Múmínálfur með meiru

Fimm dagar í ferðina

Blanka litla ég sagði auðvitað já þegar mér var boðin aukavinna báða frídagana mína þangað til ég fer út, og þessvegna sat ég frá klukkan níu í morgun til fjögur og hringdi í tvöhundruð fyrirtæki og leitaði upplýsinga þar fyrir verkefnið. Gríðarlegt stuð, tíminn leið ótrúlega hratt enda er ég nokkuð góð í að tala í símann...... Verð samt að segja að ég var alveg orðin dofin í andlitinu af brosinu og kurteisisröddinni. Já já ég veit að það sér enginn hvernig maður lítur út í símanum, en ég verð samt alveg úrvinda að halda þjónustu kurteisisröddinni og þakklætinu til streitu í allan þennan tíma. Fyndið samt að tala við allt þetta fólk sem í 95% tilvika eru konur, svakalegur fjöldi af konum á skiptiborðum á landinu. Ætli það sé heldur ráðnar konur en karlar í þetta starf því konur séu hæfari í símasamskiptum.....? Kanski frekar að körlum finnst það ekki hennta sér að vinna við að svara í símann. Já ég spjallaði við konur og karla um allt land í þessum erindum mínum og skemmti sjálfri mér við það hvað það er auðvelt að heyra hvort fólk er stressað eða afslappað, með tyggjó eða geðvont, og hvað rólegt viðmót getur reddað öllu. Einn karl var ótrúlega fúll útí mig áður en hann hafði hugmynd um hvað ég var að segja og þverneitaði að styrkja mig....ég var sko alls ekkert að biðja um það.....svo baðst hann alveg innilega afsökunar og sagðist vera svo stressaður í dag. Ég vorkenndi honum smá, kanski er allt í vitleysu hjá þeim, kanski er konan hans vond við hann og danglar í hann. Kanski á hann yfir höfði sér að vera rekinn - hver veit? Já maður getur næstum því greint skapgerð í gegnum síma..... ég heyrði strax ef það voru stelpur á mínum aldri í sumarafleysingum, konur sem leiddist í vinnunni eða konur um fimmtugt sem sögðu já elskan mín, hvernig ætli ég hafi hljómað?

Í dag fór ég og sótt öll kortin sem ég var búin að sækja um, var auðvita löngu búin að brjóta og týna öllu þessháttar nema auðvitað ATLA mínum. Hann er geymdur nánst við hjarta mitt því án hans kemst ég ekki af. Svo gerðist ég svo fræg að eignast þennan líka glæsilega bakpoka, það var reyndar dáldið fyndið að ég rölti í gegnum kringluna eftir að sækja kortið mitt, og datt í hug að labba inní AVEDA snyrtivörubúðina sem mamma verslar oft í, og gá hvort ég sæi dáldið sem ég stel oft frá henni...... það var ein kona inni í búðinni að skoða - þegar ég lít upp sé ég Mömmu standa fyrir framan mig jafn hissa og mig. Talandi um lítið land. Jæja hún kíkir með mér í Nanoq því hún hefur mikla skoðun á ferðalagadóti og bakpokum, þar er hún sammála sölumanninum að ég eigi að kaupa bakpoka sem er 55lítra, því hann væri gæðalegri(og dýrari) en sá sem var 65lítra og 75lítra væri alltof stórt fyrir svona litla stúlku einsog mig. Ég hálf skammaðist mín, en lét mig hafa það að viðra þær skoðanir að hann væri bara of lítll - það kæmist alls ekki nóg í hann. Þau glottu bæði og sameinuðust um þá skoðun að það sem kæmist ekki í pokann væri hvort eð er ofaukið. Pakka létt er lykilorðið og þú hefur ekki við meira að gera í ferðina. Ég gat lítið sagt, og nú er ég hæstánægð enda er hann geðveikt flottur. Það hefur alltaf verið málið, að nú myndi ég læra að pakka bara því nauðsynlegasta enda á flakki í mánuð, en innst inni vissi ég að það tækist sennilega ekki..... Nú hef ég ekki um annað að ræða en að læra það. Ása keypti sér samt 75lítra því hún sagði að það væri ekki smuga að hún færi með minna, hún þekkti sjálfa sig betur en svo. Örlítil öfund.... he he he he Hún er sennilega raunsærri en ég, en ég smitast af henni móður minni sem finnst ég vera snarvitlaus að fara með tvenna sandala!! til hvers, þrír umgangar af fötum er feikinóg og svo skolar maður bara úr nærfötunum og lætur þau þorna yfir nótt...... En ég er nú ekki beint á leið í óbyggðirnar, kaupmannahöfn og gautaborg flokkast ekki sem survival staðir. Við gistum í tjaldi á hróarskeldu og á hultsfred og hugsanlega ef við flökkum smá eftir seinni hátíðina..... Logandi spenningur

Kisa mín kisa mín hvaðan ber þig að.... ég er koma frá london þeim fræga og fína stað Kisa mín kisa mín hvað gerðirðu þar? Ég var að veiða mýs í höllu drottningar... Látum þetta vera vísu dagsins, hún kenndi mér hana í fyrradag langamma mín og ég hef hana grunaða um að vilja koma þeim skilaboðum áleiðis í vísuformi að maður hafi ekkert að sækja erlendis sem maður geti ekki fundið heima hjá sér. Þó sagði hún það aldrei beinum orðum, en ég held samt að það sé alltaf einhver boðskapur á bak við það sem hún segir mér. Þessi kona er samt alveg stórmerkileg, í desember mun hún eiga sitt nítugastaogannað ammæli, spáiði bara í því!!! Fædd herrans árið 1911 takk fyrir. Ég get ekki að því gert að finnast ég alveg oggulítil miðað við öll þessi ár, það hafa nú orðið einhverjar breytingar vægast sagt síðan hún var yngri. Samt er hún ennþá spræk, ekki fyrir löngu gekk hún bara í miðbæinn úr hlíðunum ef henni vantaði eitthvað og hún hefur alltaf verslað í kolaportinu ýmsa dýrgripi því hún skilur ekkert í fólki að fleygja fullkomlega nýtum hlutum. Svo kaupir hún alltaf kartöflur af einum gömlum kalli og fisk af öðrum, þekki þetta allt saman. Auðvitað er farið að draga aðeins úr kraftinum, sem mér finnst voðalega erfitt að sjá....einhvernvegin minnkar hún með hverju árinu......samt efast ég um að hún minnki í alvörunni. Það er þó ekki af henni skafið að ef maður kemur í heimsókn þá verður maður að borða og hellst mikið, nei takk ég er ekki svöng lengur hefur enga þýðingu í hennar orðabók. Svo dreif hún mig uppí sófa og breiddi yfir mig sæng og við spjölluðum um heima og geyma. Ég var alveg komin í talstuð og malaði sennilega einsog köttur, þegar hún segir alltíeinu ákveðið JÆJA þarftu nú ekki að sofna! Ég glotti nú bara útí annað og þekkti taktana, en ég hélt nú ekki því klukkan var um sjö um kvöld og ég var ekki baun þreytt. Auðvitað hafði hún sitt fram og ég slefaði í koddan alveg í klukkutíma og vaknaði endurnærð. Það er alltaf eitthvað svo rólegt hjá ömmu, hún kveikir helst ekki mikið af ljósum og sýst mikið með útvarpið á. Svo ræddum við pólitík yfir tesopa, hún er nú alveg hundrað prósent með á nótunum um kosninga skandalinn og fussaði út í annað yfir því að þeir skuli komast upp með þetta, og sagðist ekki eiga orð yfir þessu öllu saman. Amma tekur því nú með ró að ég sé alltaf að tala um að ég ætli þangað og hingað og langi þetta og hitt, hún sagði mér bara sögu af konu sem varð fyrir því óláni að vera í skóla framað fimmtugu.......ég var ekki að fylgja vandanum - ég meina hvað er að því? Nei hún sagði mér að passa mig á því að vera ekki alltaf að byrja á einhverju nýju, og vera aldrei ánægður með það sem maður hefur gert lífð sé ekki að vera í skóla alltaf og vera aldrei sáttur við neitt. Svo var hún lúmsk á svip og sagði að hún segði við mig einsog aðra sem væru endalaust á þönum; Það er einsog þið séuð með æðiber í rassi Það held ég að eigi við flesta úr minni kynslóð..... Já hún langamma er snillingur. Mér var líka skemmt þegar hún sendi mig heim með bæði burknaskreytinguna sem mamma gaf henni í jólagjöf....nema hún er búin að rækta burknan tvöfalt stærri....hún vildi ekki sjá að hafa hann lengur..... Og svo vildi hún endilega gefa mér hvíta diskamottu sem ég skrifaði 6 sinnum töfluna á og fleira þegar ég var átta ára og var alltaf í pössun hjá henni. Þetta er algjör dýrgripur, þótt ég viti ekki alveg hvað ég á að gera við hana.......

