Ekki að ofmetnast

Jah, svei mér þá. Vægast sagt að maður ætti ekki að ofmetnast. Var með einhverjar yfirlýsingar um létta próffafílingin í gær þar sem ég hefði verið ein af tveimur af öllum tímanum sem hafði lesið greinina eftir "Focault" Mér til hryllings þá tókst mér að skrifa það vitlaust á fleira en einum stað. Bara svona ef einhver ætlaði að kynna sér hann þá heitir hann Foucault. Snarlega minnkaði próffaskapurinn ha. En kannski er best að skrifa það bara eftir framburði, Fúkó. Held ég kalli hann bara fúkó hér eftir.

Er búin að læra í allan dag, búnar að sitja þrjár sveittar og reyna að semja framsögu í myndun líkamans. Komnar með nokkuð góða hugmynd og einmitt um vin minn hann fúkó. Eldaði fyrir rúmý og Júdith frumraun mína í Tofúrétti með chili,kókosmjólk og sólkjarnafræum með núðlum og var þrusuánægð með það. Ása hefur kannski ekki verið manna frægust fyrir ást sína á skrítnum mat en fannst það bara spennandi, og gaf mér það frábæra hrós að þetta hefði verið skrítast matur sem hún hefði smakkað frá því á japanska staðnum í torre þar sem enginn vissi hvað hann var að borða, en þó mjög áhugavert.