Jólaglaður kaktus

Eflaust mörg heimili sem eru á síðustu stundu með allt saman. Veit ekki hvort margir fara samt í það uppúr tíu á þorláksmessukvöld að setja saman nýjar hillur, rífa allt niður úr gömlu stofunni og fylla neðri hæðina af meira dóti sem á engan samastað. Best af öllu samt þegar foreldrarnir urðu að kíkja í afmæli en ég neitaði að koma með þar sem einhver yrði að taka til svo það gætu komið jól. Ein á kafi í flóði af bókum, geisladiskum og hvaðveitmaður hækkaði ég bara í heimabíóinu og hló að þessu. Það tilheyrir bara að milli þrjú og fjögur um nótt sé að komast mynd á húsið og við mamma að klára að pakka inn öllum gjöfum. Ég var komin með hundleið á jólalögum svo söngleikjaþema var til að stytta stundir og gólað af hjartans lyst með jesuskristursúperstjarna,hárinu og evítu.

Jólaboðskapurinn leynist víða, dæmisagan um kaktusinn hennar mömmu er lýsandi fyrir það; Ég velti fyrir mér hvort það væri staðreynd að deyjandi kaktusar blómstruðu, mamma taldi að blómagreyið (eru kaktusar blóm eða sértegund?) þyrftu að upplifa árstíðaskipti til að breyta til, deyja eða blómstra. Til dæmis ef maður geymir blóm/kaktus í myrkri og kulda inní bílskúr til dæmis og færir það síðan út í glugga þar sem hann fær sól og hlýju þá blómstrar hann af gleði sinni að vera á lífi og hafa lifað af... Svo bætti hún við að það væri alveg eins með fólk, ef það væri aðeins í myrkri og leiðindum yrði það svo ógeðslega glatt þegar birti að það blómstraði.

Jólaboðskapur ársins, að það eru allir einhverntímann í kuldanum í geymslunni og eru á endanum settir útí glugga og fá birtuna og keppast við að blómstra. Ég er að spá í að verða glaður kaktus á næsta ári.