freknur

Ég eyddi stórum hluta ævinnar i að hata freknurnar mínar af ástríðu. Velti alvarlega fyrir mér hvort ráðið hennar önnu í grænuhlíð virkaði til að fjarlægja þær. Eitthvað með sítrónusafa eða eitthvað. Á svipuðum tíma og ég gerði mér grein fyrir að ég er alls ekki nein suðræn senjoríta með brún augu sá ég ljósið að freknur séu bara sniðugar. Eini frídagurinn minn var vel nýttur, fékk bæði freknusöfnun og bjór í nauthólsvíkinni innan um strípalinga og bleyjubörn. Hávær stelpuhópur með nesti fyrir viku og bjór í klakaboxi small einkennilega illa innan um fjölskylduþemað en þó var virkilega huggulegt hjá okkur. Meiri bjór á útikaffihúsi í útlandastemmingu var enn betri enda fátt betra en hitta skemmtilegt fólk með svolls í hönd.

Foreldrarnir mættir í bæinn úr enn einni flakkferð um landið svo ég er hætt að vera léleg barnapía sem nennir ekki einu sinni að elda en fæðir þau á skyndibita eða kem þeim í umsjá annarra. En þó með móðurlegt skipulag á þeim sko, staulaðist frammúr til að reka eitt í unglingavinnuna þótt ég færi aftur að sofa, kom öðru til læknis og útvegaði lyf þrátt fyrir að vera á leið út í bjór og svo framvegis. Kom í ljós að öruggt að ég verð í fríi næstu helgi sama hvaða börn fæðast hjá samstarfsmönnum en grátur og gnístan tanna að það var uppselt á innipúkann. Ég sem þóttist himin höndum tekið að sjá blonde redhead í miðju æði fyrir þeim. Fuss þvílík vonbrigði. Af hverju pantaði ég ekki á netinu þegar ég ætlaði. Jæja eitthvað verður gert og örugglega vælt mun meira. Lýsi hér með eftir plönum.

Í öðrum fréttum er að fleiri plön eru í bígerð, allt í losaralegum pakka en það er stutt í að 6.ágúst renni upp sem þýðir að ég er að verða eldri. Félagsskapar er óskað og stuðnings. Skylda.