seinni tíma u-beygjur sko

Verð nú að hryggja þá sem glöddust yfir hugsanlegri brottför minni en hinir sem hafa verið í paniki yfir því að hafa mig ei nærri geta glaðst á ný. Vegna þó nokkurra fyrirspurna skal ég upplýsa að ég er ekki búin að kaupa miða til indlands eftir helgi. Ætli ég haldi ekki að minnsta kosti einni tá í jarðtengingu og klári að útskrifast fyrst ég á bara tvo þriðju af ritgerð eftir. Fróðir og vellesnir vita líka að ég hef talað um indland í hverri einustu prófatörn í háskólanum. Þó hef ég uppi háar vonir að fyrst þetta sé sú síðasta hætti ég að tala og fari að gera bráðum. Búin að sitja með fínu bókina sem Auður gaf mér í jólagjöf með myndum frá Indlandi og strjúka þeim. Svo þetta er uppkomandi u-beygja en ekki handbremsubeygja.

Tengist því líka að ég þverneita að kolfalla í gryfju velmegunarsjúkdóma og sjálfsvorkunnar yfir eins miklum lúxusvandræðum og steðja að mér. Buhuu mig langar ekki að vinna nema eitthvað skemmtilegt, gáfulegt og vel borgað. Buhuu mig langar ekki að geta valið úr öllu námi í veröldinni því það er svo mikil ábyrgð og skuldbindingarkröfur. Buhuu af hverju er ég nógu mikið snobb til að andvarpa yfir rangri beygingu í deittilboðum, buhuu af hverju er ekki allt nákvæmlega einsog ég vil hafa það en bara næstum því allt? Buhuu ég á ekki einu sinni kötinn sem býr með mér, Buhuu ég er að falla út á tíma að gera allt sem til er. Það sér það hver með viti að þetta er ekkert nema sprenghlægilegt eða stórkostlega sorglegt ef ekki væri bæði í einu og einmitt þessvegna er mér alvara með því að ég og margir fleiri hefðum gott af því að upplifa það í fjarlægum kimum heimsins að það sé lúxus að vera á lífi og maður komist vel af þótt maður viti ekkert hver maður sé, hvert maður sé að fara né með hverjum.