr þessu þema þótt mér sé illa við neon og hælaskó, ég skokkaði þá bara á eftir öllu í jarðarlitum og skrítnum skóm sem er nú líka í tísku. Ég er bara að gera athugasemd hvað manni er auðveldlega stjórnað af "einhverjum" Helvítis samfélagslegu norm. Að taka öllu einsog nýju neti án þess nokkurntíma að staldra við og segja - hey hmmm finnst mér það eða segi ég það bara því mogginn og cosmo segja það? Fólk er svo trúgjarnt af einskærri leti, þá meina ég líka í sambandi við allskins hluti sem eru mun merkilegri en líkamsform og fatalitur. Pólitík og auglýsingar virka ekki af ástæðulausu, við erum trúgjörn og einföld. Og ég er alveg komin með uppí kok af þessari útlitsdýrkun-bölvun dauðans og hlutadýrkun á þessu landi. Öllum er svo starsýnt á útlit hlutanna og fylgihluti að það steingleymist að það er einskis virði.

Frettaskeytid um frettaleysid

Ég er á lífi. stopp. Samt naumlega. stopp. Hata beinverki og hálsbólgu mjög mikid. stopp. Samt mest af öllu þegar maður verður samt að vinna. stopp. Flatneskja dauðans er í gangi þessa dagana. stopp. Sakna fólks.stopp. Þótt ég vinni á daginn andstætt ásu og erlu, og sé frekar umkringd fólki allan daginn. stopp. Mig langar bara að vera með mínu fólki en ekki þetta stöduga áreiti kúnna sem halda að þeir séu líf mitt. stopp. Verst af öllu að þeir hafa rétt fyrir sér. stopp.

Lýsi eftir atriðum í afmælisveisluna mína sem ég stefni á að halda laugardaginn 9.ágúst. Ammlið er nú 6.ágúst en það er einmitt einsog 9 á hvolfi....Ása er nú þegar búin að lýsa yfir áhuga á að koma með rafmagnsbassann og taka smá númer, ég ætla reyna mitt besta til að fá bjarna og undrið til að standa fyrir gítarspili fram á rauða nótt.... allavega smá.... Datt jafnvel í hug að taka á því og finna eitthvað sniðugt þema..... Jæja plebbarnir mínir um lönd og strönd, leggiði nú höfuðið í bleyti og finnið uppá einhverju sniðugu með mér. Ekki fara neitt út úr bænum næstu helgi, það er bara blautt, meira blautt dýrt vesen með unglingafyllerí og meiru miklu betra að vera bara heima og djamma í bænum..... Sveiattan að leggja land undir fót, malbik er best það vita allir með viti..... Over and out

Hatrammar deilur milli min og mr. blogger

Taugaáfall í uppsiglingu

Drasl a drasl ofan

Ég er búin að reyna að hella mér í smá dýpri tiltekt einsog settið sem er alveg í góðum gír, en það gengur gríðarlega erfiðlega. Aðalástæðan fyrir því er að ég tími aldrei að henda neinu, pabbi setur upp illan svip og segir myrkri röddu - þetta hefurðu frá móður þinni - og notar the evil eye alveg óspart. Enda hefur maðurinn reynt í hundrað ár að fleygja drasli en mamma þverneitað að leyfa honum að henda neinu, allt frá pabbakössum til kvittana. Þetta eru minningar!!! Hann hefur meira segja gripið til þess ráðs að læðast og henda hlutum en hún sér yfirleitt við honum og læðist út í tunnu eða skúr og felur eðaldraslið. Jæja ég ætlaði sem sagt að losa aðeins um en endaði með að henda tveim reikningum og umslögum hinu var öllu troðið aftur ofan í skúffu. Ekki sérlega árangursríkt. Ég rakst á allskonar hluti sem ég vissi ekki að ég ætti, reikninga frá englandi og danmörku, gömul strætókort póstkort og miða og bæklinga og fleira bráðnauðsynlegt. Það er samt svo gaman að skoða svona og ég er búin að sitja í andlegu ferðalagi um land minningana og hlægja og gráta á víxl, ja næstum.....

Já ég er með söfnunaráráttu dauðans, og á einmitt líka allar tólf dagbækurnar sem ég skrifaði fyrir tíð bloggsins. Það er ekkert eins fyndið einsog að lesa þær, þótt maður muni eftir því þegar maður var fimmtán þá er ótrúlegt að lesa það sem maður var að hugsa þá, ég hlæ alveg úr mér görnina eða þá roðna af kjánaskap yfir því hvað maður var mikill kjáni. Eða er kjáni, það er svo sem skilgreiningar atriði..... Í tiltekninni fann ég einmitt bókina ....sem ég keypti á tilboði í roskilde......glotti við tönn eftir femininstaumræðuna um daginn. En þetta er merkileg bók og margt virkilega umhugsunarvert. Áhugasamir hafi bara sambandi við mig og ég skal lána hana og svo getum við hisst og rætt innihaldið..!!!

Ég fann líka snilldarmyndbandið sem ég rakst á í einhverri ódýrum súpermarkaði í gautaborg, ég bara varð að eignast þetta enda er þetta mikið átrúnaðargoð okkar stelpnanna. Mér varð sérstaklega hugsað til hennar gerðar og keypti ég það einmitt og ætlaði að gefa henni það í afmælisgjöf en stúlkan sú varð tuttuguogtveggja þann 5.júni. Það situr hér heima og bíður komu hennar á næstu vikum og efast ég ekki um að hún mun verða dolfallin. Það er sko ekkert slor að komast í form með herra Fabio og engum öðrum. Besta við þetta allt saman að allur texti á umslaginu er á finnsku..... þó ég hafi ekki gerst svo fræg að horfa á það ennþá, efast ég ekki í eina sekúndu um að fabio tekur mikla karlmennskutakta á myndbandinu. Endurtek að þeir sem eru að svitna yfir löngun til að svitna með fabio geta líka haft samband við mig og við skulum taka það til greina að lána það út einsog einn dagpart eða svo he he he.

