fresk ferskja

Kannski ætti ég almennt að hafa meiri trúa á sjarma þeim er stórt ástubros virðist geta galdrað. Allavega virtust yfirmenn og eigendur bráðna við návist mína og ég varla komin út úr dyrunum þegar hún hringir til að tryggja sér rétt til áframhaldandi nærveru. Alveg æst yfir æðislegheitum mínum.

Oseisei. Lífið er viðhorf svo það er ágætt að líta á þetta svona frekar en hinsegin. Ég sé ekki að slást um starfið við mér þroskaðra fólk og eigandinn kipraði augun einsog við værum að bonda þegar hún sagðist gjarnan vilja fá ,,aðeins þroskaðra fólk" í vinnu. Ég er kannski svona einsog ferskja í fullum þroska meðan fólk sem stendur á tvítugu er dáldið grænt og ekki eins safaríkt.

Á leið inn á einn veitingarstað hringir annar í öngum sínum og léði ég krafta mína líka þar. Ef fer sem horfir þá mun helmingur af veitingarstöðum borgarinnar vera með mig á speed dial eitt, en inn í því eru einhverjar krónur handa mér líka auk ósegjanlegrar ánægju að þjóna öðrum.

Gleði í boðinu þar sem ég byrja ekki í nýja dæminu fyrren eftir helgi og get því fagnað BArni og hverslags peningainnkomu og endurheimt lífsins í ammlinu hennar auðar í kvöld. Mætt snemma í bjórinn. Skál!