Mánudagshvarf múmínálfs til mæðu

Óþarfi að útskýra af hverju dagurinn hvarf. Það var hávaðarok og ljótt veður. Ekki heillandi fyrir hjólafólk. Það er með ólíkindum fyndið að ég kalli mig hjólafólk þegar ég hef hjólað í nákvæmlega þrjú skipti í vinnuna eða skólann. En því verður ekki neitað a hjólið mitt er í viðbragsstöðu fyrir utan og og tæknilega séð hef ég ekki "þurft" að mæta á bókhlöðuna. (Lesist er ekki ennþá að kvikna í rassgatinu á mér og ég með endalausa eindaga og lokaskil í vikuáætluninni) En ég fór í heitt og gott freyðibað með kertaljósum og Giardino di Miró á fóninum rétt fyrir eitt leytið. Blokkarparanoian lét mig efast í augnablik þar sem það gæti verið bannað að trufla nágranna með vatnshljóði en ákvað að mér fyndist bara gaman að brjóta reglur. Svaf mjög vel og afslöppuð og kremuð.

Tel mig hafa afrekað ágætlega enn sem liðið er af deginum. Fór á bókhlöðuna klukkan tíu til að lesa grein sem var ekki í heftinu mínu, taldi öruggt að ég hefði ekki verið að hlusta þegar kennarinn hefði sagt öllum að ná í afrit. Áhugaverð grein, Focault í essinu sínu um hið ósýnilega vald sem stjórnar samfélögum. Hinn auðsveipa líkama sem lætur vel að stjórn og sér sjálfur um að reka á eftir sér að fara eftir reglum, elstist einsog kanína við normið og ´þekkja sjálfan sig, halda sig í formi og bara trúa því að hann sé að gera allt fyrir sjálfan sig meðan það er ósk samfélagsins að hann sé ofurheilbrigður, andlega í mjög miklu jafnvægi og fallegur. Þannig fæst sem mest framleiðni. Getur verið jákvætt eða neikvætt eftir því hvernig maður lítur á málin. Kom svo í ljós að kennarinn hafði hreinlega gleymt að setja greinina í og við ása þar með eina fólkið sem hafði lesið þetta. Einkennilegur próffa fílingur í því. Ánægjulegt.

Lét teyma mig í umferðarógn og datt með inn í OfficeOne en mig vantaði ekkert. Kom samt út með gatara,heftara,penna,glærar möppur og hefti. Fékk þá hugdettu að ég sem ábyrgur námsmaður og leigjandi þyrfti að halda bókhald og reka fjármálin gáfulega. Nú get ég kannski nýtt helv. bókfærslutímana sem ég sat í allt árið í versló. Debit og kredit á allt í heimilisbókhaldinu. Þar með talið afskrif á og lánavíxlar. Endar kannski með að ég fríka og set pabba hagfræðing í málið. Eða nei, hann er næstum hættur að gera þær kröfur til mín að ég hagi mér ábyrgt í fjármálum. Gafst upp og sneri sér að næsta barni. Best fyrir mig að vera ekki að vekja upp þær vonir, get gefið honum innbundið heimilisbókhald í jólagjöf, hann myndi örugglega tárast úr gleði. Jaahh. Mar ætti ekki að ofmetnast. Kannski meika ég bara að vita hvar reikningarnir eru og borga flesta á réttum tíma. Það væri strax framför.