Kveðjukaffihúsaferð sigrúnar var áðan, hún var nú dauðþreytt litla greyið enda mikið búið að ganga á í undirbúningi undir ársferðalagið en þó alltaf gaman að berja beautiið augum. Ég þurfti að slá stulkurnar um lán enda peningalaus einsog venjulega, þótt í þetta skipti stafi það einnig af áráttu minni að gleyma hlutum annarstaðar en heima hjá mér og erfiðleikum í að hafa mig í að endurheimta þá. Erla var svo mikið yndi að skipta við mig á góðri sögu og kaffibolla. Mamma skemmtir sér vel á minn kostnað enda eru þau bæði hún og pabbi með andstyggilegan húmor og kjurrt er aldrei látið liggja á þeim bæ, það virðist loða við mig að sjá um að skemmta fólki með þeim undarlegu aðstæðum sem ég kemst í og óheppni. Það er ekkert gamanmál að ef allir þeir hlutir sem ég hef yfirgefið á undarlegustu stöðum í heiminum þá væri það bara fataskápur með öllu tilheyrandi fyrir einhvern. Meira segja með símum, kortum og snyrtivörum. Það má kanski tengja þetta við hugsunarleysi, gleymsku, klaufaskap og að vera utan við sig, en ég er handviss um að óheppnin eltir mig bara.

Kerlingin klikkar nu ekki!!!

Jæja góðir hálsar, ég er búin að fá staðfestingu á því að mottóið mitt "þetta reddast allt saman" er að gera góða hluti. Ég var að fá svar frá listasögukennaranum mínum um það að ég hefði fengið 9-9,5 fyrir fimmtán blaðsíðna ritgerðina sem ég lá sveitt yfir í páskafríinu. Lægsta einkunin mín var 7.5 í heimspekidauðanum og svo 8.5 í ítölsku og 8 í málvísindum. Mér finnst þetta alveg snilldareinkunnir sérstaklega þar sem ég las allt námsefnið í upplestrarfríinu auk þess að skrifa þessa alltof löngu ritgerð. Nú er að sjá hvort þessi tækni nýtist mér á ókunnri tungu.....

Mánudagur til mæðu, og þó ekki þar sem ég er bara að letibykkjast í náttfötunum og gera ekkert. Mamma og pabbi eru ennþá í sumarfríi sem mér finnst ágætt því þá elda þau handa mér. Þar sem "það viðrar svo vel til inniverka" einsog mamma sagði þá eru þau í ham, tiltektarham og háaloftsgeymsluham. Ég var ekkert of kát þegar þau flyktust bæði inn til mín og skriðu inn í holuna bak við herbergið mitt að raða kössum, einmitt þegar ég ætlaði að sofa á mínu græna lengi lengi. Þegar ég loks losna við þau, kemur pabbi svo stuttu seinna í hláturskasti og heimtar að ég komi og "máti" með þeim. Ég hélt nú ekki, lék ennþá smá súru dótturin sem vill ekki fara á fætur. En ég dó næstum úr hlátri þegar mamma kemur í krampakasti í gallabuxum með pastellitu blómamunstri í fagurminntugrænu, bleiku og gulu á hvítum grunni. Svo smeigðu hún sér í ljósbleika prjónapeysu sem var of víð og of stutt, það vantaði bara úrsér vaxna aflitun og hælaskó þá hefði hún verið fullkomkið hvítt rusl. Pabbi hökti svo inn ganginn í þrengstu gallabuxum í heimi og hann átti mjög erfitt um gang hvað þá hlátur, en við mamma vorum sammála um að svona ásmurðar gallabuxur væru ekki málið fyrir hann. Virðuleikinn var löngu farinn, enda finnst mér best við þau hvað þau eru hress og laus við að taka sjálf sig of alvarlega. Það var líka rifjað upp að ég þyrfti að fara að pakka niður, út exit úr herberginu áður en kemur að ítalíu. Hamrað á því að þau væru ekki að henda mér út, ég fengi bara litla herbergið hennar oddrúnar, hliðina á þeim í staðinn ef ég vildi koma aftur. Auðvitað er það fallega boðið, en ég vildi óska að ég þyrfti ekki að flytja aftur heim. Kominn góður timi á að standa á eigin fótum.

Fríður flokkur fólks fór út á lífið á laugardag, þetta er komið í vana..... Jæja þetta var hin besta skemmtun, byrjaði í vinnupartý hjá óskari þar sem við lærðum nýjan drykkjuleik!! JEI svo var farið í ammæli hjá Kjartani/ kveðjupartý hjá Sigrúnu nær bænum og þaðan svo á Celtic sem er nýjan uppáhaldsbúllan okkar. Það var líka bolla í þessu partýi og ávextir he he sem við auður gerðum okkar besta í að borða, náðum okkur bara í skeið og fylltum glösin af þeim. Langbestir...... Það var heilmikið fjör á celtic, kynntumst allra þjóða kvikindum, og félaga úr ýmsum áttum vinnu og skóla og hvaðeina. Ég er dáldið frústreruð yfir því hvað þetta land er lítið. Ég held að það sé ekkert spaug að maður þurfi bara að leyta á mið annara þjóða, því annars eru meira en helmingslíkur á því að hitta frændur sína, að vinir þínir þekki þá úr fortíðinni, að einhver sem þú þekkir hafi sofið hjá honum eða öfugt, að þeir séu fyrrverandi eitthvað, að þeir séu í kór með mömmu þinni og hafi farið með henni á söfn. Ég meina það maður á bara að sleppa þessu alltogether. Ekki það að maður hættir svo sem að kippa sér upp við þess háttar, enda erum við öll innbreads á einn eða annan hátt. Ég meina syskinabörn mega giftast svo maður stressar sig nú lítið á einhverjum nokkrum ættliðum. Og ég meina, ef þau þekkjast nú þegar....maður veit þá að mömmu líkar við hann svo það yrði aldrei neitt svona tengdamömmuvesen. obbbobbbobbb

Sigrún mín fer úr landi í nótt, til fyrirheitna landsins Ítalíu, Öfund alveg á fullu. Hún er reyndar fyrst að fara til Rimini með familyunni og hlakkar ekkert til. Ég reyndi að segja henni að flestir gæfu hægri höndina fyrir þetta frí, en hún er ekkert spennt. Já já gera ekkert nema liggja í tvær vikur úffff. En svo fer hún til ítölsku stelpnanna í Pescara og djammar með þeim í mánuð áður en ég kem og skólinn byrjar 1.september. Ja eða tungumálanámskeiðið góða. Hey, þar verða allavega fullt af útlendingum sem er engin leið að séu vinir mömmu þinnar né að þeir séu skyldir þér.....

?etta kemur allt!!!

