margra kerta dagur
Ég fékk góða samstarfskonu til að leysa mig af á morgun og get ég þarmeð fylgt stelpunum á tónleikana miklu, enda var víst send mynd af mér líka í grúppíubréfinu fræga. Þó það hafi aldrei borist lengra en til umboðsmannsins teljum við það skyldu okkar að fara og skála í bjór yfir endurkomu the rushes til landsins. Einhvernvegin tókst mér að sjá þá tvisvar á airwaves þó ég hafi misst af endalaust miklu sökum misgáfulegrar vinnu, röðum og djammi. Samstarfskonan góða kallaði mig krúsídúllu í dag og kleip mig næstum í kinnarnar, vissi ekki alveg hvernig ég ætti að taka því en tel það frekar jákvætt. Kokkurinn þögli hefur hins vegar ekki vingast nánar við mig nema treysta mér fyrir appelsínflöskuopnunni á hverju kvöldi og hlæja að mér því hann hélt ég væri komin í kokteilana þegar ég var með skyrdykk on the rocks.
Þar að auki viðraði ég hugmyndir mínar um að vera ekki lengur í fullu starfi eftir köben og var því bara vel tekið enda slæmir bakverkir alvarlegt mál. Svo ég er laus við að vera bundin í báða skó í marga mánuði og fæ því ósk mína uppfyllta að hanga aðeins lengur í lausu lofti og dreyma um að allt gangi upp. Skuldbindingaróttinn er greinilega víðfemri en ég hélt. Spurning hvort ég meiki það ef svo ólíklega vildi til að ég kæmist inn í fjögurra ára námið í akademíunni.
0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home