Mamma minnti mig á að ég þyrfti að flytja út úr herberginu mínu áður en ég fer til ítalíu, ég má leyfa því að bíða þótt ég fari til danmerkur þar sem þau eru hvort eð er ekki mikið heima. Það er dáldið feis, að losa herbergið......ætli ég komi til baka eða is this it? Mun ásta flytja að heiman for good...... Æi ég vildi það en þó hef ég lúmskan grun um að litla ljota herbergið hliðina á þeim verði hlutskipti mitt þegar ég kem staurblönk heim. En aldrei að segja aldrei, það er allt hægt!!!! ps Auður litli kindasauður er held ég gengin af göflunum, ég átta mig engan vegin á þessu flippi hjá henni!! Skrítin skrúfa stúlkan sú, ég reyndi að fletta ég gegnum allar þessar stúlkur til að rekast á okkur en sá enga af okkur, en fanst síðan þeim mun hallærislegri og má ekki til þess hugsa að ég hafi verið á henni. Kræst.

Raunveruleikinn kikkar inn með stóru Kái í dag þegar ég loksins fékk HRÓARSKELDU miðana í hendurnar. Nú er tilhlökkunin og spenningurinn farin að segja til sín, sérstaklega auðvitað eftir að geta notið allra þessa frábæru tónleika með öl í hönd og fengið mér sæti í snilldarstólunum sem við festum kaup á. Og svo bara skellt þeim á öxlina og rölt á næsta stað. Svo kanski rekst maður á hóp af færeyjingum sem sitja í hóp með gítar og þá getur maður bara fengið sér sæti þar og joinað í söngnum. Ég er nefnilega að verða nokkuð fær í færeysku.....mamma keypti sér diskinn með henni Eyvöru Pálson og ég hef hlustað helling á hana og þar með fengið hljóminn beint í æð. Færeyska er náttla bara snilld og það er sko partur af programmet í lífinu að fara þangað, helst á Ólafsvöku. Ég var næstum því leið þegar ég frétti að Svava sem mun veita okkur húsaskjól í köben...hætti með færeyska kærastanum. Auðvitað er það leitt fyrir hana, en það er nebbla líka leitt fyrir okkur ásu sem hugsuðum okkur gott til glóðarinnar að hitta hann og alla færeysku vini hans..... þetta er samt alltílagi....það eru fleiri færeyjingar í sjónum..... Pauna og daudi. Svo segja þeir líka ; Svínafeitur trommuspælari. Á okkar ástkæra ylhýra mundi það útleggjast sem Geðveikur trommuspilari. Allt sem er feitt á færeysku er geðveikt töff. Því feitara því betra, best ef svínafitu er blandað í málið.... Þó þori ég ekki að hengja mig uppá þessar fréttir en eitthvað las ég um þetta á færeyskri poppsíðu sem ása benti mér á. Þetta er nú svipað á dönsku Det var vildt fedt.....þetta var villt feitt.... Eitthvað mjög gott.... Maður kærir sig ekkert um að heyra að maður sé feit síld....Það hljómar einstaklega ósexy en ef einhver segir du er sku en fed sild, þá ertu svaka skutla. Hey hvað erum við betri á Íslandi, vitiði ekki að GELLUR er undirhakan á fiskinum. Ekki hver vill vera skvapkennd undirhaka á Ýsu???

NÍU DAGAR Í SKANDINAVÍU. Ég er svo heppin að vera í fríi í dag eftir langa vinnuhelgi, alveg fáránlegt hvað það verður lítið úr svona frídögum.....ég reyndi að muna ALLT sem ég þarf að gera áður en ég fer út, því það eru sko ekki margir frídagar eftir og ég mundi bara ekkert. Eina sem ég gerði var að sækja hróarskeldu miðana, biðja um nytt debitkort og hitta siggu mína í tæpan klukkutíma áður en hún fór að vinna. Gríðarleg afköst eða þannig. Hvað um það!!! mar verður nú að slaka ponku á lika í þessum erfiða heimi.......Mér finnst voðalega leiðinlegt hvað ég næ lítið að hitta fólk, alveg get ég vorkennt kvendinu að vinna svona á nóttunni alltaf. Og aumingjans Ása sem vinnur bara alltaf á fáránlega leiðinlegum vöktum. Við höfum ekki einu sinni getað hisst og planað ferðina almennilega. Reyndar erum við báðar algjörar símahórur, en það kemur nú ekkert í staðinn fyrir the real thing. Ég hef varla séð audi baun í bala og ekki gebbið heldur sem meira segja er að fara stinga mig af 31.maí til germaníu til að læra þeirra tungu betur. Hún einsog ég lærði germönsku í mörg ár og kann varla neitt nema BITTE SHÖN og WUNDERBAR. .Þökk sé okkar frábæra menntakerfi komst litla stúlkan í gegnum fjögur í Verslunarskóla Íslands með þessum tveimur frösum. Jæja það verður þó ráðin bót á því í sumar, og ef við erum heppnar..... þá náum við að hittast ponkulítið áður en ég flý land til Ítalíu. Þessi upptalning er sko ekki tæmandi, því í rauninni hef ég varla hitt neinn almennilega ekki heldur Hlíbbið, Þóru, Eddu, Guðnýju+Venna og svo framleiðis. Allir eru svo uppteknir við sitt og kanski tekur því ekkert að kvarta yfir því. Gangur lífsins og allt það.

Annars var ég að tala við Sigrúnu áðan og við vorum sammála um að óttast tímann alveg hræðilega. Trúiði því að það sé heilt ár síðan ég skrapp til spánar í mánuð. HEILT ÁR. Ég skelfist það alveg hræðilega að verða gömul og grá og hafa ekki náð að gera nema brotabrot af því sem ég ætlaði mér. Ég skelfist það meira en allt að ég framkvæmi ekki það sem mig langar, og kasti öllum hæfileikum sem ég kann að búa yfir á glæ, bara vegna þess að ég trúði ekki að ég gæti það. Eða kanski vegna þess að ég var of upptekin að vera bjáni og gleymid að gera eitthvað af viti. Kanski er sjálfsgagnrýni í miklu magni ekki að hjálpa neinum. Allavega þekki ég alveg gommu af fólki, ja aðalega stelpum sem hafa alltof litla trú á eigin ágæti og rífa það litla sem þær trúa á niður við hvert tækifæri. Gallinn við svona er að ef maður trúir ekki á sig sjálfur þá gerir það enginn annar. Flestir sem komast eitthvert komast þangað á sjálftrausti og útgeislun í bland við hæfileika og smá slatta af frekju, það er nokkuð ljóst að lítið stoðar að bíða eftir að einhver finni þig og sjái hvað í þér býr. Bara rétt einsog það þýðir ekkert að halda að fólk lesi hvað þú vilt milli línanna, ef þú setur ekki skýrt fram hvað þú vilt þá les enginn hugsanir þínar og framkvæmir allt að þínum óskum. Þetta er viðvarandi vandamál að stelpur hafi of lítið sjálfstraust og strákar of mikið.... Engum strák dettur fyrst í hug ef eitthvað gengur ekki upp......já það er örugglega því ég er of feit, og það jafnvel þótt þær séu með borðann af ungfrú Ísland ennþá á sér.

Einsog allir vita eru Íslendingar einhverjir þeir fanatískustu sem til eru í þessum heimi, við erum auðvitað best og mest og fallegust og hreinust og ég veit ekki hvað. Það var allavega alveg met að sjá áðan þegar evróvisíon var í þann mund að hefjast og það var varla bíll sem keyrði framhjá pizzahut á sæbrautinni og ekki ein einasta manneskja inni á staðnum sem hafði íslensku að móðurmáli nema þessir óheppnu starfsmenn sem neyddust til að afgreiða 50 manna hóp af breskum skólakrökkum sem fannst æði að borða pizzur á Íslandi. Auðvitað var ég þar á meðal. Reyndar hafði samstarfskona mín mikið fyrir því að redda sjónvarpi, og þurfti að senda alla familíuna fram og til baka því hún gleymdi fyrst loftnetinu.....og svo fjarstýringunni....og svo snúrunni til að tengja við græurnar.....ekki tækjavitin fyrir að fara á þeim bæ. Jæja við fengum allt þetta, en því miður ekki fyrr en korter yfir sjö svo við misstum að því eina sem skipti máli.....Ojjjj barasta. Æi ég get nú ekki sagt að ég sé neitt skotin í henni birgittu. Þetta er eflaust hin fínasta manneksja en ég löngu komin með viðbjóð á að sjá andlitið á henni á hverju plakkati og auglýsingu og í öllum þáttum. Hold op så!!! Ég er samt nokkuð sátt við að missa af þessu djammi enda er ég búin að fá minn skerf fyrir vikuna held ég barasta. Það ríkur bókstaflega úr honum Atla mínum eftir föstudagskvöldið sem reyndist ansi blóðugt. Þetta okurverð sem er á áfengi á íslandi er ein aðalástæðan fyrir mínum persónulegu blankheitum.....Fuss og svei.

