og nu skal vi spise

Ég hef stundum haldið því fram að ég sé frekar fordómalaus manneskja. Það er þó misskilningur við nánari umhugsun. Til dæmis er ég með mikla fordóma fyrir tómatsósu út á mat. Allt annað en pylsa á bara ekki að vera baðað í hunts. Kannski er ég með fóbíu fyrir einfaldleika líka á sviði matarvenja. Elska mat með sem flestum brögðum í einu og fátt betra en þegar ég veit varla hvað er í matnum. Sérstakur hæfileiki að blanda saman skrítnum tegundum td ofan á brauð. Búin að komast að því að það sem sumir kalla nauðsynjar finnst mér oft bara óþarfi einsog að eiga alltaf brauð, smjör, ost og mjólk (nema í kaffið...) Ása sambó nær ekki uppí nef sér stundum þegar ég kunni ekki að meta kakósúpu og fiskbúðing og fleiri heilbrigðan íslenskan mat...

Já það er margt skrítið í kýrhausnum. Sökum leti og ómennsku hef ég þó ekki þróað baunaeldamennskuna undanfarið en nú skal því breytt.