Hosted by Putfile.com





myglaður lokahnykkur

Fólk er galið. Ég veit að það er næstsíðasti dagurinn á árinu og allt það en að fólk sé mætt út klukkan níu á föstudagsmorgni til að prófa sprengjur er bara of skrítið. Alvarlega þurfti ég að velta fyrir mér hvort klukkan sé ekki örugglega hálf tíu að morgni en ekki kvöld, allt er í hring hvorteðer svo ég gæti alveg hafa misskilið eitthvað upphaf og endi.

Einsog hendi væri veifað er mér skotið upp einsog af slöngubyssu lengst uppí hugtakalegar himinhæðir og nú sveifla ég þar öllum öngum í tilraun til að grípa í eitthvað haldbært, lítið ský eða grein eða bara eitthvað sem heldur mér á skriði í fleiri daga. Án viðvaranna þá er einsog ég hafi fundið logsuðutæki og hamast á ritstíflunni einsog óð og þegar hún losnaði er vonandi væntanlegt flóð af orðum sem flæðir yfir wordforritið mitt. Ég geri mig nú ekki út fyrir að vera hvorki rithöfundur né skáld en núverandi hlutverk er þó í ætti við þeirra störf þar sem ég á að raða saman orðum og helst með sem mestri merkingu auk leiðindabagga einsog fræðilegs ívafs og akademískra vinnubragða.

Ég var farin að örvænta að fyrirfram fæðingarþunglyndi hefði lagst á mig þar mér var bókstaflega illa við eigið BArn og langaði bara að losna við það úr minni umsjá. Auk þess fullviss um að ég verði ömurleg MAmma og veit ekki einu sinni hvernig MA mma ég vil vera eða hvers lensk. Gebba minnti mig á það að þetta er bara tímabundið ástand og eftir fæðinguna þá elskar hver MAmma afkvæmi sitt enda þykir hverjum sinn fugl fagur.

Bjartsýni þótt það sé myrkur enda árið að líða í aldanna skaut og aldrei það kemur til baka sem er öllu fyrir bestu. Eina sem ég þarf að gera í viðbót áður en það líður er að skila helv. skuldbreytingarvottorðinu til LÍN einsog einn og annar illa skipulagður en margviðvaraður námsmaður. Ég er þó í sérflokki þar sem ég rauk upp til handa of fóta við fyrstu tilkynningu og náði mér í eyðublað og lét rétta aðila skrifa undir. Hver vill missa af tækifæri til að borga minna í einu? Þó er staðan sú að það eru sjö klukkutímar eftir af skilafresti, en ég hef í höndunum undirskrifað vottorð dagsett í byrjun júní sem ég sullaði á og týndi síðan svo það er með mygluð horn. Geri aðrir betur.

1 Comments:

Blogger Regnhlif said...

Ekki ég, ég hata BArnið mitt. Læt sem ég sjái það ekki og vil ekki viðurkenna að það hafi neitt með mig að gera. Þar að auki finnst mér hundleiðinlegt að vera MAmma og ætla bara að hætta því.

Æ, úbbs. Þetta er kannski ekki hvetjandi fyrir fólk í BArnsburði. Sorrý! Það er ekki alveg að marka mig, lenti í svo miklum fæðingarhremmingum.

10:30 f.h.  

Skrifa ummæli

<< Home








Hosted by Putfile.com


Hosted by Putfile.com


Hosted by Putfile.com


Hosted by Putfile.com