Já ég náði að skotrast snemma úr vinnunni á föstudag og skellti mér beint í útskrifarfögnuð hjá Árnýju og Heiðu glæsimeyjum sem luku skólavistinni frá FB með glæsibrag. Þær héldu smá samfögnuð á Felix ásamt tveimur öðrum. Annarri Heiðu sem var með mér í myndlist og Togga. Þetta var mjög vel heppnað og gaman að hitta svona marga sem maður þekkir samankomna. Við sigrún sáum langmest eftir því að hafa snúið okkur alfarið að bollunni því hún var nú meira djús en vodka held ég barasta sem hafði þær afleiðingar að við snerum okkur bara að tequila á barnum. Seinna um kvöldið hittum við svo aumingjans litla Manolo "hennar sigrúnar" sem var á seinasta djamminu sínu á Íslandi áður en hann snýr aftur heim til Spánar eftir ársdvöl á Íslandi. Hann var alveg á eyrnasneplunum og voðalega bljúgur eitthvað yfir þessari yfirvofandi heimför og að skilja hina sönnu ást eftir á Íslandi. Hann meira segja sá ofsalega eftir mér, þótt við höfum nú bara hist svona átta sinnum og þekkjumst ekki baun í bala. En í gær tók það mjög á hann að hitta mig aldrei aftur ásamt öllum öðrum á þessu yndislega landi. Ég sé mig í anda eftir rúmt ár þegar ég þarf kanski að skilja við Ítalíu og koma heim aftur og mun kreista fólk sem ég þekki voða lítið og segjast sakna þess meira en orð fá lýst. Auðvitað getur nú komið til þess að ég þurfi ekkert að skilja við þá.....ef ég verð bara áfram á Ítalíu....

Annars fannst mér hápuntur kvöldsins þegar Auðunn og Hákon tóku trylltan dans við lag með Sveittum gangavörðum, þeir áttu pleisið....enda einir á dansgólfinu!! Og vöktu eindæma lukku allra viðstaddra..... Búggíbúggí út á gólf....Fyrir þá sem vilja dansa....Búggíbúggí út á gólf....fyrir þá sem vilja dansa...... Bara eitt orð : Æðislegir Ég get samt ekki gert að því að finna örlítið fyrir því að ég sé að missa af einhverju.....allir eru að djamma í kvöld og ég er heima fyrir framan tölvuna á leið í bælið.... Þetta hefur alltaf verið stórt atriði hjá mér að ég get ekki misst af neinu, þarf helst alltaf að vera með!!!! Orðið sem blívar er FORGANGSRÖÐUN ég er að reyna að læra þetta orð og troða nytsemi þess inní hausinn á mér ásamt skipulagi og skynsemi en það hefur ekki borið mikinn árangur ennþá. Svo ég verð að nota gulrótina til að láta þetta virka.....TÍU DAGAR Í DANMÖRKU

You cant have it all er lærdómur dagsins í dag. Bara næstum því.... allavega ef maður fær góðan samning við atla..... Framsýni mín nær ekki til þess að það komi að skuldadögum....

SUMAR SUMAR GLEÐJIST GUMAR GAMAN ER Í DAG......

Asnalegt að gumarnir eigi bara að gleðjast....Hvað er málið með það? Jæja ég er bara hin sprækasta enda er sumarið að kikka inn af öllu afli með sól og grænu grasi. Fór í þvílíka ferð í gær í bláa lónið. Við sulluðum í bjór fyrir lónið og meðan við vorum í því og eftir það svo allir voru með endemum góðglaðir. Strákarnir klíndu sig alla útí kísil sem þeir stóðu fastar en á fótunum að væri 90% brund þar sem allir íslendingar væru búnir að ríða í lóninu. Ég veit ekki, ég er allavega ekki þeirra á meðal. Starfsmaður lónsins sem var líka ofaní, sagði mér að það væri veitt sérstök þjónusta fyrir ungar stúlkur sem vantaði mann til að klína á sig gumsi. Við tókum nú ekkert í það, enda langaði okkur ekkert í gums, hef líka fulla burði til að sjá um slíka smurningu sjálf. Já það skemmti mér ofsalega að vera í sturtu með fullt af þýskum konum og ég raulaði í hausnum á mér .....ég er drukkin...hehe ég er drukkin og þær vita það ekki...he he ...... Já svo bara sett upp andlit og sumarföt og skellt sér á barinn á bláa lóninu. Það var lagt í hann um eitt leitið svo við vorum öll orðin meira en lítið kennd þegar rútan koma að sækja okkur klukkan sex. Bjór í rútunni.....út að borða á casa grande, sem ég get ekki sagt að ég hafi notið því ég man ekkert eftir matnum en aftur á móti þóttist ég vera sérlega fær í salsa dönsum og snerist um öll gólf með vinnufélaga mínu. Öllum eflaust til mikilllar skemmtunar. Það var síðan plan í gangi hjá mér sem minni fanst ofsalega fyndið en vegna alls þessa bjórs og örugglega svima af dansinum missti ég aðeins tökin á þessum húmor. Hvað get ég sagt? Ég er nörd. Obbobbb blandaði mér örlítið í pizzahut dramað, samt bara ponku lítið svo ég reyni bara mitt besta að gleyma klippunum sem ég man. Jæja svo fórum við á efri hæðina á gauknum, og meiri bjór auðvitað. Þar tók ég snilldartakta í pool, sem fólust í því að ég hitti ekki einu sinni hvítu kúluna hvað þá annað. Ég get svo sem ekki státað af miklum hæfileikum í þessari deild, hvað þá eftir heilan dag af djammi. Þegar fór svo að draga af minni, og fjörið farið að detta niður þá komst ég að því að klukkan var HÁLF TÍU. Já ég fór í leigara heim klukkan tíu takk kærlega fyrir. Heim í rúmið og vaknaði svo við þann viðbjóð að ég ældi. Ojjjjj barasta svo stóð ég bara í hreingerningum og setti í þvottavél og svona í nótt. Mömmu fannst þetta þó ekkert fyndið í morgun. Alveg urraði á mig og spurðu hvort mér þætti þetta eðlilegt. Mér finnst ég vera orðin of gömul fyrir þessi afskipti. Hundleið á að þurfa að hafa tvöfaldan móral yfir að móðir mín viti að ég skuli drekka. Isss það eru sko margir miklu verri en ég. Fusss og svei.

Jæja ég mætti svo í vinnuna áðan spræk eftir allan þennan svefn fyrst ég ´fór svona snemma heim og mér til mikilllar ánægju komst ég að því að allir höfðu verið jafn haugadrukknir og ég svo enginn mundi neitt sérstaklega eftir mínum snilldartöktum. Jú nema náttla salsasveiflunni, það var eflaust erfitt að láta það framhjá sér fara..... Svo ég varð ekki einu sinni þunn, ef við teljum frá æluna í nótt og alveg í gír til að djamma á morgun til að fagna útskrift hjá Árný og Heiðu!!! Ég samgleðst þeim alveg innilega að klára skólann. Það er alveg frábær tilfinning!!! Til hamingju stelpur með kossum og knúsum

Einu sinni vorum við Audi alveg á því að lausn allra okkar vandamála fælust í að hefja deitmenninguna til hærri virðingar á Íslandi. Það er að segja, hætta þessu rugli á djamminu og fara að hitta fólk við eðlilegar kringumstæður. Það sem þó flæktist fyrir okkur var það hvar í ósköpunum fólk virðist hittast ef ekki í gegnum vini eða á djamminu. Strákavinir okkar hafa sko ekki staðið sig sérlega vel í að koma með nýja stráka inní hópinn fyrir okkur, meðan hægt er að rekja velflest sambönd þeirra til stúlkna sem við þekkjum og höfum kynnt þá fyrir.. he he he athyglisvert!!!! Jæja hvað um það, jú það virðist vera til fólk sem hittist bara á bókasöfnum og stórmörkuðum og hið allra óskiljanlegasta í ræktinni. Í þessa nokkra mánuði yfir æfina sem ég hef stundað líkamsræktarstöð - meira segja world class takk fyrir - þá missti ég alveg að þeim húmor. Vá hvað ég var ekki í neinum þannig hugleiðingum meðan ég hljóp löðursveitt á helvítis hlaupabretti og horfði á opruh eða mtv eða eitthvað. Fanst ég allavega sjaldan neitt sexy með sveitt hár og rjóðar kinnar. Jæja ef það virkar fyrir einhverja...... svo finnst mér líka vöðvabúnt strákar einstaklega óheillandi. Þeir minna mig meira á naut en neitt annað og þessi ofurbrúnnka og hlýralausir bolir eru ekki að gera neitt fyrir mig. Átti oft í erfiðleikum með að hlæja ekki úr mér görnina þegar þeir voru ofureinbeittir á svip að lyfta og gáfu frá sér allskins einkennileg hljóð meðan á því stóð. Heyrði svo að það átti að auka afköstin um alveg 15% ef maður öskrar með þegar maður er að reyna á sig. Ég get ekki sagt að ég hafi fundið mig í því.

