húsdraugurinn á ekkert nafn ennþá

Ósanngirnin. Maður rífur sig upp á rassgatinu í frostsólinni og mætir með garnagaul vopnaður slímlosandi hóstamixtúru og strepsils eldsnemma á þjóðó í veikri von um að grípa ljósritið sem ekki er til útláns um Hið Óhugnarlega e. Freaud og vera nú búin að lesa svona einu sinni fyrir tímann. Kíki á netið um leið og ég loka greininni um af hverju menn finni til óhugnaðar og þá er búið að fella niður tímann í dag. Hann hefur fundið á sér að ég hafi lært. Díses.

Það er húsdraugur á Eiríksgötunni. Ég er ekki búin að finna hvað hann heitir en hann er greinilega ekki vondur. Stríðinn þó með endemum og oft heyrir maður hurðina opnast og enginn kemur inn. Hann hefur ást á suðrænni sveiflu því í gær byrjuðu græjurnar á ganginum alltíeinu að blasta santana meðan við sátum inní herbergi að horfa á sjónvarpið. Í annað skipti var ískápurinn galopinn þótt enginn hafi verið inni í eldhúsi. Honum líst greinilega illa á heilsumatinn sem þar var og hafði ekkert fengið sér. Sögur herma að dýr hafi mikla skoðun á draugum svo fyrst kötturinn er sáttur hef ég ákveðið að hann sé góður og bara velkominn sem fimmti leigjandinn. Jah, eða kannski er hann upprunalegi íbúinn hver veit. More the marrier eða hvað.....

ps. Lýsi yfir óánægju minni með studygroup hf. í dag. Var boðuð á fund í odda og ætlaði að slást í hópinn en enginn af þeim lét sjá sig. Fékk þó ásu kaffifélaga í samsæti. Vara við TúSSóL hóstasaft. Lyfjafræðingurinn lofaði mér að hún væri ekki vond en hún er ógeð.