ullarglamúr?

Sérlega hentugt í þessu tíðarfari og snjóþunga að móðir mín sé textílhönnuður sem elskar að prjóna og að dóttir hennar sé algjör kuldaskræfa. Skærgræna peysan mín úr ofurloðnu garni er lifesaver þessa dagana. Enda er þakið á eiríksgötunni ekki einangrað nema með dagblaðasnifsi hér og þar og þótt ég hafi fengið nýjan glugga þá blæs fersku frostlofti samt inn. Standard svefnbúnaður inniheldur peysu og þykka sokka.

skokkaði hálfsofandi og innpökkuð í allralita ullarföt og rétt slapp uppí strætó alltofsnemma í morgun og komst í vinnuna tiltölulega lítið seint.

Drekkandi kaffi úr bolla sem er einsog lítill blómapottur og velti fyrir mér hversvegna í ósköpunum allt er einsog það er. Skiljanlega er kaffið orðið kalt því engra slíkra niðurstaðna er ætlað að detta inn á milli þess sem ég spjalla um daginn og veginn og virkni spanhelluborða, constructa versus siemens eða hvaða veggháfar eru væntanlegir. Nei ég á ekki ryksugupoka í philips hoover, og þetta er 800W örbylgjuofn án grills. Finnst ég vera í svona nettum blekkingarleik við kúnnana, einsog þetta sé falin myndarvél þar sem ég fæ verðlaun ef mér tekst að láta alla trúa að ég sé í alvörunni að vinna hérna.

Ef það væri ekki snjór þá færi ég út í glamúrkvöld á hælastígvélunum. En glamúr felst nú ekki í hælunum heldur hugarfari.