Þegar ég var í eitt ár að æfa afríska dansa var það lang mest konur og kanski einn og einn strákur sem flæktist með svo það var síður en svo svæði fyrir pikkupp línur. Þannig að okkur datt í hug að ná okkur bara í deit á hinu fræga einkamál.is. Ég hef heyrt sögur af því, og verð að viðurkenna þrátt fyrir persónulega fordóma fyrir því að finna sér skot á netinu, þá er það langt um heilbrigðari aðferð að kynnast einhverjum þar en að rúlla á einhvern á djamminu og gefa þeim símanúmerið sitt. Svo við ákváðum að skrá okkur saman og gá hvort það virkaði. Elli á svona netmyndavél og við létum hann taka myndir af okkur til að setja með í prófælið. Okkur fannst þetta samt ennþá eitthvað kjánalegt og gerðum aldrei neitt í þessu. En þessar Myndir hefðu nú örugglega trekt mikið að!!!! He he he

Góðan dag góðan dag

Það er þvílíkt sumar í lofti og ég er glöð og ennþá meira glöð. 14 DAGAR Í SKANDINAVÍU TÚRINN. Hef verið að vinna flest kvöld síðan skólanum lauk sem er nú barasta ágætt því þá græði ég kanski nokkrar krónur, allavega örlítið meira en ég næ að eyða.... Annars er ég mjög öflug í eyðslunni samt, þótt ég sé að spara þá má ég alveg vera að því að fara í bíó og kaffihús og kaupa mér efni þar sem ég þykist kunna að sauma....reyndar er það mamma textílhönnuður sem kann að sauma en hún er bara ekkert til viðtals því það er svo mikið að gera hjá henni. Mér finnst ég örlítið vanrækt dóttir að hún kasti ekki frá sér eitthvað af æfingum eða fundum eða kóræfingum eða hvurn fjandann það er sem hún er að gera alltaf. Svona er maður eigingjarn. Og svona eru foreldrar aldrei lausir við börnin, ennþá bý ég heima og hef þarfir þótt ég sé komin vel yfir tvítugt...hehe alveg bara tæp tvö ár yfir tvítugt.

Ég veit ég hef alveg horfið frá megabloggstuðinu sem var komið yfir mig um daginn. Allt í einu fékk ég smá sjokk að ég þurfi nú ekki að segja frá öllu sem gerist. Sumt má maður nú hafa út af fyrir sig. ´Mér fannst alltíeinu bara ekkert gaman að spauga með það sem var kanski ekkert fyndið, að minnsta kosti fanst mér það ekki fyndið lengur. Bara eiginlega sorglegt að fólki skuli líða illa og ennþá sorglegra þegar það er ég sem stuðla að því þótt það hafi ekkert verið viljandi. Þetta atvik fékk mig til að missa alla löngun til að standa í að byrja sambönd því þá er gefið mál að þau þurfa að enda einhversstaðar og það er leiðinlegt. Kanski er eitthvað að mér að velta því fyrir mér hvernig hlutirnir endi áður en þeir byrja en ég get ekki að því gert. Held samt í það með kjafti og klóm að best sé að vera bara hreinskilin frá byrjun og þá muni hlutirnir ekki fara í steik. Það er bara meira en að segja það að vera alltaf hreinskilin, sérstaklega í ljósi þess að fæstir vita yfir höfuð hvað það er sem þeir vilja. Ég er bara oft ekkert búin að gera það upp við mig, og maður spilar bara með, þannig endar maður stundum einhverstaðar þar sem maður ætlaði ekki beint að fara.....Get bara ekki vanið mig á að ákveða allt fyrir fram og skipuleggja tilveruna fra A-Ö. Hvað um það á morgun er ég á leið í bláa lónið með vinnunni minni þar sem er boðið uppá miklar veigar bæði á leiðinni, í lóninu og eftir lónið og að því loknu förum við út að borða, verður eflaust gaman allavega athyglisvert. Ástir og örlög á pizza hut er alveg efni í heilan sjónvarpsþátt, því miður er ég varla með í dramanu. Sem er nú kanski bara ágætis tilbreyting..... Ládeyðan sem ég hef líst yfir gríðarlegu hatri á, er bara næstum ákjósanleg í bili.....

Ég og Ása erum nánast tilbúnar fyrir ferðina.... Í gær fórum við í rúmfatalagerinn og festum kaup á glæsilegu silfurkúlutjaldi. Þvi ódýrasta sem til var á svæðinu...... Og þar rákumst við líka á algera nauðsynjahluti sem voru Frábærir stólar sem hægt er að brjóta saman og skella á öxlina með holum í báðum örmum til að geyma bjórinn.... SNILLD. Ég sé okkur í anda á hróarskeldu og getum sko fengið okkur sæti hvar sem er með þægilegu stólana og fengið okkur bjór í sólinni!!!!! Jess. Svo þurfum við aldrei að standa í biðröð, getum alltaf tillt okkur ef þreytan sest að .....!!! Svo keyptum við skærgult diskasett sem er líka greinilega nauðsynlegt.

Er ekki einkennilegt hvernig manni getur liðið miklu betur að vita að einhverjir aðrir eiga ruglaðri tilveru en þú? Það er athyglsvert hvað mannskepnan hefur lúmskt áhuga á óförum annarra jafnt og velgengni þeirra. Þetta útskýrir náttla þessa viðbjóðslegu bylgu af raunveruleika sjónvarpi. Fólk nýtur þess að horfa á alvörumanneskjur engjast og þjást af einhverju; hatri, ást, þrá, losta, öfundsýki og öllum þeim kenndum sem maður ætti kanski ekki að hafa. Það er ekkert fútt í því lengur að horfa á leikara þykjast gráta, nú viljum við bara fá fólk sem er að gráta í alvörunni. Jess nú er stuðið komið í bæinn. Ég hef gefið út margar yfirlýsingar þess efnis að ég þykist vera yfir þetta hafin, en það er nú bara í nösunum á mér. Ég horfi að vísu ekki á þessa þætti, er bara ekki viðræðuhæf því ég hef aldrei séð þarna piparkerlinguna eða bacheloretteþáttinn. Málið er bara að maður þarf ekkert sjónvarp til að skemmta sér yfir absúrd og undarlegum hlutum því allstaðar í kringum mann er nóg af þessháttar. Stundum langar mig bara að klípa mig í handlegginn til að vita hvort heilinn á mér sé að stríða mér í svefni. Já já, ég fór á smá vinnudjamm í gærkvöldi. Þeim tókst að draga mig út á lífið þótt ég væri búin að vinna í 14 KLUKKUTÍMA. Var svo þreytt að mig langaði að hverfa af yfirborði jarðar. Smá bjór, sturta og meiri bjór reddaði því auðvitað.

Það var bara mjög gaman, en þó endasleppt þar sem ég var dregin heim hálf sex þegar ég var einmitt komin i aðalgírinn hefði getað djammað fram á næsta dag auðveldlega. Þegar maður er blankur þá verður maður víst að fylgja borgunarmanninum. Sérstaklega þegar hann er stúlka sem er búin að fá of mikið í hægri tánna og þarf að komast heim á nóinu. Hún pizzahutfélagi er alveg met. Sögurnar sem konan sagði mér af lífi sínu voru alveg til að slá allt út. Ég segi bara að allt það vesen sem ég hef komið mér í í gegnum tíðina er bara smámál í samanburði við þetta. Þetta er einsog með dópista, þeir finna sér félagskap sem er dýpra sokkinn og þá finnst þeim þeir ekkert vera illa staddir. Það er bara drulluerfitt að vera til og ennþá erfiðara að rata alltaf "réttan veg" og gera það sem passar. Hún á alla mína samúð þrátt fyrir að ég reyni að dangla í hana og segja að stundum bítur maður bara í það súra og málið nær ekki lengra en það. Alltaf gott að gefa ráð þótt maður fari sjaldan eftir þeim sjálfur, vandamálið er yfirleitt ekki "hvað er best fyrir mig að gera" heldur hvað maður svo gerir og hugsar sem maður ræður bara lítið við. Ég hef ekki nennt að skrifa alveg bara í viku......obbobb þessar 5 manneskur sem lesa bloggið mitt eru eflaust farnar að örvænta. Nú hef ég náttla verið símalaus og svona og lítið heyrst frá mér. Þær gleðifréttir eru á boðstólnum að ég fékk nýtt símakort á sama númer svo nú geta allir flett uppá gömlu góðu ástu í símanum sínum og hringt í mig hvenær sem þeir vilja. Samband mitt við heiminn er endurreist. Símadrulsan sem ég er með er orðin háaldraður og þarf að halda honum saman með teygju svo batteríið detti ekki af. Mjög sorglegur verð ég að segja. En virkar sem er feykinóg. Og hann er svo stór og þungur að ég týni honum ekki auðveldlega....... Já annars var ég ekkert sérlega spræk eftir síðustu helgi. Leið alveg hundilla útaf sumum hlutum. Tók samt á honum stóra mínum og feisaði vandamálin. Nei það er víst lygi, ég feisaði þau ekki ég leysti þau í gegnum síma. Hvað um það, það var erfitt mjög erfitt og lítið ánægjulegt. Helvítis samvista plagar mig endalaust. Reyni að halda í vonina að ég sé þá allavega ekki samviskulaus þótt ég sé stundum siðlaus. Núna var málið bara alls ekkert að ég væri vond, ég var alveg hreinskilin og ekkert rugl. Það er bara einhver geðveila í mér að taka byrðir heimsins á herðar mér stundum. Það eru sennilega kostir og gallar við það einsog allt, er bara ennþá að leyta að kostunum við áhyggjuflóðið.....

