lynkynd?

Its ON. Engin lynkynd í lífinu. (eru orð ekki fallegri með meira af ypsilonum, svona fallega ljót og hljóma öðruvísi í huganum) Its on í öllum skylningi nema airwaves. Gleði og glaumur náði bæði hámarki og glæstu botnfalli þessa helgi. Airwaves er búið og ég hugsa bæði með gleði og hálfgerðum fegynleik.... ekki meyri raðir. Aldrey. Laugardagurinn var samt frábær og stóðu hressleykinn hjá Helga Val, strákarnir í The Rushes (vorum að spá að gerast grúppíur svo hlíf geti verið í meiri návist við tilvonandi kærastann á trommunum) og Ampop uppúr því kvöldi þótt ég færi snemma heim. Ekki sýst að við gátum valyð okkur borð og meira segja var kertaljós því ég tek undir með auði, ein besta ákvörðun sem við höfum tekið svo vykum skypti að bíða ekki í "hynni ógurlegu nasaröð" þar sem fólk varð úti og undir og hvaðeyna. Óvænt pylsa í rúsínuendanum á hátíðinni, rúllaði út úr baði og á sunnudagstónleika með Pétri Ben, New Radio, The Rushes (jei tvisvar!) og Sign. Já það kom mér margt skemmtylega á óvart þessa síðustu daga, og annað fólk mun meira en ég sjálf enda sé ég að það er hægt að fara mun lengra með hugdettur á djamminu en ég hef gert undanfarið. Alveg sérdeilis hressandi svona í skammdeginu. Ég hef lýka lært að mar verður fyrst mun verra áður en það verður betra. Regnbogans litir í andlytinu á mér.

Baráttudagur kvenna ý dag og fékk ég meira segja heyllaskeyti því til fögnuðar hehe og jafnframt lokadagur heimaprófsins sem ég er farin að hata einsog pestina.