Sko mína, ég athugaði hvernig helv. myndasíðan liti út og þá virtist hún bara vera í góðu lagi eftir viðbjóðsstæla næturinnar. Jæja, kanski var það bara ég sem hitti ekki á rétta takka sökum þreytu og viðbjóðs. Dagur tvö í framkvæmdaleysi hefur runnið upp, móðir mín og faðir eru komin heim sem þýðir að ég þarf að taka til í herberginu mínu og má ekki sofa endalaust. Oh welll..... En hér eru Myndirnar loksins komnar. Tékkið nú á þeim til að þessar svefnlausu nætur fari ekki til spillis.... he he he

Geðheilsan er rokin út í veður og vind með þaulsetu fyrir framan skjáinn að reyna að koma helv. myndunum á veraldarvefinn. Þannig er nú mál með vexti að ég þarf að finna nýjan stað fyrir þær því ekki er meira pláss þar sem gömlu eru og ég er alveg að klúðra því hægri vinstri af því að ég reyni að gera þetta of flott......er búin að vesenast svo mikið að þetta er orðin ein stór flækja með linkum inná hvað annað en aldrei áfram og layoutið fer fram og til baka og ég er orðin taugahrúga. Sorrý ása mín þetta verður að bíða til morguns klukkan er að verða fjögur um nótt og ég get ekki meir. Ása er nebla orðin frekar þreytt á letinni í mér að vera ekki enn búin að koma skandinavíutúrsmyndunum í loftið. Ekki að ég haldi að fólk sé að pissa á sig af spenningi til að líta þær augum, fyrir utan að flestir sem þurfa að sjá þær eru búnir að sjá þær. Jæja hvað sem myndaþörf fólks líður þá er ekki hægt að efast um svefnþörf mína og bíð ég ykkur vel að sofa á ykkar græna sem ekki eruð föst í viðjum tímaþjófsins mikla mr. computer sem auðveldlega lætur mig gleyma að sofa og borða heilu dagana. Viljiði spá í því!!! Ég er ekki í lagi. Annars veit ég um nokkra sem eru jafnvel verri en ég. og hafa báðar líst yfir þrálátum setum yfir sims. Minniði mig á að snerta aldrei aldrei sims.

Er það ekki einkennilegt hvað maður á margar hliðar og hvað það eru fáir sem þekkja allar hliðarnar á manni. Og kanski ennþá færri sem líkar vel við mann og allar mans hliðar plús kosti og galla. Auðvitað erum við öll brotnir persónuleikar sem sýna sig við réttar aðstæður en ég fór að velta fyrir mér hversu ólikar hugmyndir fólk getur haft um mann, nú er einmitt komið uppúr kafinu að mörgum sem vinna með mér finnst ég vera alveg einarður femininsti, sem sé greinilega fylgismaður vinstri grænna og sé að læra eitthvað eins óþarfi og skrítið og heimspeki og ítölsku. Þar að auki er ég talin verulega samviskusöm og akkúrat og fékk ég að heyra kurteis og vel upp alin um daginn. Krakkar sem voru með mér í myndlistinni fanst ég vera svo róleg og yndæl og afslöppuð. Svo eru líka aðrir vinir mínir sem mundi seint nota orðin samviskusöm um mig, frekar að ég sé dáldið á rúi og stúi og rembist einsog rjúpan að vera frjáls andi eða hvurn fjandan sem maður vill kalla það, viti aldrei hvað ég vilji og dáldið með óraunhæfar myndir um þennan heim sem við lifum í. Spurning hvort maður eigi að tengja þetta allt saman því að ég sé rísandi ljón með tungl og tilfinningar í vog. Það fer alveg afspyrnu illa saman að vera heimsins mesta frekja sem vill vera drottning og að vera sáttasemjari sem vill öllum vel en höndlar illa athygli og er frekar feimin og innísér. spurning hvort maður vilji trúa á að stjörnumerkin segi eitthvað um mann. Einmitt ein af lestrardellunum mínum sem ég fæ reglulega var stjörnuspeki og las ég allt sem ég fann á bókasafni um þau mál. Eignaðist meira segja svona "kit" til að búa til stjörnukort fyrir fólk. Og það er engin lygi að ótrúlega margt virtist smellpassa.

Hvað um það, þá var aðalmálið sem ég velti fyrir mér, hvort ég sé feministi. Ég var dálitla stund að velta því fyrir mér hvort ég ætti að svara nei eða já, og fannst í sannleika sagt einkennilegt að fólk virtist svona pottþétt á því. Málið var þó ekki að ég skammist mín fyrir að vera það, heldur einmitt að mér finnst ég ekki vera nógu mikill feministi til að geta státað mig af því. Halló, það er nú bara sjálfsagt að láta fara í taugarnar á sér að enn skuli vera fólk sem finnst að stelpur sem sofa hjá séu druslur en strákar sem gera slíkt hið sama séu folar. Já, það fer líka í taugarnar á mér að McDonalds skuli auglýsa " GEFUM MÖMMU FRÍ - FÖRUM Á MCDONALDS" Af hverju ekki að gefa pabba frí? Að minnsta kosti þeim báðum, hver segir að það sé alltaf mamman sem eldar. Það hlýtur líka hver maður að sjá að það er út í hött að menn skuli ennþá fá hærri laun en konur fyrir sömu vinnu, þegar við erum flest jafnvel menntuð og við jafnar aðstæður. Og menn sem finnst það ógnandi að konur skuli hafa skoðanir og tali upphátt þegar þeim finnst eitthvað í stað þess að halla undir flatt og brosa og vera dúllur eru hvort eð er algjörlega lausir við karakter og hver vill svoleiðis mann. Endalaus misskilningur að feministi sé karlahatari sem neitar að raka sig og sé jafnvel bara lesbísk. Mér er að minnsta kosti sérdeilis vel við karlmenn, og þótt mér sé illa við þá sem reyna vísvitandi að koma illa fram við mann og annan, þá gildir það alveg eins um konur sem gera það. Svo já kanski ætti ég að ganga til liðs við Bríet kynna mér þessi mál til hlýtar og verða alvöru feministi.

Ég varð líka hugsi við ræðu eins vinnufélaga míns, sá vildi meina að það væri með endemum sorglegt hvernig íslenskar stelpur höguðu sér. Hann væri orðin hundleiður á því að sjá hvernig þær létu endalaust plata sig með fögrum orðum fávita í rúmið og ætla svo að vera reiðar þegar þetta var bara bull. Og svo væri bara sama sagan all over again endalaust. Mér fanst þetta nú gera frámuna lítið úr okkur öllum, ég vil allavega ekki meina að ég láti "plata" mig svo auðveldlega í rúmið. Sömuleiðis finnst mér þetta gera lítið úr öllum strákum, að þeir séu allir að ljúga daginn út og daginn inn til að draga einhverjar stelpur í rúmið sem þeir kalla síðan druslur. Það er samt kanski ekki óvitlaust, að því leiti að maður byrjar á því að gera ráð fyrir að allir séu að ljúga. Kaldhæðnin er allsráðandi, sem varnarsystem því maður ætlar nú ekki að vera einhvert kjánaprik sem trúir öllum þeim fagurgala sem vellur uppúr viðkomandi. Nei það er kanski betra að gera ráð fyrir engu og verða þá ekki fyrir vonbrigðum eða eitthvað. Gallinn við þetta system er jú það að maður veit ekkert hvenær þessi einn af þrjátíu sem actually meinar það sem hann er að segja, birtist. Hver veit nema maður hafi blásið á það einsog hvert annað kusk.