Jæja djammið herjar á mig úr öllum áttum, dregin út í gær, Á miðvikudaginn er eitthvað rosadjamm í vinnunni þar sem við förum í bláa lónið um daginn og allt flæðir í bjór og svo slaufa á það að fara út að borða á Casa Grande. Að sjálfsögðu frítt allt saman. Svo er Árný og Heiða að útskrifast á föstudaginn aldrei að vita nema maður fagni örlítið með þeim.... úfff og það er 18 dagar þangað til ég fer til danmerkur!!!!!!

Obbobbobb svona liggur þá í því!!!! Mín er rétt að komast á réttan kjöl eftir ævintýri kosninganæturinnar. Er ekki sátt við úrslitin, þar sem stjórnin heldur meirihluta en þó er þetta nokkuð góður árangur að ná sjálfstæðismönnum niður!!! Ég er löngu búin að komast að því að rauðvín er ekki málið fyrir mig því ég fæ svo fáránlegan hausverk, en af einhverjum ástæðum þá gleymi ég því alltaf. Kvöldið í gær var að hluta til frábært, að hluta til algjörlega súrrealískt og að hluta til ömurlegt. Inní hópinn með frábæru hlutunum var að ég og Sigga mín (my secret crush!!!) fórum út að borða á borginni einsog eðalpæjur. Hún fékk nebla lotteríisvinnig á árshátíð og ákvað að fagna -næstum því próflokunum með ástinni sinni. Já mér sko. Hvort ég er núna komin í annað sætið á hennar ástarlista skal ekki rætt hér nánar en ég sætti mig við gang heimsins. Allavega þá fíluðum við okkur alveg í ræmur og strimla að valsa þarna inn með varalit og í pilsi. Voða miklar skvísur sko og pöntum glæsilegan lambarétt og flösku af góðu víni og rosa ísrétt í desert. Manni fanst maður alveg þurfa að sitja beinn í baki og vera rosalega penn. Það var smá átak fyrir mig en það tókst samt nokkuð vel held ég. Ég á alltaf soldið erfitt með að hemja mig, finnst hræðilega þvingandi að þjónninn kemur og hellir í glösin aftur og aftur og ég þurfti næstum að setjast ofan á hendurnar á mér til að stafla ekki sjálft diskunum. JÆJA þetta var Meiriháttar. Það lang lang lang lang besta við þetta var það að svo stóðum við bara upp þökkuðum fyrir okkur og löbbuðum út.....kostaði ekki krónu. Fór vel í mig get ég sagt þér.

Eftir þetta tók við bjór á brennslunni og svo kosningapartý hjá Kjartani vini okkar. Það var nokkuð skemmtileg stemming þar sem hluti af strákunum eru harðir sjálfstæðismenn og hluti eitilharðir vinstri grænir svo það vantaði ekki hitann í umræðurnar! Mjög hressandi samkoma, var samt snemma í ferðahug þar sem við sigga vorum ekki með neinar veigar. Þorstinn kallaði á miðbæinn. 11 var það heitin og þar tókum við smá drykkjuleik og svona til að koma mannskapnum í stemmingu. Ég var mjög bitur þar sem hausverkur var búinn að naga mig allt kvöldið. Ég ætlaði á fyllerí svo ég ákvað að hausverkurinn færi bara með bjórnum og fékk mér bara annann..... Fór nú vel að kippa í mína og tímaskynið er ekki alveg með á nótunum en skemmti mér bráðvel að þramma niður laugarveginn, sumar í lofti fólk á hverju horni og hin ágætasta stemming....Já enn einu sinni fékk ég svo sönnun á smæð landsins, ekki aðeins eru allir skyldir heldur hittir maður alltaf alla, þessi skoðun styrktist nú enn þegar sigrún er að babla á spænsku-slash-ítölsku og ég blanda mér í leikinn.....heyrðu snýr einn strákurinn sér ekki að mér og segir aahhhh Ásta...! Si Ciao sono Gianni. Þá var það auðvitað vanrækti ítalinn sem ég þekkti ekki í fljótu bragði. Sjálfstraust mitt í tjáningarhæfni minni á ítölsku er rock bottom þrátt fyrir að hafa verið í bæði skriflegu og hlustunarprói í gærmorgun og gekk mjög vel en ég var fljót að forða mér frá ítalagreyinu.

Mest fáránlegasta parti kvöldins eyddi ég svo með strák sem ætti sennilega skilið verðlaun fyrir hugmyndaauðgi í væmni. Ekki það að hann er að koma með rosalegar línur sem maður veit ekki hvort maður á að hlægja eða gráta. Svona eftir á finnst mér fyndið að ég held að hann hafi reynt að vera eins mikil sleikja og hann mögulega gæti og ég gerði mitt besta til að vera kaldhæðin dauðans snúa útur fyrir honum og bara gera honum lífið leitt. Svona er ég mikið svín. Honum er nær að koma með allar línurnar mörgum árum of seint. Ég hélt ég yrði ekki eldri þegar hann fór að kynna mig fyrir öllum sem fyrrverandi kærustuna sína. Hafði aldrei litið á hann beint þannig. Sko kærasti smærasti vorum við ekki fjórtán? Og held að "sambandið" hafi enst í kanski þrjár vikur. Með endemum saklaust, ég varð alveg BRJÁLUÐ þegar hann svo byrjaði með vinkonu minni eftir að hafa beðið hana að segja mér upp. Grunnskólasambönd í hnotskurn og samskiptamátinn eftir því. Hann gekk alveg framaf mér þegar ég tók áhlaup á fortíðina og maðurinn bara leggst á hnén og gólar upp beiðni sína fyrir gesti og gangandi og þverneitaði að standa upp nema ég lofaði einhverjum fögrum fyrirheitum. Mér fanst þetta bara ekki hið minnsta fyndið og hvæsti á hann að standa upp og hætta þessari vitleysu. Einhverjar stelpur sögðu ahhhhahhh æji en sætt ohhh eða eitthvað svona viðurstyggilegt og einhver maður sagði - Æi elskan mín ekki vera svona vond við hann, blablabla. Örugglega fyndið utanfrá séð, en ég var alveg með krosslagðar hendur og samankipraðan munn og hafði engan húmor fyrir þessari vellu. Ég meina þetta alls ekkert illa, þetta er eflaust mjög góður strákur að allri væmni slepptri. Það er samt bara fast í mér að allt sem er sagt með svona miklum fagurgala og hádramatík er bara ekki trúverðugt. Þegar maður fær línur einsog -Ég mun aldrei gleyma þeirri yndislegu persónu sem þú hefur að geyma- (Og by the way þá þekkir hann mig ekki baun í bala) og margt svo dramatískt að ég bara fer hjá mér þá fer ég að hugsa hvort maðurinn eigi við einhverja persónutruflanir að stríða. Mér dettur náttúrulega ekki í hug að hann meini orð af þessu, ég svona dett inní að spá hvað í fjandanum hann vanti. Mér finnst líklegra að hann sé í einhverju veðmáli og verði að koma einhverjum í rúmið strax og sé svo illa að sér að halda að svona dæmi virki nú vel á stelpur. Ja kanski einhverjar aðrar sem ekki eru að springa úr kaldhæðni. Hvað ef hann héldi nú samt að hann meinaði þetta hvað þá?

