Hversu skritid er ad rembast vid ad njota seinustu dagana i bologna sem er half eydileg svona i lok juli.  Studentarnir flestir flunir ur rakahitamollunni og helmingurinn af stodum og budum med styttri opnunartima eda hreinlega lokadir.   A i vodalegri krisu med ad hlakka til ad fara heim og kvida thvi ad fara,  algjor vantru ad heilt ar se lidid og buid.   Hef aldrei verid serlega god i ad kvedja og thad er skritid ad segja bless vid folk annan hvern dag,  allir skiptast a emailum og addressum og fullyrdingar um framtidarsamskipti sem engin veit hvort verdi ad veruleika.  Samt hef eg thad oft farid fra stodum sem eg hef buid a ad thad leggst ekki svo hraedilega i mig,  thad venst ad kvedja einsog annad.   Var einmitt ad hugsa ad thegar eg kvaddi danmorku herna um arid tha tok thad svo mikid a ad eg var lengi ad jafna mig a gratkastinu og sorglegheitunum.   Lika tha kvaddi eg alla med kossum og knusum og fullviss um ad hitta alla aftur.  Hef ekki hitt neinn aftur...... enntha  allavega.   Kannski astaedan fyrir sorginni lika ad eg var yngri og svo hafdi thad hugsanlega eitthvad ad gera med strakinn sem eg var med tha og vissi ad eg myndi sennilega ekki hitta framar.  Stundum kemur madur ser a ovart, alveg fram ad kvedjustundinni var eg frekar kul a thessu, enda vissi allan timann ad eg faeri.   Skyndilega komst eg svo ad thvi ad eg er ekkert kul og leid hormulega.  Reyndar hef eg heyrt i honum og lofa alltaf ad heimsaekja hann thegar eg komi til koben,  en thad er ekki beint thad sama svona eftir fjogur ar.     

Vid erum bunar ad eiga virkilega vidburdarikt fri seinustu vikur,  eftir allsvakalegt rommkvold a fostudegi vorum vid maettar i lest a leid til Pescara enn og aftur.   Stod til ad hitta raudhaerda og vin hanns og fara med theim uppi fjoll thar sem vinurinn vinnur.   Ferskleikinn var ekki med mer og langadi helst ad deyja frekar en ad troda mer inni thessa algjorlega yfirbokudu lest i 50stiga hita.  Sardinur i dos hafa thad frabaerlega midad vid thetta,  og flokurleikinn stigmagnadist.  Var buin ad sja skyrt fyrir mer senuna thegar eg myndi aela einsog mukki yfir strakinn i gula ermalausa bolnum og gelid sem var svo oheppinn ad standa hlidina a mer,  for hundrad ferdir a klosettid til ad reyna ad bjarga honum fra aelunni en til thess thurfti eg ad skrida undir klofid a nokkrum og yfir hausana a odrum og allir blondudu svita einsog sannir fostbraedur.  Thar sem eg var nahvit og helt fyrir munninn med skelfingarsvip tha gerdu tho allir allt til ad koma mer framhja,  sennilega engum sem langadi ad vera fyrir gusu.   Ferdalag daudans endadi svo loksins,  og tha vorum vid bara hinar spraekustu,   knus fra raudhaerda og bilferd uppi fjallathorp vid thjodgardinn i Abruzzo og fengum frabaera innsyn i lokal lifid.  Allir saman a djamminu,  allt fra polsku stelpunum, bilada manninum sem helt hverja skalina og raedu fyrir sigrunu,  mannin med sida harid sem spurdi mig med sykur roddu og blidum augum hvort thad vaeru menn einsog hann heima hja mer, svona dokkir og seydandi  toppadi alla sem reynt hafa ad taka latin lover senuna a mig herna.   Madur um sjotugt sem var i godum filing og kom med okkur i party hja strak sem helt uppa 18ara ammlid sitt og svo grilludu their undir stjornunum.   Storkostlega fallegt thorp, verst ad vid nadum ekki ad sja thad betur.   Breytist ur 3000 manns i 30.000 a sumrin vegna turistanna.  

Brunudum svo heim til strakanna thar sem vid maettum i hadegismat hja listmalaranum fodur vinarinns sem vinnur i fjollunum,  thar var buid ad stefna saman stulknaflokki til ad borda lambakjot og sita saman i solinni milli trjanna og malarinn hoppadi um med myndavel og myndadi okkur i bak og fyrir.   Helt eg yrdi ekki eldri thegar hann stakk uppa ad vid vaerum nu adeins faklaeddari og mer er rett svart pifuminipils og hvitur bolur fyrir aftan hals.   Thetta er nu ekki alveg min lina en reyndi ad segja sjalfri mer ad taybuxur og rondott mussa faeri kannski ekki vel i romantisku hugmyndir mannsins svo eg fann mig i styssta pilsi sem eg hef profad i flegnasta bol sem eg hef sed lengi og reyndi ad hlaegja ekki ad faranleika malsins thegar i hundrad stiga hita stondum kringum balid a grillinu og borda oliu lambakjot af priki.   Vinurinn segir ad myndirnar seu storkostlegar en eg hef minar efasemdir,   malarinn var tho klokkur af hamingju ad mynda allar thessar oliku stulkur og sagist eiga efnivid i milljon storverk.  Okkur verdur sent eftirprentun af thessu thegar thad er ready.  

Eftir thetta tokum vid lest alla leid upp til le cinque terre,  eda baejirnir fimm sem eru vid strondina i nordri.   Fengum gistinu i gegnum siman i eina nott en fundum svo gistingu fyrir tilviljun a albergo i einum baenum.   Thetta er sa fallegasti stadur a italiu sem eg hef sed,  pinkulitlir baejir sem er kubbad upp vid klettotta strondina og adur fyrr bara haegt ad komast ad theim fotgangandi,   tokum dagana snemma i gonguturum og utsynisferdum, strandarlegu og borda godan mat.  Frabaert.  Seinasta daginn forum vid a hjolabat og kano og nutum thess ad sja sjoinn i seinasta skipti,  mikid hraedilega mun eg sakna thess ad svamla i graenum taerum sjo.   Reyndar for thetta tho nokkud illa med mig thar sem sex timar uti a vatni i steikjandi sol a thad til ad brenna sterkustu hud.   Samt var eg i ermalausum bol allan timan thar sem eg hafdi brunnid sma a bakinu daginn adur.   Segjum bara ad eg hafi verid i hvitum bol thott eg var ekki i neinu.  Skaerbleik einsog karfi a bringunni og bakinu, smurd i kremi og ad kafna thegar vid komum aftur til florens i rakamolluna.   Allt komid i saemilegt lag nuna samt.....

Jaeja kaera folk,   island mun fagna okkur badum a midvikudagskvoldid seint,   thad er ad segja ef mer tekst ad koma mer fra stansted yfir a heatrow a supertima og missi ekki af fluginu.   Oska eftir styrktarhugsunum i stresskastinu.   Yfir og ut fra bologna i seinasta alseinasta alseinasta skipti.