Annar náungi hélt því statt og stöðugt fram að fólk í reykjavík væri bilað, eintómir vitleysingar og sérstaklega strákarnir. Annað en á akureyri þar sem hver maður vildi ást og fjölskyldu. Hef litla trú á því, en læt einnig fara í taugarnar á mér að þetta sé aldurinn þar sem einblínt er á þetta. Núna er tímabil sambanda og barneigna að hefjast, og tímabilinu þar sem allir veltu fyrir sér hver svaf hjá hverjum og hversu oft og yfirhöfuð hvort sofið var hjá að líða hjá. Hvað ef maður er bara ekki á því að festa rætur og rækta fjölskyldu og garð. Hvað ef forgangsröðunin er önnur, er ég þá gölluð? Sé fram á að vera boðið í paramatarboð af eintómri vorkunn þar sem allir spyrja varfærnislega hvernig karlamálin mín gangi, lausir við fordóma því ég má nú hlaupa af mér hornin en þó fer að örla á samræðum um hvað sé nú að hjá mér, hvers vegna ég haldi aldrei í mann. Hvort ég ætli nú ekki að fara að koma niður á jörðina og hætta þessari vitleysu og sjá að ljósið felst í fjölskyldunni. Úff, ég er kanski komin nokkur ár fram í tímann með léttum keim af dagbók birgittu jóns. Það má ekki misskilja mig, mér finnst líka frábært að sjá fólk brosa útí annað af vitneskjunni að það sé ýkt skotið og viðkomandi sé skotinn á móti og allt. Það er líka gaman að fylgast með þessum krökkum sem maður man eftir sem vitleysingjum í grunnskóla vera foreldrar og það er nú ekki loku fyrir það skotið að maður sjálfur verði með álímt bros af ástarbríma, en ég neita að láta hengja mig á að það sé einhver nauðsyn eða takmark til að elta á fullu. Það gerist þegar það gerist og allavega ekki ef fólk er á veiðum.

Vinna vinna vinna sminna má fara að linna. Væri alveg til í að vinna minna. Ég er ekki sprækur sem lækur enda hleyp ég á milli pizzahut staða og milli eldhúss og salar og er bara ein með öllu eða í öllu. Hættu nú þessu kvarti gæskan, enda bað ég um mikla vinnu. Ér bara löt einsog letibykkja og finnst miklu betra að vera í fríi. Hvað með það.

Þetta var hin fínasta helgi, ja allavega eitt kvöld hin fóru í vinnu ( nei í alvöru) eða hurfu í þynnkubríma dauðans. Hann Guddi minn gerðist svo frægur að halda uppá ammlið sitt á laugardaginn og var þar margur maðurinn og konan mætt á svæðið með gleði í hjarta og bros á vör til að bergja á guðjónaveigum þeim er á borð voru borin. Reyndar komu nú flestir með nesti líka, og auðvitað endaði það með fullt af ofurkátu fólki sem rúllaði mismikið fram og til baka um húsið hans og jafnvel alla leið niður í bæ. Bollan var kröftug en leyndi þó á sér, og fólk einsog ég og auður tókum okkur til við að éta ávextina helst með annað bolluglas í hinni hendinni og bjór í hægri tá. Stefnan var tekin á miðbæinn einsog svo oft áður og byrjað á Celtic cross, það var með endemum gaman enda var einhver snilldarskrítin hljómsveit sem hét 3some og mikil stemming. Mér fannst það afspyrnu vel við hæfi þar sem við Bjarni grindavík tókum einhverja menn á taugum með því að ljúga því að þeim að okkur vantaði þriðja mann í leikinn fyrir nóttina. Smá krydd í spilið, ég meina eftir langtímasamband þarf maður á smá tilbreytingu að halda...... Hey þetta var hans hugmynd, og sendi mig alltaf til að plata og mér fannst það alveg bráðfyndið. Hmm já það var rúllað og dansað og teknar miklir taktar á gólfinu, mér var nú sveiflað um á barnum við aðstæður sem ég réði takmarkað við sökum bollunnar, en svo mundi ég skyndilega eftir missioninu og sagði söguna góðu um að við þetta langtímasambandsfólk vantaði bara smá flipp og svona. Viðkomandi var nú ekki alveg að meika þetta fyrst og fanst við vera einkennilegt fólk, en svo tók hann mig á taugum með því að samþykkja þetta og vildi nú bara fara að drífa sig..... hmmmm ég sagðist aðeins þurfa að ræða þetta við manninn minn en það var engin hjálp í bjarna hann hló sig bara máttlausan. Og viðkomandi var bara ekkert sáttur þótt ég segði að kærastinn minn hefði hætt við....sökum afbryðisemi..... Jæja kennir manni að láta saklaust fólk vera og ekki stríða því..... kanski.....