Sorgarfréttirnar eru þær að ég týndi símanum mínum í gær. Honum var stolið af barborðinu á glaumbar. Það er nú ljóta búllan hvort eð er. Oj barasta. Aumingja litla blanka ég á engann síma. Þannig að enginn getur hringt í mig lengur... Hmmm kanski gott og slæmt. Annar verulega absúrd tími af þessu kvöldi er að þegar mér tókst að týna öllum stelpunum, réttara sagt fóru þær heim eftir að hafa gefist upp á þessu keisi hjá mér og ég náði ekki í aðrar.... Þá sest ég á einhvern svona stall rétt hjá bæjarins bestu, klukkan er örugglega að slá í sex og það er stafalogn og þvílíkt falleg sól sem baðar allt þetta útúrdjammaða fólk. Það skapaðist alveg yndisleg stemming þarna, og mér til mikillar ánægju röltir framhjá mér maður sem er með gítar og ég dobla hann til að setjast hjá mér og taka lagið. Fleiri dregur að þar sem við sitjum í hippafílingnum og tröllum og allir með bros út að eyrum. Aumingja gítarleikarinn var hálf dapur, því konan hans var að fara frá honum og sagði hann mér allt um það og ég tók að mér að ráðleggja greyinu af allri minni kunnu færni í samskiptum kynjanna. Hann virtist taka vel í ráðin mín, svo fór nú að renna á mig tvær grímur þegar maðurinn stynur upp - Ásta veistu, ég hætti meira segja ALVEG að halda framhjá henni fyrir þremur árum. með svona smá stoltum tóni af afreki sínu sem samt augljóslega var mikið persónulegt sálarstríð. Þá datt úr mér hlátur. Og alltíeinu sá ég að hann var svona sætur sjarmur sem örugglega hefur brosað sig út úr öllum rifrildum hingað til og reddað þeim með blómum og svona já en elskan, ég elska þig.... og undirleitt bros. Hann væri greinilega alger player og gæti aldrei haldið í konuna sína nema hann tæki til við að vera hreinskilinn og hætta að koma sér undan öllum vandræðum. Mér til mikillar undrunar þá brosti hann til mín og blikkaði mig, held honum hafi bara fundist ég fyndin. Ég tilkynnti "mínum fyrrverandi" að hann væri alveg sama týpan með smeðjubrosið í gangi. Með því ýtti ég undir einhverja fáránlega male bonding senu þar sem gítarmaðurinn reyndi að gefa honum ráð og sagði honum að gera ekki sömu mistök og hann - Missa það sem skipti mestu máli. Klapp á bakið og the lot of it. Náðu þarna vel saman meðan ég stóð með opinn munninn og furðaði mig á því að þeir skildu vera að tala um mig! Og gítarmaðurinn hefur sennilega haldið að við værum eldgamalt par sem ætti íbúð og hefði íhugað að fara í hjónabandsmeðferð því það eru svo miklir erfiðleikar í sambandinu . Ég opna mig svo illa og held honum svo frá mér..... Þarna var nú ekki bara tímaskynið farið heldur bara allt raunveruleikaskynið. Ákvað að það væri tími til að koma mér heim áður en það hefðust viðræðum um barnanöfn og gæludýr.

Draugaðist svo heim uppúr sjö eftir alveg tólf tíma djammsenu sem var bara hreint ágæt, en mér finnst ömurlegt að það skuli hafa orðið einsog alltaf að maður týnir öllum og fólk veit ekki hvað á að gera eða hvert á að fara og blablabla og auðvitað týndi ég einhverju að venju. Ef það væri samankomið allt sem ég hef týnt á djamminu þá væri það bara hálfur fataskápur með fylgihlutum einsog og húfum vettlingum treflum og símum auk þess peysur og bolir og sjöl. Kræst ég myndi sennilega týna þessum haus ef hann væri ekki fastur. Mér tekst meira segja að týnast inní þessum haus og rata í miklar ógöngur. Það var svo gerð tilraun af foreldrum mínum til að drösla mér á fætur fyrri ellevu til að taka til, einu sinni kom systir mín og reyndi að fá mig á fætur til að heimsækja langömmu. Mér fanst ekki ástæða til að fara draugþunn til hennar. Svo hringdi gerður og vakti mig, svo tilkynnti mamma mér það að það væri búið að bjóða til veislu (því pabbi á ammli á morgun) og ég skyldi drulla mér framúr taka mig saman í andlitinu og taka til í herberginu mínu gestirnir færu að koma. Ég var ekki glöð. Þynnkan heltók mig og hausinn á mér var að springa. Tók næstum overdose af íbúfeni í tilraun til að reyna að halda mér saman. Tókst samt vel að púðra á mér nefnið og fara í pils og leika mjögsvo yndæla dóttur í veislunni. Mjög ábyrgur háskólanemandi í prófum sko.... Matarlystin var samt af skornum skammti.

I'm pretty damn hard core! Fear me!

Hey þarna höfum við það svart á hvítu!! Samkvæmt þessari könnun hef ég ekkert við það að gera...... ;) he he he

Annars er það að frétta af lærdómnum mínum að í orðabókinni minni ítölsk-ensku þar þýðir ´asta=auction. Já takk fyrir á ítalíu mun nafnið mitt þýða uppboð. Það finst mér ansi harkalegar fréttir. Held ég verði að finna mér eitthvað gott viðurnefni áður en ég fer að tilkynna fólki að það sé uppboð á mér. Kæri mig nú ekkert um að láta bjóða í mig einsog einhvern veðhlaupahest. Ekki það að ég er gæðagripur í góðum holdum fær í flestan sjó en þúst samt ekki nógu sniðugt.

Ef þið hafið tillögur að nýja nafninu mínu endilega látið í ykkur heyra!!!

Flúði lærdóminn að venju í dag og varð endilega að skreppa og fá mér kaffi með henni gebbu bara svona rétt til að sjá að þa' er ennþá til heimur utan hússins míns.... Duttum inná sólon bara svona til að fá tilbreytingu frá hinum kaffihúsunum, það var mjög undarlegt að sjá þann stað í dagsbirtu... maður er vanur að troðast þar í gegnum þvögu sveitts og drukkins fólks en svo núna var hann voðalega rólegur og snyrtilegur. Jæja við gebba setjumst og fáum okkur mjólkmeðkaffi eða latte og eftir smá stund stendur upp maður og lemur með skeið í glas og biður um þögn. Þá var það söngvarinn þarna fyndni... Æi andskotinn hvað heitir hann ímyndið ykkur manninn með mikið af ljósu hári alltaf í jakkafötum og glansskóm og telur sig vera nýja íslenska frank sinatra frekar svona hvað á ég að segja - ömurlegur. En þó þannig að það er fyndið. Jæja hann stendur þarna og segist vera að samfagna með henni vinkonu sinni Elmu lísu sem er að fara að gifta sig ( sat á stóru borði með fullt af leikaraliði) já og hann ætlaði að taka lagið fyrir hana. Biður um þögn í salnum á meðan hann tæki Love me tender - acapella(án undirspils) Svo hefur maðurinn upp raust sína og syngur hástöfum og með tilþrifum þetta ljúfa lag. Jah, fólk vissi nú ekki hvaðan á það stóð veðrið, ég sá að fólk kímdi og átti erfitt með að halda niðri í sér hlátrinum. Við gebba gerðum okkar besta til að kremja niður hláturskrampann en það var ekki auðvelt skal ég segja. Þó fannst mér þetta mjög hressandi uppákoma....

Við erum allar hálfleiðar yfir þessu hurricane máli öllu saman, en gerður neitar að þetta sé útrætt, ætlar sko að skella sér á ebay og gá hvort þeir séu ekki með miða. Eða á TICKETMASTER.COM he he fyndið nafn. Ég er samt búin að grafa upp hátið í svíþjóð sem heitirHultsfred og lýst ekki illa á hana. Kanski kemur bara til þess að við skellum okkur í sænskt roadtrip og segjum HEJ ALLEIÚBBA í staðinn fyrir wunderbar. Líta á björtu hliðarnar, þótt mér finnist ennþá meira spennandi að fara til þýskalands líka. Jæja verð að slíta mig frá tölvunni og fara að læra óreglulegar sagnir í ítölsku..... Non é molto divertemente ma io devo studiare per questo esame. Si devano pensare bene a me!! Arrivaderci

Hér er ég um miðja nótt að gera allt annað en að læra.... hversu ógeðslega gott er ekki að liggja bara í sófanum og glápa á eitthvað og láta mata sig með upplýsingum sem skipta samt engu máli svo ég þarf ekkert að gera við þær annað en mesta lagi brosa út í annað. Mér til endalausrar hamingju er ég búin með bæði erfiðustu prófin!!! JEI JEI Og á bara ítölskuna eftir núna munnlega og skriflega.... Ég klúðraði víst samt sambandinu við björgunarmanninn mikla, herra ítalía er víst ógeðslega súr útí mig núna, allavega fékk ég einhver verulega fúl skilaboð frá honum. Það vekur þó nokkra undrun mína að mér skuli hafa tekist að vekja reiði þessa manns sem ég hef átt samskipti við í mesta lagi tíu mínútur þar sem ég lét hann lofa mér því upp á æru og trú að hann myndi kenna mér ítölsku. Jæja, honum fannst hann sem sagt afskipur og lítilsvirtur eða eitthvað vegna þess að ég mátti ekki vera að þessu, það er spurning hvort ég sé betur sett án þessa, ég meina ef hann er uppstökkur og sár eftir tíu mínútna kynni hver veit hvernig hann væri eftir tíu daga kynni.... Jah það er ekki skafið af tilfinningaríku æstum ítölum. Og meðal þeirra hef ég hugsað mér að búa í að minnsta kosti eitt ár.... sennilega miklu meira.

