það er ekkert minna, bara mikil vinna

Hárið á mér er víst í tísku á þessu seasoni. Allavega héldu klipparakonurnar ekki vatni yfir liðum sem þykja víst inn í dag, ,,frjálsir og úfnir og ómögulegt að framkalla með gamaldags permó". Ekki síst telst appelsínubrúni liturinn líka geðveikislega mikið inn, það er svo mikið verið með svona núna skildist mér. Allir æstir að láta lita sig svona sko. Ég veit ekki hvort ég borgaði auka fyrir öll þessi ástúðlegu ummæli og massa háregóbúst.

Sumt er meira vandamál fyrir mig en aðra. Konan sem vildi glöð fá mig í vinnu sagði í símtalinu; ,,já svo eru engir sérstakir búningar, bara svartar buxur og svartur bolur og lokaðir svartir skór er fínt" Í mínum heimi er það eiginlega flókinn búningur þar sem ég á ekki eina svarta flík sem ég nota dagsdaglega. Eftir grams og leit fann ég slitnar leikfimibuxur, síðerma bol sem litla systir saumaði, fílaði ekki og gaf mér og díselskó af gerði. Ég var stormandi skvísa í þessu og með smekklega klemmu sem hélt niðri öllum þessum úfnu lokkum sem erfitt er að höndla. (yngsti bróðir minn hló úti á vídjóleigu um daginn, og tosaði í hárið á mér og sagði ,,ásta það er svo fyndið hvað hárið á þér er útum allt, greiðirðu þér aldrei?" Tólf ára drengir velta þessu fyrir sér, hvert er heimurinn að fara?)

Ég er ekki sérlega góð í að vera fansí. Jú ég á reyndar hælastígvél í dag, en annars finnst mér álag að þjóna og halda rétt á rauðvínsflöskunni og koma með rétta gafla og svona. En fansíheitin lærast einsog annað og stemmingin er afslöppuð þarna. En vegna bakþreytu og lappeymslum í kjölfar langra vakta er verst að ég hafi ekki gift mig um daginn þegar stjörnunar vildu meina að tíminn væri fullkominn, þá gæti ég líka fengið baknudd og fótanudd.