En allir voru í góðu stuði allt til lokunar á celtic sem er nýtt met hjá okkur öllum held ég bara. Já já ljósin kveikt og allir reknir út, þá tók að sjálfsögðu við matarleit fyrir svanga og lenti ég í þeim hremmingum að bíða í röð hræðilega hræðilega lengi á hlölla til að fá franskar( því ég ELSKA franskar) og þar var troðið og stappað og ýtt og skyrpt einsog alvöru íslensk röð, maður vildi endilega bjóða mér heim í friends og kaupa handa mér mat frekar heldur en hinum, sko því ég var ekki með skeggbrodda. Jahá maður er sko ekki vandfýsinn klukkan sjö á laugardagsmorgnum, ég var orðin gríðarlega pirruð á öllu þessu leiðinlega fólki sem var svo frekt, ég meina við vorum á hróarskeldu ásamt hundrað þúsund manns og endalausar raðir allstaðar en hvergi þurfti maður að berjast með kjafti og klóm til að komast áfram. Svo varð ég alveg brjáluð þegar einhver stelpa kom og heimtaði að það yrði keypt fyrir hana STRAX því hún væri í hjólastól, ég var sko komin í ham því mér fanst hún vera að svindla því hún krosslagði bara lappir og var í hælaskóm. Svona eftir á að hyggja efast ég um að aumingja stelpan hafi verið að gamni sínu í hjólastól í miðbæ reykjavíkur að næturlagi. En á þessum tímapunkti fanst mér þetta argasti dónaskapur. Jæja allt var toppað með því að það voru ekkert seldar franskar þarna svo öll slagsmálin voru til einskis. Neyddist til að borða einhvern beikonbát eða einhvern viðbjóð. Aldrei aftur Hlöllabátur. Tókum svo leigubíl saman heim fjögur, hey betra en nokkurt platboð um kvöldið og kúrðum saman í stóra rúminu hennar auðar. Mikið er gott að kúra hjá góðu fólki, ég segi nú ekki annað. Meira segja þótt hlíf hafi veinað yfir því að ég væri svo köld á rassinum að það væri ekki hægt að sofa hliðina á mér. Díses, hún hefði nú betur bara hlíað mér..... Já ég svaf undurvel þrátt fyrir sögur um hrotur í einhverjum, og þrátt fyrir að rúmið byrjaði ískyggilega mikið að detta niður við hvern andardrátt. Verst að dagurinn sem fylgdi var ekki eins ánægjulegur. Ég var eins tussuleg og hægt er og kenni ég bollunni alfarið um hrakfarir mínar. Mín lá bara útaf allan heila daginn með springandi haus og öfugan maga og tár í augunum yfir viðbjóðinum sem maður lætur bjóða sér fyrir smá ánægju, sveitt og úfin og nær dauða en lífi hringdi ég í vinnuna og reyndi að gráta mér frí en þar sem allir voru latir eða í matarboði varð ég að gjöra svo vel og mæta í vinnuna klukkan hálf sjö og búa til pizzur í þrjá tíma. Reyndar var ég öll á uppleið um kvöldið svo þetta skánaði allt saman.

Enn og aftur lofaði ég sjálfri mér að drekka aldrei aldrei aftur, og það entist alveg í tvo daga því í gær var CHAMPS ferð í vinnunni. Glöggir muna kanski eftir því seinast þegar ég fór í slíka ferð í bláalónið og út að borða og salsadans um öll gólf og vitleysa og fleira í þeim dúr. Jæja þetta var miklu rólegra, fórum uppá reynisvatn sem er nú reyndar fjölskylduveiðistaður, hmmm og þar fengum við stangir og bát og partýtjald og endalaust af kótilettum,hamborgurum og pulsum og meira segja voru tveir gítarar með í för jaaaa og gleymum ekki átta kössum af bjór fyrir þessar tuttugu hræður sem mættu. Það var alveg bráðfínt þrátt fyrir einhvern móral þar sem fólk stakk af heim snemma, og þrátt fyrir að við rérum alltaf í hringi en ekki áfram - helvítis vinstri hendin er bara aumari!! Þegar rútan koma að sækja okkur, létum við hana bara keyra heim til mín þar sem stemmingin hélt áfram fyrir utan örlítil sárindi yfir því að ég átti ekki Ave maria á disk. Svo tveir drukknir drengir ákváðu bara að syngja það fyrir okkur eins hátt og þeir gætu og helst í sitthvorri tóntegund. Ummm yndislegir tónar.......

Ég var samt alveg að fá nóg eftir rúmlega tólftíma drykkju og var nú farið að langa í bælið. Í dag er ég samt eldhress og á leið út í sumarverðið sem leikur við okkur frónbúa. Loksins getur maður séð að það sé júlí!!!! Og ég er bara að vinna í kvöld og svo í fríi á morgun, mar ætti nú að geta nælt sér í freknu eða tvær!! Ég gerðist einmitt svo fræg að VINNA freknukeppnina í gær, hún var reyndar stofnuð af mér sjáfri því ég neitaði að vera með í brúnkukeppninni og er sjálfkjörin vinningshafi þar sem engin annar er einu sinni með freknur. Jess gaman að vinna.

Hæ hæ pésar um lönd og strönd. Það virðist sem svo að allar áhyggjur mínar um ónóga vinnu hafi verið óþarfi þar sem ég hef verið kölluð út alla daga í þessari viku. Ég er að reyna einsog ég get að vera rosalega ánægð og glöð með það, en af einhverjum ástæðum finnst mér bara skemmtilegra að vera í fríi..... það fer mér ekki að vinna of mikið. Jæja, nú þar sem ég er orðin að reddara númer eitt í vinnunni, þá tek ég allar vaktir sem vantar á og þessar vikur brillera ég í eldhúsinu sveitt við pizzabakstur með skítuga svuntu og hárnet. Hvað er betra en það? Annars er ég líka búin að komast að því að það henntar mér illa að vera ein, sé ekki fyrir mér að ég fari að leigja ein í nánustu framtíð. Frekar væri ég til í að búa í kommúnufíling þar sem margt gott fólk býr saman. Það er hundleiðinlegt að vera einn alltaf, og ekkert verra en að elda fyrir sig einan. Ég ætti svo sem ekki að kvarta, halló búin að vera ein heima í tæpa viku, og er meira segja aldrei heima heldur í vinnunni, en í dag leiddist mér svo mikið og dró auði með mér sem einmitt hefur líst mikið yfir hatri sínu á eins mans matartímum, og við stöllur elduðum gums saman. Edda og Erla komu svo í heimsókn, þeim leist nu ekki á eldamennskuna og fannst held ég að okkur skorti einsog einn áfanga í matreiðslu en átu það allt ofan í sig því þetta varð hinn fínasti réttur. Enda er ég best í að slumpa í rétti og gera bara eitthvað sem mér finnst sniðugt heldur en að fara eftir uppskriftum.

Jæja helgin nálgast og ég finn að ég er ekki laus við smá fiðring, hvað þó ég eigi ekki krónu.... það er nú komið hrikalega langt síðan að ég kíkti á djammið hérna á fróni. Það er meira segja örugglega partý á laugardaginn þar sem hann Guddi félagi átti afmæli í vikunni, Til hamingju með það Guddi minn!!! Við fyllum tuttuguogtvö ár hér hvert á fætur öðru..... bara minna ykkur á að ég á ammæli 6.ágúst og ætla mér að halda vel uppá það. Hey það getur jafnvel verið einskonar kveðjupartý þar sem ég er að yfirgefa land og menn og mýs. Enn einn hausverkurinn er nú bættur við eftir að ég vafraði um frumskóg ítalskra netsíðna, með minn takmarkaða orðaforða er það hinn mesti verkur í rassi. Jæja þá kemst ég að því að leiguhúsnæði er með því dýrasta sem gerist í Bologna, einu staðirnir sem eru dýrari er Róm og Mílanó. Helvítis. Ekki nóg með það heldur er virkilega erfitt að fá húsnæði, hvað þá gott húsnæði og nánast útilokað í miðbænum, skrifstofan sem sér um þetta ráðlagði manni að taka lágmark TVÆR VIKUR í að redda þessu, fara í viðtöl og skoða. By the way þá fara þau auðvitað fram á ítölsku þar sem fáir vilja eða geta talað ensku og maður verður að vara sig á pretturum og okrurum. Obbobbobb þetta verður kanski eitthvað snúið.

