Med sorg i hjarta lisi ég hér med yfir endalokum skandinaviutursins mikla arid 2003. Eg get varla med ordum list hversu erfitt thessi stund er mér, ad saetta mig vid ad nu er djokid buid, nu er bjorinn buinn og engin meiri marinering a kostnad atlas i fjarlaegu landi. Nu er bara eftir helber raunveruleikinn i nokkra manudi....hmmm alveg bara tvo og halfan..... med ollu sem honum tilheyrir blankheitum, of lagum launasedlum og of haum reikningum og alltof mikilli vinnu ja eda ?? of litilli vinnu.

Lokasprettur ferdarinnar drost adeins saman i kvefherferdinni sem herjadii a alla sem foru a roskilde. Vid asa fengum ad gista hja bjork bestu og sigurgeiri hubbster hennar og sigrunu medleiganda theirra og fra manudegi til fimmtudags lagum vid oll med kvef og hosta og nanast bara bradalungnabolgu. Eg reyndi ad lata thad ekki stodva djammid, thid thekkid mig harkan uppmalud eda fyllibytta hvort sem henntar ykkur. En komst ad thvi the hard way ad fjorid deyr fljott thegar madur er med sokkin augu og sigur stanslaust uppi nefid medan madur ihugar hvort augun a manni geti virkilega poppad ut ur hausnum a manni med thessum ennisholu thrystingi, eda hvort madur geti hostad upp innyflunum i slaemum hrinum. Jaeja nog um thad, ég fer alveg ad lagast vona ég. Stora malid sem vakir fyrir mér er ROSKILDE FESTIVAL 2003