Annars eru karlmenn frá suðrænum löndum í sérstaklega miklu óuppáhaldi hjá mér í dag. Og munu spænskir karlmenn hafa algera forystu í þeim hópi. Ég tek undir orð auðarHombres son cerdos. Þetta gríðarlega hatur mitt er nú ekki tilkomið af neinum slúðursögum, bara það að ég þessi litla þannig séð rólega stúlka, sem venjulega held bara alveg kúlinu og reyni bara að ræða málin, er venjulega ekkert að æsa mig að óþörfu - Jæja í dag þá æsti ég mig sko við þennan litla rindil sem þykist vera kennarinn minn. Ég var svo reið að það rauk út um eyrun á mér og ég fann til ofsafenginnar löngunar til að berja manninn bara í spað. Hann er eitthvað það ósanngjarnasta fífl sem ég hef á ævi minni vitað um, ég hefði ekki haldið að maður þyrfti að standa í svona rugli í Háskólanum. Ég nenni ómögulega að týna upp ástæður þöngulhausskaparins, annað en að maðurinn dæmdi prófið virðist vera bara eftir stemmingu og ja kanski bara litnum á pennanum. Hugsanlega þó eftir hótunum og hávaða frá nemendum. Ég er auðvitað alltaf svo gríðarlega heppin og maðurinn virtist velja að hata mig, þar sem ég fékk núll stig fyrir sum svör - samt fengu hinar stelpurnar allar sem ég miðaði prófið mitt við fullt - FYRIR SAMA SVAR. En þegar ég reyndi að ræða þetta við hann sagði hann bara nei nei ja .... Hann sneri bara útúr og uppá sig og ég veit ekki hvað þar til ég nennti ekki að standa í þessu var komin nánast upp á háa séið og farið að perla á mér af niðurbældri reiði. Svo strunsaði ég út og hefndi mín á karlskrattanum með því að skella hurðinni rosalega fast. Get ekki sagt að mér hafi beint liðið betur, en jú samt smá.

Það er reyndar umhugsunarvert að þeir þrír strákar sem ég hef talað við seinustu mánuði hafa verið allir frá þessum löndum... frakkland portúgal ítalía og svo helvískur kennarinn sem er spænskur. Þekki hann náttla best og hata líka mest, En hún sigrún allavega skilur mig með það að finnast það í alvöru sniðugt að eignast fullt af nýjum vinum á djamminu og gefa þeim símanúmerið manns, aldrei að vita nema maður hittist í kaffi. Hey ég hitti nú franska heimspekinginn, hvað ætli hafi orðið um hann.... Af hverju þurfa allir að vera svona vissir um að þótt maður tali við einhvern karlkyns sé það eitthvað í sambandi við kynlíf? Alltaf. Getur það bara staðist að enginn tali við mann nema af einmitt þeirri ástæðu. Af því að ég er búin að fá útrás fyrir reiði mína og er eiginlega bara glöð þannig séð þá trúi ég á gott fólk og mér finnst gaman að tala við þetta góða fólk og spjalla og fíflast og reyni að telja sjálfri mér trú um að það sé til strákar sem byrji ekki á því að hugsa HMMM myndi ég sofa hjá henni. Ég get valið að láta það ergja mig eða vera sama um það. Jahh það er nebla það.

Það er annars athyglisvert að þrátt fyrir helling af reiði í fari þessa dags þá met ég hann sem góðan. Uppáhalds parturinn minn var yndislegt bros frá ókunnri stelpu í morgun ( jah hjá mér, eftir hádegi hjá öðrum) Ég var á leiðinni í prófið og stóð úti og naut góða loftsins huhummm Með stærsta stressbolta í maganum sem ég hef fundið lengi og langaði bara síst af öllu að takast á við þetta allt saman. Ein af þessum stundum þar sem ég var að deyja úr löngun til að flýja einsog fætur toguðu heim og undir sæng og sofa þar til það kæmi heimsendir. Sem samkvæmt henni auði er á næstunni. Einmitt á svona stundum þá líður tíminn bara ekkert og samt alltof hratt. Þá einmitt labbaði stelpa framhjá mér og brosti lúmskt til mín, og ég til hennar á móti. Ég hef aldrei séð hana áður, en samt kom svona þægileg stemming í loftið - svona skondin samherjatilfinning ....ég skil mér líður líka fáránlega illa og er á leið í djöfulsins próf og ég óska þér alls hins besta í þínu prófi.... Þetta fékk mig til að brosa út að eyrum í nokkrar mínútur. Fólk er gott og ég skil það og mér líður vel í kringum það. Svo fór litla ég í prófið og tókst einhvernveginn þrátt fyrir algjörlega IDIOT prúf leiðbeiningar á stofum að ruglast og sat í kolvitlausri stofu samt sem betur fer með réttu prófi. Háskólinn treystir fólki nebla ekki til að slást ekki um sætin og vegna þessa eru allir með SÉRMERKT SÆTI í sértakri stofu. Mér til mikillar lukku var eldgamla konan með rosalega varalitin mikill mannvinur og klappaði mér og blikkaði og sagðist myndu redda þessu og koma prófinu á réttan stað. Hún var líka mjög góð. En best af öllu var í fyrsta lagi að ég gat svarað flestu þótt ég efist ekki um að ég talaði í hringi og órökrétt og verst af öllu tek hliðarsögur hægri vinstri og gleymi að koma aftur að pointinu einsog ég geri hérna, en það er ljóst að ég slefa í sex jafnvel 7. Í öðru lagi var hlý sól í alveg fimmtán mínútur í dag og einmitt þegar ég fer út með kaffibollann minn eftir prófið og nýt þess að vera búin. Með sólargeislanum kom annar smá angi af gleði sem náði inn fyrir. Búin fyrst í prófinu einsog iðulega. Ekki það að ég haldi að ég sé í einhverri keppni, það er ekki einsog veitt séu aukaverðlaun fyrir hraðskrift, ég fer bara alltaf að hafa áhyggjur hvað þau viti sem ég viti ekki fyrst þau geta skrifað allan tímann.

Jæja aðrar hræðilegar sögur eru þær að það virðist sem svo að við Ása skandinavíutúrsfari verðum að breyta plönum okkar. Helvískir germanirnir eru bara hættir að selja miða í netsíðunni svo við fáum hvergi miða THE HURRICANE. Ég var alveg í rusli þegar ég komst að þessu, ég var alveg búin að plana road trip niður danmörku og yfir til þýskalands. Nú lítur út fyrir að ég fái ekkert tækifæri til að segja neitt á þýsku, Engir gaurar með mottu til að hlæja að enginn sem segir wunderbar. Gebba getur ekki komið og hitt okkur meðan á þýskalandsdvöl hennar stendur. Í stuttu máli ALGER VIÐBJÓÐUR. Ég sendi þeim email og krafðist svara. Hef drauma um að þeir svari og segji jú ég á einmitt miða handa þér, en líklegra er að þeir svari ekki og við förum hvergi á þá hátið. Má nú ekki gleyma að við förum allavega pottþétt á Hróarskeldu Þó erum við komnar með eina sænska í sigtið. Onei við ása deyjum ekki ráðalausar. Þessi mánuður skal vera snilldin ein og draumur í dós og stór bjór í kaupbæti. Eigum aðeins eftir að fiffa gistingu hér og þar....en það reddast ef ég þekki mig rétt.

LISTASAGAN ER BÚIN!!!

Og ég er heil á húfi gvuði sé lof. Reyndar gekk mér betur en ég hafði búist við, get alveg trúað að ég slefi í 7 jafnvel 7.5 með smá heppni og ástúð. Eins og venjulega fór ég fyrst út úr prófinu. Það er fyndið hvað það er smá vandræðalegt, fólk alveg lítur á mann með mikilli undrun, einn og hálfur tími búin af þriggja tíma prófi. Það er einsog ég hafi ekki getað neitt og sé bara búin að gefast upp. En samt skrifaði ég næstum TÍU BLAÐSÍÐUR. Farið að votta fyrir skrifkrampa í lokin, ég hlýt bara að skrifa svona hratt það sem ég veit. Svo hata ég að fara yfir próf, ég skila þeim eiginlega bara strax, það sem ég vissi ekki get ég ekki skrifað núna....Já, öllum eflaust til mikillar undrunar þá hafði Ásta litla helling að segja um hinar ýmsu stefnur í listageiranum, og spurningarnar voru mjög skemmtilega óræðar og opnar svo ég gat notað mitt aðalheillagen í að bulla mig út í hið óendanlega.....Til dæmis er fullt hægt að segja um Hvernig mannslíkaminn birtist í listum á tuttugustu öld, án þess að hafa lært það neitt sérstaklega. Svo er bara spurning hvort kennarinn hafi húmor fyrir skoðunum mínum um tilveruspeki sem augljóslega sé hægt að sjá í eftirstríðslistum og hvernig listamenn séu klárlega að flýja viðbjóð heimsins með því að snúa sér að abstrakt expression og hreinlega losa sig við mannslíkamann úr myndum sínum. Já og svo hélt ég mjög harðorða ræðu um ádeilu á neyslusamfélagið í poplist og þá líkamsdýrkun sem sú karlastefna bjó til. Hluti af þeirri stefnu snerist svo bara um bíla brjóst og varir. Blablablbalba áhugasamir um skoðanir mínar bara hafi samband, ég get sko talað um þetta lon og don.