Jæja þá ég er loksins búin ad fatta ad maður þarf ad stilla a islensku he he he, let mig líka hafa þad ad laga langa póstinn um roskilde handvirkt.... (en ekki hvað? tásuvirkt..., asnalegt málfar) Þannig ad nú er hann þó allavega leshæfur. Ég verð að segja að ég er strax farin að hálf sakna danmerkur, jafnvel þótt útlenskir leigubílstjórar sem töluðu undarlega dönsku skömmuðust úti mig fyrir að bera götuheitið hennar bjarkar illa fram, þá fanst mér ótrúlega gott að vera þar. Já og er alveg búin að heita sjálfri mér að einhverntíma í framtíðinni ætla ég að búa þar. Sem sagt raðast inni my to-do list á eftir ítalíu náminu, myndlistarnáminu, heimsreisunni og austurasíutúrnum þar sem ég ætla að læra köfun. Kanski ætti ég að skjóta þarna inní tíma til að ná mér í platónskan ástmann sem gæti verið olíufursti eða eitthvað annað og ég get skrifað honum ljóð eða málað handa honum myndir og í staðinn fyrir ódauðlega ástina þá er hann alveg til í að borga ýmislegt. Svo er líka til í dæminu að fara nú að spila með í lottóinu, í staðinn fyrir að bölva því bara að ég skuli ekki vinna.....þegar ég gleymi að kaupa miða.... Jah, eða þá að ég vinni bara fyrir þessu the hard way. Þó er nokkuð ljóst að ég er ekki að verða mér útum neinar stórar fjárhæðir í pizzageiranum.

Besta vid þessa ferð er tvímælalaust allt góða fólkið sem ég hitti. Ég er strax farin að sakna ella og hafa áhyggjur af því að það líði of langt þar til við getum hisst aftur. Stelpa sem er að vinna með mér sagðist vera svo ofsalega hrifin af svíum því þeir væru svo mikil prúðmenni? ólíkt íslenskum strákum. Ég get nú ekki kvittað undir það að þeir séu eitthvað betri en íslenskir strákar. Að vísu held ég að ég þekki bara sænska homma, og get vitnað um að þeir eru med endemum fínir. Við gerðum einmitt mikið grín að því að gaydarinn fari alveg offörum því maður geti varla skilið á milli..... ég meina strákar sem eru rosalega vel til hafðir med brjálað hairdo þar sem hver lokkur er lagður rétt í litasamstilltum fötum með hringa og alla fylgihluti geta óneitanlega verið örlítið hommalegir, sérstaklega þegar þeir byrja að tala sænsku sem er nú bara sér kapituli út af fyrir sig. Ég meina það hljóma allir einsog gladir litlir krakkar þegar þeir tala. Úffff smámæltir svíar vinna samt, þeir þurfa sko ekkert að segja brandara til að vera fyndnir. Svo er það athugunarefni hverslags ástarsamband er milli svía og röndóttra fata. Alveg heilu fjölskyldurnar völsuðu um með ljóst hár og í röndóttum peysum/bolum/sundfötum allir einsog nýhoppaðir útúr Nivea auglýsingu. The ultimate svíi var svo týpa sem við sáum að meðaltali 3 á dag. Meðalhár til hávaxinn grannur tho ekki of og ekki miklir vöðvar, klipping thar sem harið er síðast efst á hausnum svo það er einskonar kambur, stundum með öðruvísi lit....ljósari kambur...dekkri kambur...rauðari kambur... gallabuxur breiðu uppábroti, svart eða blá /hvit röndótt peysa/bolur og spútnikklegur jakki utanyfir. Sólgleraugu vinsæl. Strigaskór einsog allir áttu hérna í gamla daga, ná uppá ökla reimaðir oftast með stjörnu á hliðinni. Þetta lúkk er að gera yfirmáta góða hluti í svíþjóð. Og svo sem á fleiri stöðum, en aldrei hef ég sé eins marga í einu.

Mér fannst líka svo gaman að hitta Björk aftur, þau eru öll eitthvað svo frábær, sumt fólk er bara svona að maður klikkar bara við það strax. Þótt ég þekki sigurgeir kærastann hennar og sigrúnu roomy kanski ekki mikið þá skruppu þau bara beint í góðu bækurnar yfir fólk sem hefur bara eitthvað svo gott við sig og ég hlakka mikið til að hitta þau aftur öll saman. Næst vona ég að við þurfum ekki að liggja útaf í hóstakór og skiptast á að snýta hvort öðru eða breiða yfir okkur teppi... ;) Það var reyndar þannig með þau öll sem komu með þeim á roskilde, fullt af fólki bæði vinir sigrúnar og sigurgeirs. Allt svona laidback fólk sem var ekkert að tapa sér úr stressi en þó í góðu studi og með húmorinn á lofti. Mér fannst líka smella vel saman hópurinn af mér ásu bergdísi og svövu. Þær eru náttla þríeykið mikla síðan í fyrra og ég svona örlítill aukasmella í þeim hópi, en þó ekki því ég kannaðist líka alveg við svövu úr fortíðinni og ég og bergdís vorum náttla saman í bekk á forboðna árinu okkar þar sem við villtumst í versló. Vá hvað það er langt síðan, 16 ára smápíur, pössuðum ágætlega saman og kanski ekki eins mikið í skólann enda hættum við báðar eftir eitt ár og leituðum á aðrar slóðir. Allir höfðum við það gott með okkar einkennilega húmor sem ekki alveg allir voru að kveikja á. Ég er nú þegar búin að bjóða þeim að kíkja til okkar næsta sumar ef þær fara í interrail á ítalíu, borga greiðan með gistinguna og svona..... hey sigga mín, ég veit við búum kanski saman, en þú mátt líka bjóða hverjum sem þú vilt í okkar hús.... ;) The more the marrier ekki satt!!?