Minn vissi nu ekki alveg hverju hann atti von a, jafnvel thott ég hafi fengid forsmekkinn a hultsfred tha reyndist thessi reynsla vera enntha betri en ég hafdi leyft mér ad imynda mér. Va ja ja fagurgali ég veit thad, jafnvel farid ad jadra vid vaemni og vidbjod en mér er sama thad var ogedslega gaman. Vid logdum i hann a midvikudeginum, létt thunnar med magaverk af fleiri en einni astaedu, fyrir utan bjormyglu vorum vid hryllilega stressadar ad vid fengjum ekkert almennilegt tjaldstaedii enda buid ad hraeda okkur thvilikt med sogum um sex tima radir strax a sunnudagsmorgun klukkan otta thegar svaedid opnadist fyrir almenningi. Thegar a holminn var komid tok vid endalaus ganga lodursveittur med allan helv. farangurinn um allt helv. svaedid sem btw. er VERULEGA stort en sama hvad vid leitudum fundum vid ekkert almennilegt. Eftir svona tiu ar var okkur bent a svaedi lengra i burtu sem thurfti ad vada sandoldur og beitilond til ad nalgast. Thad var sko sannarlega daudsmanns gangan, einsog bergdis ordadi svo snilldarlega; ef ég einhverntima verd daemd i fangelsi tha aetla ég sko ad lata draga thessar gangur fra daemnum. Thegar inni graenu grasbalana var komid tok bara tjaldbudafargan vid okkur, en einmitt tha garga a okkur fullir nordmenn. Nokkrum theirra la alveg reidinnar oskop a ad vid tjoldudum "hja" theim, sennilega bara af mannudlegum astaedum hverjum dettur i hug ad fullt af fullum strakum finnist snidugt ad fa fullt af sveittum stelpum hlidina a sér nema bara af gaeskunni einni saman?? Thegar vid sogdum ad thad vaeri nu eiginlega ekki plass thvi vid vaerum med tvo tjold fanst theim elskunum ekkert sjalfsagdara en ad faera bara tjaldid sitt fyrir okkur svo vid kaemumst fyrir. Ansi almennilegir held ég, thott mér hafi ekki fundist thad oft thegar ég reyndi ad loka augunum i klukkutima adur en solin komi upp og gerdi tilraun til ad gufusjoda mig lifandi inni i tjaldinu minu, og their voru enntha blindfullir og golandi um morguninn. Eg er nebla ein af theim sem er svo kalt a kvoldin ad ég fer ad sofa i fullt fullt af fotum og vaknadi svo naer dauda en lifi milli atta og half tiu og sleit mig ur ollu eda bara ut ur tjaldinu. Myndin i huganum af mér vidurstyggilega thunnri og sveittri eftir gitarparti med hluta af grindavik fram undir morgun, thar sem ég skreid ut ur tjaldinu med dynuna mina, en thad var svo mikil sol ALLS STA?AR - you can run but you cant hide- en svo sa ég svona thrjatiu cm rond af skugga bakvid tjaldid mitt og trod dynunni thangad og kramdi andlitid inni skuggaraemuna til ad reyna ad flyja hitann. Jahhh virkadi ekki thvi ad medan brann ég meira a bakinu. Ja thad kom sko aldeilis sumarblida med meiru tharna, sem kom eiginlega aftan ad mér, kuldaskraefan ég hafdi haft meiri ahyggjur af rigningu og kulda en hita..... audveldara ad klaeda sig ur fotum sem madur er med en i fot sem madur er ekki med........ Svo mollan krafdist thess ad ég keypti mér skaerappelsinugulan sumarkjol sem var hmmm ja sumarlegur.....eda eitthvad. Ja, dagarnir lidu svo med bjor og mat og sol og hita og leggja sig skugganum og tonleikum og fyllerii og sem betur fer rakst ég a hann bjarna runar grindavik og vin hans undrid (Unndor) og fékk thar med uppihaldid mitt gitarparty med i pakkanum. Hryllilega er gaman ad syngja. Og thad verdur ekki af thessum grindavikum skafid ad their eru avallt med goda skapid med i for asamt gitar og miklum thorsta. Thad var reyndar daldid skondid ad eg maetti bjarna bara a gonguleid daudans og thad kom i ljos ad vid tjoldudum a sama stad, ekki nema minuta ad rulla a milli. Jah, er hann ekki litill thessi heimur. Talandi um ad leggja sig i skugga, daginn sem ég hafdi arangurslaust reynt ad troda andlitinu inn i skuggann tokum vid fjorar : ég,asa, bergdis og svava okkur til, gripum teppi og dynur morsudum inna tonleikasvaedid beint i skuggann og logdum okkur thar allar saman innanum ca. fimmtiu thusund manns og unka dunka i hverju horni med ormum i gosinu sem duttu ur trjanum fyrir ofan okkur - astfolgnir skuggagjafar- tre eru sko godkennd. Yndislegt alveg hreint. Seinni part ferdarinnar fjarfesti ég i klut um harid sem reyndist vera vel nytur til ad - fela harid...... eftir nokkra daga i steikjandi hita thar sem madur til skiptis smyr sig ut i solarvorn og situr i mold og ryki og svitnar og hellir i sig og hellir a sig tha finnst manni bara ekkert taka thva ad fara i sturtu, madur yrdi hvort ed er eins drullugur eftir sma stund og ég naut thess alveg i botn ad vera bara i eins massivum filing og haegt var. Thar ad auki var thad ekkert ad "skreppa" i sturtu vid asa aetludum sko ad skreppa a fostudagsmorguninn og thad tok rumlega tvo klukkutima. Roskilde kennir manni lika ad bida tholinmodur d bidrodum, sem er nokkud sem islendingar kunna ekki en danir eru ofsalega godir i. Thad voru sko allar gerdir af rodum, madur laerdi bara ad njota thess ad bida i halftima eda meira.....sturturadir, matarradir, bjorradir,vatnsradir,klosettradir,radir til ad komast ut af svaedinu og inn, lestarradir. Eins gott ad allir voru bara afslappadir og enginn ad flyta ser neitt um of. Og madur laerir lika ad safna floskunum og passa aa eiga nog i bjorkassann til ad fa pantid....laerir meira segja ad tyna plastglosin og pappann sem madur fekk thau i, thad sparadi alveg helling thvi mar faer sko 10kr isl fyrir eitt stykki... hey munar um minna. thratt fyrir oll sparnadarradin i bodi bonus, tha a ég ekki fyrir snefil af reikningnum minum fyrir thessum syndum manadarins, enda ekki haegt ad segja ad vid asa hofum lifad sparlega..... nema inna milli sko....

Mér fannst roskilde snilld og fer potthétt aftur, helst a naesta ari ef helv. profin a italiu eru ekki einmitt i juli. Annars datt mer lika i hug ad kanski gaeti eg skroppid i upplestrar friinu.....obbobb ja, hatidin nadi alveg ad festa sig i minu hjarta. Nu verdur thessi lasarus ad skrida upp? rum og hosta ur sér gornina. Thad verdur undarlegt ad fara ein ad sofa, thegar madur er buin ad vera med asu sér vid hlid 24/7 seinasta manudinn og yfirleitt meira segja fleiri en hana eina. Svo virdist vera sem kommunulifid eigi agaetlega vid mig, ad minnsta kosti i hofi. Elska ad hafa fullt af folki i kringum mig, en ja innamilli er vist gott ad fa sma frid. Eins gott ad taka thad ut herna heima, en ég er strax farin ad hlakka til allra gestanna sem vid sigga eigum eftir ad fa uti a italiu!! Eg meina hver vill ekki koma og heimsaekja okkur til Bologna??? Og thad er ykt odyrt ad fljuga med ryanair fra london og copenhagen.... hint hint hint