where r u from?

Vegna vinsamlegra tilmæla finnst mér einhvernvegin ástæða til að árétta nokkra ómerkilega hluti. Í fyrsta lagi geri ég mér fulla grein fyrir því að karlmenn búi yfir tilfinningum og jafnvel oft ástæðum fyrir gjörðum sínum þó það sé jafn oft hinsvegin, sem sagt tilfinningalaust og algjörlega ástæðulaust með öllu sem þeir finna sig í. Í öðru lagi þá hvarflaði að mér að það séu of margir sem vita hvar ég vinn, og þar af leiðandi mun stílfæring mín um pelsa og pjátur skemma fyrir ímynd og stemmingu þess staðar er ég vinn á sem annars er temmilega huggulegur og eiginlega engan veginn fansí ef frá eru taldar kristalsljósakrónur og smá leðursófar. Kosturinn við að vinnar þarna er einmitt að það er afslöppuð stemming bæði hjá þjónum og kúnnum.

Eftir þessa nettu PR stemmingu og fyrirbyggingu móðganna, þá vil ég minna á að hittingar með fullt af ókunnu misskrýtnu fólki eru ávallt skemmtileg á penthásinu. Alþjóðleg blanda oft á tíðum, en óvænt í kvöld með kokteilaívafi eftir tófúið með hnetusósu og massachillí (björk og sigrún þið veeeeerðið að senda okkur alvöru chillíið þetta gengur ekki) í hrærigraut af kokteilum, bjór, hvítvíni og slummu af stelum með ábót af nokkrum hressum strákum þá varð þetta hið fínasta kvöld.

Ég er kannski svört á tungunni í dag eftir að ég kom mér undan að vinna í fyrramálið. Ætli þetta hafi áhrif á góðmennskustig mín í alheiminum? En fyrst það er aðalega maður sjálfur sem stjórnar því hvað verður eða hvernig fer þá hlýtur þetta að falla undir multitasking abilities. Kannski ég bæti þessu við á ferilskránna.