the blob

,,En Ásta, skilurðu ekki að ég er búin að míga utan í ykkur?"

Þessi tilkynning kallaði á smá hvabeha´frá mér, en þetta var sem sagt skýring félaga okkar á undrun minni yfir á þeirri þróun inni á rómuðum bar hérna að karlkyns athygli inná staðnum skildi fara í gegnum hann einsog til að fá leyfi. Þar sem ég kannaðist ekki við að vera ámigin af neinum né sá hversvegna sú ályktun ætti að vera svona augljós bara við að sitja við sama borðið en hann hélt fróðlega ræðu fyrir mig um virkni karla í veiðihug þar sem sýna þarf eiganda merkts svæðis virðingarvott, eða fá samþykki áður en tala má við þau. Veit ekki hvort hún gildir um bæði íslendinga og aðra en honum fannst þetta held ég takmarkað skemmtilegt hlutverk en við höfum það ágætt þar sem hann fann ýmsar góðar afsakanir sem varðmaður og bægði burtu leiðindapésum ef einhverjir voru.

Er jarðtenging ekki bara ofmetin? Það er einsog stressið yfir framtíðinni hafi lekið út um eyrun á mér og ég er að springa úr ánægju yfir að vera í tímalausri boblu þar sem ég er ekki skildug til að gera neitt. Þetta er náttúrulega tímabundið ástand og grunnt á hversdagslegar skynsemisraddir en ég leyfi mér hinsvegar að þagga niður í þeim og njóta augnabliksins í staðinn fyrir að eyðileggja þau með að hugsa of langt áfram einsog er ég geri of oft. Hinsvegar er ég alls ekki tilbúin til að yfirgefa bobbluna mína og með smá sannfæringu frá sófaeigendunum og gestgjöfunum sá ég að ég þarf eiginlega ekkert að drífa mig eitt né neitt og þær vildu helst að ég kæmi með bæði á Iron&Wine (lok apríl) og Belle&Sebastian (lok maí) og fengi nú allavega að sjá vorið í köben. Öðrum orðum þá ætla ég að framlengja ferðina og dunda mér í köben frekar en í reykjavík einsog litla viku í viðbót.

Hinsvegar er ég núna með augu á stærð við rifur, úfið hár og ringluð því ég þarf ósofin að ná rútu til gautaborgar, pakka og fara í nettó á leiðinni því heimamaðurinn þar þráir ódýrt danskt gutl og gefur lítið fyrir blessað ríkið eða hvað það nú heitir þarna hinumegin. Kæra fólk sem gæti haft samband við mig, ekki hafa áhyggjur þó ég kom ekki heim með fluginu mínu né svari í símann um helgina því ég gleymdi honum í gær og fer því sambandslaus í næsta land. Hey allíúbba, men det går mygget bra!