varla heill né hálfur dagur.....

Jæja pésar. Skot á skot ofan er aldrei jákvætt. Leggjum fishermans friend af á börum bæjarins. Merkilegt nokk að geta bæði talað of mikið og talað of litið. Ég leyni á mér í að haga mér einkennilega. Rosalega eru mánudagar skrítnir. Grár. Hálfur. Tómur. Leiðinlegur. Ósannfærandi sem dagur í vikunni. Ég eiginlega trúi varla að hann sé hérna yfirhöfuð. Hálsbólga í uppsiglingu örugglega vegna offara minna í hálstöfludrykknum. Næst þegar það er svona hálfmánudagur þá verður júlí. Hvað á það að þýða? Engin útilega fyrir minn pésa, heyrst hefur að vinir og vandamenn stefni á þórsmörk næstu helgi og þóttist ég aldeilis ætla að blanda mér í þann gleðskap en lítur út fyrir að vinnan muni tefja eða reyndar útiloka það fjör. Reykjavík verður þá að halda mér félagsskap.

Talandi um reykjavík er gerður sveitapési mætt i dag og æst í að sýna sig og sjá aðra á kaffhúsum borgarinnar. Enda engir álitlegir karlmenn á þjóðveldisbænum eða svo segir hún. Þrátt fyrir þreytu og mánudagsfúllyndi ætla ég að skella á mig gloss og taka varabatteríin í þetta. Koma svo. Vikan hlýtur að fara bestnandi.