Ég er með fiðring í maganum, því þetta er alveg að verða yfirstaðið. Bara rúm vika eftir með þremur prófum svo get ég strokið um frjálst höfuð. Það er fyndið hvað svona hefur áhrif á mann, núna finnst mér actually frábær tilhugsun að setja á mig varalit og fara í pils og bara skella mér á djammið sko. Fyrir stuttu fanst mér það alveg óhugsandi. Já, og mér langar jafnvel að vera með fiðring í maganum af öðrum ástæðum en prófkvíða eða próflokafeginleik. Og þetta er þrátt fyrir allar hrakfarasögur fólks í kringum mig á samskiptum kynjanna. Ekki það að ég stend ennþá í þeirri trú að fólk sé bara algjörlega misskilið og hafi í rauninni enga möguleika á að skilja fullkomlega hvað hinn er að fara. Er að vinna í því að sætta mig við það að enginn, strákur muni nokkurntíma skilja hvað ég er að fara, frekar ég muni kanski skilja hvað hann er að fara og jafnvel að það sé bara í góðu lagi þótt ég sé misskilin. Jæja, nú bíður mín það skemmtilega verkefni að fara í banka og væla út hærri yfirdráttarheimild og svo að hella sér út í að skilja KANT OG MILL betur en ég skil sjálfa mig. Sem er í algjörri mótsögn við það sem ég var að segja um að skilja fólk. Kanski get ég bara skrifað ritgerð um það á prófinu að í raun skilji maður aldrei neinn til fulls og ég sjái enga ástæðu til að ætla að öðruvísi sé með herra Kant og herra Mill. En kanski er kenningin mín um skilningsleysi, frekar til þess fallin að útskýra skilningsleysi á hegðun. Maður skilur alveg viðkomandi ef hann reynir að útskýra hegðun sína, að einhverju leyti allavegana. Kanski er ég bara í óstöðugleika mínum að ætlast til að fólk sé fyrirsjáanlegt, og að það væri hægt að reikna út hegðunarmunstur þeirra einsog reikningsdæmi. Hversu mikil mótsögn er ég þá ekki við sjálfa mig!! Já, þar spilar helvítis vogareinkennið inn í. Það er kanski blessun mín að vera bæði ljón og vog, vogin heldur mér þá niðrá jörðinni og er sér alltaf hina hliðina við ljónið. En það getur líka verið verulega erfitt að fatta sjálfan sig, þegar maður er einsog geðklofi í hugsun. Það vill jafnvel þvælast fyrir mér, að sjá jafnvel báðar hliðar og sjá kostina við allar leiðir og geta þá ekki tekið af skarið og þá kanski staðið með sjálfri mér. Því ég er fyrst til að gagnrýna sjálfa mig og sjá allt sem öðruvísi mætti fara miðað við þetta og hitt. Get stundum illa framkvæmt valið því ég er svo mikið í því að vega og meta......

Illu er best ólokið. Þetta finnst mér findið, það smellpassar við frestunarþörf dauðans sem ég er algerlega háð. Samanber; Frestaðu því ekki til morguns sem þú getur frestað lengur. Þetta er mottó sem mér gengur illa losna við þrátt fyrir margar tilraunir. Auðvitað er þetta bara svo fast í undirmeðvitundinni að ég er löngu hætt að gera mér grein fyrir því. Svona getur vaninn haft mikil áhrif. Eins og það að setja upp THE SHIELD og láta sem ekkert sé. Það erum við vön að gera á Íslandi og maður kippir sér nú ekki mikið upp við það. Það er nánast kurteisi að láta sem þú sjáir ekki viðkomandi til að valda þeim sem minnstum vandræðum. Ég hef rekið mig á að þetta virkar ekki eins vel allstaðar erlendis. Þegar ég lét sem ég sæi ekki ákveðinn dana sem var með mér í lýðháskólanum í nokkrar vikur vakti það enga lukku hjá honum. En ég sver að ég var bara að gera honum greiða sko, það var ekki af neinni kvikinslegri þörf. Viðurkenni að ég þurfti að hafa nokkuð fyrir því að sjá hann ekki, þar sem við bjuggum í sömu byggingu, borðuðum í sama matsal og djömmuðum væntanlega á sama stað þar sem ´nemendur skólans héldu mjög mikið saman innan hans. Já eftirá finnst mér það verulega hjákátlegt, en þá fanst mér ekkert eðlilegra. Enda er ég VIRKILEGA fær í þessum leik. Æfingin skapar meistarann segi ég nú bara.

Ég verð samt að segja mér til málsbóta að eftir nokkrar vikur sá ég að ég var eitthvað að misskilja heiminn og tók það ofboðslega stóra skref að viðurkenna tilvist mannsins, Stórt persónlegt átak þurfti nú til, og meira segja tala við hann að fyrra bragði og svo vorum við saman í nokkra mánuði þá fór ég náttla heim. Mér fannst þetta nefnla yrði bara tímasóun, til hvers að byrja á einhverju bara til að vera leiður yfir því þegar það er búið. HALLÓ, það er ekki einsog maður tryggi sig nokkurn tíma fyrir því að hlutir endi ekki, og ef maður tekur ekki smá áhættu þá gerist aldrei neitt gott fyrir mann. Hef mikla trú á að fólk eigi að læra að njóta þess sem er NÚNA og hætta að obsessa með framtíðina. Þar með talin ég sjálf. Af hverju datt mér þetta í hug...... man það ekki. Að minnsta kosti þá sé ég ekki eftir að hafa kynnst honum þótt það væri hrikalegt að fara heim. Í fullri hreinskilni þá var nefnilega lúmsk gott að hafa undankomuleið. Spáðu í það!! Ég þurfti ekki að taka neina ábyrgð á sambandinu því ég var hvort eð er að fara heim. Og ég vissi þannig séð alveg að loforð um að sofa bara í tjaldi á tjaldsvæði reykjavíkur allt sumar ef þyrfti væru ekki líkleg til að vera staðið við nema ég heimtaði það. Jahh svona er það þá. Hver er á flótta mest af öllum? HEY VAR, ég er löngu hætt að flýja af hólmi.

Jæja lærdómurinn tekur sinn toll af geðheilsunni, eða kanski er það ofursykurneyslan sem er að taka toll af heilsunni. Annað hvort. Er oft búin að lýsa yfirvofandi taugaáfalli sem ég á í vændum. Ekki á morgun heldur hinn mun þetta byrja. Klukkan hálf tvö að staðartíma. Listasaga tuttugustu aldar ólesið. Hvað skyldi Ásta geta sagt um það. Veit ekki einu sinni hvort þetta er krossapróf eða ritgerðarpróf. Vaka vann kosningarnar í Háskólanum, eitt af loforðunum var hvernig þau voru búin að búa til vef með gömlum prófum sem maður gæti nálgast. Þvílíkt þægilegt. Ég fór á síðuna en þar er bara forsíðan af prófinu sem mig vantar. FORSÍÐAN Hvað í andsk. á ég að gera við það? Er samt fáránlega dugleg, við erum að tala um að ég er að ná alveg 12 tímum á dag í lestri. Jah svona með upplitum þó. Mér þykir ógeðslega vænt um það að fá uppörvun frá góðu fólki.... hlíf sagði að hún héldi að ég hlyti að vera nógu klár til að klóra mig út úr þessu. Hefði sennilega nóg að segja...he he eða eitthvað svoleiðis. Samt er stundum að gera mann geðveikan þegar ég er löðursveitt af kvíða og hreinum ÓTTA, en allir sem ég tala við klappa mér bara og segja : "Þú reddar þessu. Þú gerir það alltaf." Iss þú fellur aldrei. Engin samúð, engin vorkunn bara JÁ JÁ Hættu nú þessu væli og reddaðu þessu einsog venjulega. - Ég tek fram að mér finnst frábært að fólk skuli hafa þá trú á mér að ég geti reddað öllu, en svo held ég að allir vaði í einhverri villu og svíma. Ég er ekkert klár, þetta er bara misskilningur!!! ÉG ER BJÁNI........