Undarlegt nokk thessir dagar...... Ja eg er komin heim i heidardalinn eda eitthvad en tho er ekki beint einsog allt se fallid i venjuhaminn. Enda hver er thessi hamur? Skolinn er buinn, svo thad er bara vinna og ekki einu sinni vinna thar sem eg er von ad vera heldur er eg ad vinna i smaralindinni. Ekki bara thad heldur eru komnir nyjir buningar!! Eg er buin ad vera heima i thrja daga, fyrstu tvo la eg heima lasin og hostadi og hnerradi fra mer allt vit. Mamma og pabbi foru i fjallgongu takk kaerlega fyrir og allir vinir minur foru ut a land an thess einu sinni ad heimsaekja mig. You know who you are people!! Mer ma alveg finnast eg sma vanraekt. Their sem eru ekki i utilegu eru ad vinna einsog eg. Thad er stor klumpur nedst i maganum a mer af stressi yfir reikningum og skorti a peningum, og enntha meiri skorti a tima til ad vinna fyrir peningunum. Svo virdist sem eg hafi bara fengid hlutastarf thar til i lok juli sem gefur mer eitt launatimabil til ad klara thetta. Ekki nog. Eg atla samt bara ad henda mer i venjulega frasann minn ; Thetta reddast allt!! Pabbi glotti um daginn thegar eg hafdi ekki beint svor a reidum hondum hvad eg atladi mer ad gera vid thetta mal. - Thu hlytur nu ad hafa reiknad thetta allt ut adur en thu forst i manadarferd, og sed ad thu hefdir alveg efni a thessu.... Eg helt thad nu, eg gerdi alveg grof og linurit yfir eydslu og inneign og svona...... eda ekki!!!

Mer hris hugur vid thvi hvad eg tharf ad spara saman ef eg atla nu einhverntiman ad fara i alvoru heimsreisu!! Uff madur eg tharf alvarlega ad athuga kaflana i bokinni tolf skref til thess ad laera ad pakka lett og fjarfesta i Bokinni med sparnadarradin - hvernig a ad lifa a loftinu og ekki sveifla eurokortinu um einsog thu sert nyja kaerasta oliufurstans i rikistan. Thetta gildir ad visu lika um thetta bevitans sumar nuna, eg a ekki neitt bara lokadan atla og fullnyttan yfirdratt svo eg get ekki farid a kaffihus nema til ad drekka vatn. Thad fer mer mjog illa ad eiga engan yfirdratt ne peninga. A thad nebla til ad gleyma thvi jafnodum, var td. ad lesa moggann adan og atladi einmitt ad skreppa i bio i kvold. Upps fattadi ad eg a ekki fyrir thvi..... Svona er thetta thegar madur lifir fyrst og borgar sidan. Verd samt ad muna hversu ljuft thad var ad fara bara ut og gera allt sem mer datt i hug, aldrei ad hugsa um neitt. Thessar yndaelu velar utum allar trissur gubbudu ut peningum eins mikid og mer langadi og bjor+buffé var vinsaelt. Asa tok nebla einhverju astforstri vid hladbord uti i svidthjod og vid elli deildum thvi alveg med henni. Vid vorum i bleyti mestan timann, en tho allt odruvisi en i manadarturnum til spanar i fyrra thar sem eg var a perunni hvert einasta kvold med vodka redbull og bjor, thetta var miklu afslappadra motto ferdarinnar THAD SKIPTIR EKKI MALI VID ERUM I FRII. Enda ma allt thegar madur er i frii..... Eg kann svo ansi vel vid thessa setningu og er buin ad throa hana med mer hvert sem eg fer. Bradum ma allt thvi eg er a italiu.... Jaeja thessi pesi verdur vist ad drulla ser i vinnuna og afgreida pizzur af krafti i nyja eldrauda buningnum sinum. Alltaf sjarmerandi thegar thjonninn manns er nefmaeltur og raudeygdur og sygur uppi nefid i odru hverju ordi og faer svo blautan hrigluhostakast a leidinni til baka. Ummmm sýklar. Thad eru orugglega einhverjar lagagerdir sem meina syklaberendum ad afgreida mat. En mig vantar hverja kronu sem eg get fengid svo mum is the word.

Med sorg i hjarta lisi ég hér med yfir endalokum skandinaviutursins mikla arid 2003. Eg get varla med ordum list hversu erfitt thessi stund er mér, ad saetta mig vid ad nu er djokid buid, nu er bjorinn buinn og engin meiri marinering a kostnad atlas i fjarlaegu landi. Nu er bara eftir helber raunveruleikinn i nokkra manudi....hmmm alveg bara tvo og halfan..... med ollu sem honum tilheyrir blankheitum, of lagum launasedlum og of haum reikningum og alltof mikilli vinnu ja eda ?? of litilli vinnu.

Lokasprettur ferdarinnar drost adeins saman i kvefherferdinni sem herjadii a alla sem foru a roskilde. Vid asa fengum ad gista hja bjork bestu og sigurgeiri hubbster hennar og sigrunu medleiganda theirra og fra manudegi til fimmtudags lagum vid oll med kvef og hosta og nanast bara bradalungnabolgu. Eg reyndi ad lata thad ekki stodva djammid, thid thekkid mig harkan uppmalud eda fyllibytta hvort sem henntar ykkur. En komst ad thvi the hard way ad fjorid deyr fljott thegar madur er med sokkin augu og sigur stanslaust uppi nefid medan madur ihugar hvort augun a manni geti virkilega poppad ut ur hausnum a manni med thessum ennisholu thrystingi, eda hvort madur geti hostad upp innyflunum i slaemum hrinum. Jaeja nog um thad, ég fer alveg ad lagast vona ég. Stora malid sem vakir fyrir mér er ROSKILDE FESTIVAL 2003

