hver man ekki eftir slim shady....

Góðir hlutir. Mér er vel við fólk sem ekki er búið að taka niður jólaskrautið. Sumar búðir í miðbænum eiga það eftir, við erum enn með músastigana og litla jólatréð frá þóru á ganginum, stóra tréð er enn skreytt og upplýst uppi í grafarvogi þó það sé aðeins farið að hengja haus samt.

Píndi mig til að standa upp og fara með móður minni í öskjuhlíðargöngutúrinn í gær. Ég með kaldann rass í göngutúr í snjó og tungsljósi á sleipum göngustígum með einum kalli og sjö konum um fertugt. Furðulega hressandi ef satt skal segja.

Keypti "in perfect harmony" te til að vinna á móti geðvonsku og andlegu niðurrifi sökum glataðrar hugmyndasmíði minnar.

litlu strákarnir sem löbbuðu fyrir aftan mig og sögðu kúlistabrandara og síðan braust einn út í söng, ...and who´s the slim shady, im the slim shady... og svo framvegis. Sérlega hressandi átta ára guttar.

Við smáröðun í eldhússkápnum fann ég heilan pakka af uppáhalds sesamhunangskexinu mínu. Jess.

Afgreiðslumaðurinn í krambúðinni glotti því ég kom aftur hálftíma seinna eftir að ég hafði keypt sígarettur og keypti hluti einsog pakkasúpu og dietkók og brokkolí. Ósamstætt og gervimegrun. Ég lifi í blekkingu, en það er alltílagi.

Milli þess fór ég á afsláttardaga í heilsuhúsinu, nema ég ruglaðist og fór í yggdrasil að versla en þar var einmitt ekki útsala. Eftir öll matarinnkaupin var ég svöng og fór þessvegna að borða í fyrrverandivinnunni.

Ég verð meira utan við mig með hverjum deginum.