Nú tókst mér loksins að koma þessu neti í gang. Hugsa með illu til sölustráksins sem brosti breiðu tannkremsbrosi til okkar ásu og skemmti sér yfir okkur, höfum sennilega bjargað deginum fyrir honum inni í loftlausri og troðinni símabúðinni enda hálf reykjavík á seinasta snúning með að fá að skuldbinda sig í ár og græða þar með helling. Ég gerði þó mitt besta með að breiða yfir eigin fávisku í netmálum og ræskti mig bara örlitið og brosti bara breitt og reyndi að svara spurningu með spurningu en veð þó ekki í villu um að hann sá í gegnum mig einsog sellófan. Sem sagt lét hann útúr sé blíðum orðum að uppsetning á þessu neti væri bú bara idiot prúf og þar að auki gætum við ef við endilega vildum (eða reyndumst vera idiotar) fengið þann ókeypis uppsetningarmann sem þeir eru búin að auglýsa grimmt undanfarna mánuði. Jæja ég vildi fá slíkann mann enda gott að nýta tækifærið og fá jafnvel myndarlegan mann með tæki og tól inná heimilið þar sem hvorug okkar státar af slíkum fylgisnaut í bili. Síðan eru liðnar næstum tvær vikur og ekki bólar á þessum iðnaðarmanni. Af því dreg ég þá ályktun að ókeypis iðnaðarmenn hagi sér í stórum dráttum einsog aðrir óábyrgir karlmenn í samfélaginu, síminn er búin að fá það sem hann vildi frá mér það er að segja undirskrift á samning og peninga og þá láta þeir ekki heyra í sér meir.

Svo þó ég sé sérlega ánægð með að þetta hafi tekist nokkurnveginn (sko netið er inni en síminn er úti..... leiðbeiningar þegnar) og mér finnist einsog ég hafi nánast sloppið við idiot nafnbótina þá er ekki laust við að mér finnist ég hafi verið plötuð til að vera voða glöð þegar mér tókst að gera það sjálf sem ég átti að fá frítt....? er þetta ekki einkennilegtt.