Minn vissi nu ekki alveg hverju hann atti von a, jafnvel thott ég hafi fengid forsmekkinn a hultsfred tha reyndist thessi reynsla vera enntha betri en ég hafdi leyft mér ad imynda mér. Va ja ja fagurgali ég veit thad, jafnvel farid ad jadra vid vaemni og vidbjod en mér er sama thad var ogedslega gaman. Vid logdum i hann a midvikudeginum, létt thunnar med magaverk af fleiri en einni astaedu, fyrir utan bjormyglu vorum vid hryllilega stressadar ad vid fengjum ekkert almennilegt tjaldstaedii enda buid ad hraeda okkur thvilikt med sogum um sex tima radir strax a sunnudagsmorgun klukkan otta thegar svaedid opnadist fyrir almenningi. Thegar a holminn var komid tok vid endalaus ganga lodursveittur med allan helv. farangurinn um allt helv. svaedid sem btw. er VERULEGA stort en sama hvad vid leitudum fundum vid ekkert almennilegt. Eftir svona tiu ar var okkur bent a svaedi lengra i burtu sem thurfti ad vada sandoldur og beitilond til ad nalgast. Thad var sko sannarlega daudsmanns gangan, einsog bergdis ordadi svo snilldarlega; ef ég einhverntima verd daemd i fangelsi tha aetla ég sko ad lata draga thessar gangur fra daemnum. Thegar inni graenu grasbalana var komid tok bara tjaldbudafargan vid okkur, en einmitt tha garga a okkur fullir nordmenn. Nokkrum theirra la alveg reidinnar oskop a ad vid tjoldudum "hja" theim, sennilega bara af mannudlegum astaedum hverjum dettur i hug ad fullt af fullum strakum finnist snidugt ad fa fullt af sveittum stelpum hlidina a sér nema bara af gaeskunni einni saman?? Thegar vid sogdum ad thad vaeri nu eiginlega ekki plass thvi vid vaerum med tvo tjold fanst theim elskunum ekkert sjalfsagdara en ad faera bara tjaldid sitt fyrir okkur svo vid kaemumst fyrir. Ansi almennilegir held ég, thott mér hafi ekki fundist thad oft thegar ég reyndi ad loka augunum i klukkutima adur en solin komi upp og gerdi tilraun til ad gufusjoda mig lifandi inni i tjaldinu minu, og their voru enntha blindfullir og golandi um morguninn. Eg er nebla ein af theim sem er svo kalt a kvoldin ad ég fer ad sofa i fullt fullt af fotum og vaknadi svo naer dauda en lifi milli atta og half tiu og sleit mig ur ollu eda bara ut ur tjaldinu. Myndin i huganum af mér vidurstyggilega thunnri og sveittri eftir gitarparti med hluta af grindavik fram undir morgun, thar sem ég skreid ut ur tjaldinu med dynuna mina, en thad var svo mikil sol ALLS STA?AR - you can run but you cant hide- en svo sa ég svona thrjatiu cm rond af skugga bakvid tjaldid mitt og trod dynunni thangad og kramdi andlitid inni skuggaraemuna til ad reyna ad flyja hitann. Jahhh virkadi ekki thvi ad medan brann ég meira a bakinu. Ja thad kom sko aldeilis sumarblida med meiru tharna, sem kom eiginlega aftan ad mér, kuldaskraefan ég hafdi haft meiri ahyggjur af rigningu og kulda en hita..... audveldara ad klaeda sig ur fotum sem madur er med en i fot sem madur er ekki med........ Svo mollan krafdist thess ad ég keypti mér skaerappelsinugulan sumarkjol sem var hmmm ja sumarlegur.....eda eitthvad. Ja, dagarnir lidu svo med bjor og mat og sol og hita og leggja sig skugganum og tonleikum og fyllerii og sem betur fer rakst ég a hann bjarna runar grindavik og vin hans undrid (Unndor) og fékk thar med uppihaldid mitt gitarparty med i pakkanum. Hryllilega er gaman ad syngja. Og thad verdur ekki af thessum grindavikum skafid ad their eru avallt med goda skapid med i for asamt gitar og miklum thorsta. Thad var reyndar daldid skondid ad eg maetti bjarna bara a gonguleid daudans og thad kom i ljos ad vid tjoldudum a sama stad, ekki nema minuta ad rulla a milli. Jah, er hann ekki litill thessi heimur. Talandi um ad leggja sig i skugga, daginn sem ég hafdi arangurslaust reynt ad troda andlitinu inn i skuggann tokum vid fjorar : ég,asa, bergdis og svava okkur til, gripum teppi og dynur morsudum inna tonleikasvaedid beint i skuggann og logdum okkur thar allar saman innanum ca. fimmtiu thusund manns og unka dunka i hverju horni med ormum i gosinu sem duttu ur trjanum fyrir ofan okkur - astfolgnir skuggagjafar- tre eru sko godkennd. Yndislegt alveg hreint. Seinni part ferdarinnar fjarfesti ég i klut um harid sem reyndist vera vel nytur til ad - fela harid...... eftir nokkra daga i steikjandi hita thar sem madur til skiptis smyr sig ut i solarvorn og situr i mold og ryki og svitnar og hellir i sig og hellir a sig tha finnst manni bara ekkert taka thva ad fara i sturtu, madur yrdi hvort ed er eins drullugur eftir sma stund og ég naut thess alveg i botn ad vera bara i eins massivum filing og haegt var. Thar ad auki var thad ekkert ad "skreppa" i sturtu vid asa aetludum sko ad skreppa a fostudagsmorguninn og thad tok rumlega tvo klukkutima. Roskilde kennir manni lika ad bida tholinmodur d bidrodum, sem er nokkud sem islendingar kunna ekki en danir eru ofsalega godir i. Thad voru sko allar gerdir af rodum, madur laerdi bara ad njota thess ad bida i halftima eda meira.....sturturadir, matarradir, bjorradir,vatnsradir,klosettradir,radir til ad komast ut af svaedinu og inn, lestarradir. Eins gott ad allir voru bara afslappadir og enginn ad flyta ser neitt um of. Og madur laerir lika ad safna floskunum og passa aa eiga nog i bjorkassann til ad fa pantid....laerir meira segja ad tyna plastglosin og pappann sem madur fekk thau i, thad sparadi alveg helling thvi mar faer sko 10kr isl fyrir eitt stykki... hey munar um minna. thratt fyrir oll sparnadarradin i bodi bonus, tha a ég ekki fyrir snefil af reikningnum minum fyrir thessum syndum manadarins, enda ekki haegt ad segja ad vid asa hofum lifad sparlega..... nema inna milli sko....

Mér fannst roskilde snilld og fer potthétt aftur, helst a naesta ari ef helv. profin a italiu eru ekki einmitt i juli. Annars datt mer lika i hug ad kanski gaeti eg skroppid i upplestrar friinu.....obbobb ja, hatidin nadi alveg ad festa sig i minu hjarta. Nu verdur thessi lasarus ad skrida upp? rum og hosta ur sér gornina. Thad verdur undarlegt ad fara ein ad sofa, thegar madur er buin ad vera med asu sér vid hlid 24/7 seinasta manudinn og yfirleitt meira segja fleiri en hana eina. Svo virdist vera sem kommunulifid eigi agaetlega vid mig, ad minnsta kosti i hofi. Elska ad hafa fullt af folki i kringum mig, en ja innamilli er vist gott ad fa sma frid. Eins gott ad taka thad ut herna heima, en ég er strax farin ad hlakka til allra gestanna sem vid sigga eigum eftir ad fa uti a italiu!! Eg meina hver vill ekki koma og heimsaekja okkur til Bologna??? Og thad er ykt odyrt ad fljuga med ryanair fra london og copenhagen.... hint hint hint