Jæja þá ég er loksins búin ad fatta ad maður þarf ad stilla a islensku he he he, let mig líka hafa þad ad laga langa póstinn um roskilde handvirkt.... (en ekki hvað? tásuvirkt..., asnalegt málfar) Þannig ad nú er hann þó allavega leshæfur. Ég verð að segja að ég er strax farin að hálf sakna danmerkur, jafnvel þótt útlenskir leigubílstjórar sem töluðu undarlega dönsku skömmuðust úti mig fyrir að bera götuheitið hennar bjarkar illa fram, þá fanst mér ótrúlega gott að vera þar. Já og er alveg búin að heita sjálfri mér að einhverntíma í framtíðinni ætla ég að búa þar. Sem sagt raðast inni my to-do list á eftir ítalíu náminu, myndlistarnáminu, heimsreisunni og austurasíutúrnum þar sem ég ætla að læra köfun. Kanski ætti ég að skjóta þarna inní tíma til að ná mér í platónskan ástmann sem gæti verið olíufursti eða eitthvað annað og ég get skrifað honum ljóð eða málað handa honum myndir og í staðinn fyrir ódauðlega ástina þá er hann alveg til í að borga ýmislegt. Svo er líka til í dæminu að fara nú að spila með í lottóinu, í staðinn fyrir að bölva því bara að ég skuli ekki vinna.....þegar ég gleymi að kaupa miða.... Jah, eða þá að ég vinni bara fyrir þessu the hard way. Þó er nokkuð ljóst að ég er ekki að verða mér útum neinar stórar fjárhæðir í pizzageiranum.

Besta vid þessa ferð er tvímælalaust allt góða fólkið sem ég hitti. Ég er strax farin að sakna ella og hafa áhyggjur af því að það líði of langt þar til við getum hisst aftur. Stelpa sem er að vinna með mér sagðist vera svo ofsalega hrifin af svíum því þeir væru svo mikil prúðmenni? ólíkt íslenskum strákum. Ég get nú ekki kvittað undir það að þeir séu eitthvað betri en íslenskir strákar. Að vísu held ég að ég þekki bara sænska homma, og get vitnað um að þeir eru med endemum fínir. Við gerðum einmitt mikið grín að því að gaydarinn fari alveg offörum því maður geti varla skilið á milli..... ég meina strákar sem eru rosalega vel til hafðir med brjálað hairdo þar sem hver lokkur er lagður rétt í litasamstilltum fötum með hringa og alla fylgihluti geta óneitanlega verið örlítið hommalegir, sérstaklega þegar þeir byrja að tala sænsku sem er nú bara sér kapituli út af fyrir sig. Ég meina það hljóma allir einsog gladir litlir krakkar þegar þeir tala. Úffff smámæltir svíar vinna samt, þeir þurfa sko ekkert að segja brandara til að vera fyndnir. Svo er það athugunarefni hverslags ástarsamband er milli svía og röndóttra fata. Alveg heilu fjölskyldurnar völsuðu um með ljóst hár og í röndóttum peysum/bolum/sundfötum allir einsog nýhoppaðir útúr Nivea auglýsingu. The ultimate svíi var svo týpa sem við sáum að meðaltali 3 á dag. Meðalhár til hávaxinn grannur tho ekki of og ekki miklir vöðvar, klipping thar sem harið er síðast efst á hausnum svo það er einskonar kambur, stundum með öðruvísi lit....ljósari kambur...dekkri kambur...rauðari kambur... gallabuxur breiðu uppábroti, svart eða blá /hvit röndótt peysa/bolur og spútnikklegur jakki utanyfir. Sólgleraugu vinsæl. Strigaskór einsog allir áttu hérna í gamla daga, ná uppá ökla reimaðir oftast með stjörnu á hliðinni. Þetta lúkk er að gera yfirmáta góða hluti í svíþjóð. Og svo sem á fleiri stöðum, en aldrei hef ég sé eins marga í einu.

Mér fannst líka svo gaman að hitta Björk aftur, þau eru öll eitthvað svo frábær, sumt fólk er bara svona að maður klikkar bara við það strax. Þótt ég þekki sigurgeir kærastann hennar og sigrúnu roomy kanski ekki mikið þá skruppu þau bara beint í góðu bækurnar yfir fólk sem hefur bara eitthvað svo gott við sig og ég hlakka mikið til að hitta þau aftur öll saman. Næst vona ég að við þurfum ekki að liggja útaf í hóstakór og skiptast á að snýta hvort öðru eða breiða yfir okkur teppi... ;) Það var reyndar þannig með þau öll sem komu með þeim á roskilde, fullt af fólki bæði vinir sigrúnar og sigurgeirs. Allt svona laidback fólk sem var ekkert að tapa sér úr stressi en þó í góðu studi og með húmorinn á lofti. Mér fannst líka smella vel saman hópurinn af mér ásu bergdísi og svövu. Þær eru náttla þríeykið mikla síðan í fyrra og ég svona örlítill aukasmella í þeim hópi, en þó ekki því ég kannaðist líka alveg við svövu úr fortíðinni og ég og bergdís vorum náttla saman í bekk á forboðna árinu okkar þar sem við villtumst í versló. Vá hvað það er langt síðan, 16 ára smápíur, pössuðum ágætlega saman og kanski ekki eins mikið í skólann enda hættum við báðar eftir eitt ár og leituðum á aðrar slóðir. Allir höfðum við það gott með okkar einkennilega húmor sem ekki alveg allir voru að kveikja á. Ég er nú þegar búin að bjóða þeim að kíkja til okkar næsta sumar ef þær fara í interrail á ítalíu, borga greiðan með gistinguna og svona..... hey sigga mín, ég veit við búum kanski saman, en þú mátt líka bjóða hverjum sem þú vilt í okkar hús.... ;) The more the marrier ekki satt!!?