lof á ljóðin og lovísu

Ég get bara ekki orða bundist. Reyndar er ég heldur ekki góð í að tala í bundnu máli en það er allt önnur saga. Sem snýr einmitt að ljóðstíl sem við fengum að upplifa í litríkri fjölbreytni í kvöld. Virkilega vel heppnað kvöld á rósenberg og óska ég þeim til hamingju með uppákomuna. Það getur vel verið að ég sé örlítið hlutdræg en mér fannst lokaatriðið samt best ;) Ofsalega bleikir skór, hálsbrot við hrap úr stjörnundansi og ljóðskáldastimpill af orðamykju á blöðum ásamt mörgu fleira eflaust dýpra og betur sagt. Þumalputta upp fyrir halli.

Sömuleiðis verður tónlistaratriði kvöldsins Lay low að fá það hrós sem hún á skilið. Góður dagur hjá stúlkunni, skólavist samningar og allt á blússandi ferð. Ég efast ekki um að það mun heyrast mikið í henni á næstunni og allavega hlakka ég til að heyra miklu meira. Ótrúlega gott innslag og greip alla með sér með rámum þó ljúfum söng, góðum textum og skemmtilegum takti.

Mér finnst alltaf svo gaman að sjá fólk sem er virkilega að gera eitthvað sem það hefur ánægju, ástríðu og ákefð fyrir. (datt engin fleiri -á orð í hug rétt í þessu) Og drifkraft til að gera eitthvað úr því sem kemur innan úr þeim. Taka mér þetta til fyrirmyndar.

Einn bjór eða svo var líka góður og nú er lofræðunni lokið í bili. Ég þarf að finna drifkarft á morgun til að sækja um skóla. Fyndið að senda frá sér litla hluti út í heiminn sem manni þykir vænt um þó þau séu bara verk og láta ókunnugt fólk dæma á þeim hvort maður teljist þess verðugur að vinna meira undir þeirra stofnun.