sumarið er tíminn....
Ég er greinilega hálf-leið í dag. Skildi líkaminn geta ákveðið á eigin spýtur hvernig honum líður og algjörlega hundsað hvað hugurinn hefur að segja um það. Að minnsta kosti er ég hálfleið í dag án þess að vita ástæður þess, en það sést á mér líkamlega því annað auga er rautt og bólgið einsog ég hafi grátið söltum krókudílatárum heilu næturnar.
Stundum er ég svo biluð að ég vildi næstum óska að ég hefði ástæðu til að grenja heilu næturnar. Bara svona sem mótvægi. Aldrei verið sérlega vel við grámollu, svo ég lýsi eftir hoppandi hamingju eða öskrum. Af tilviljun datt ég inn á gamla jólafærslu þar sem ég tilkynnti að þetta ár ætlaði ég að verða hamingjusamur kaktus. Kaktusar blómstra víst ekki sérlega oft, en þeir blómstra hinsvegar roosalega fallega. Og samkvæmt þessari viskuperlu mömmu þá blómstra þeir sértaklega við breytingar á högum.
4 Comments:
maður á alltaf að vara sig á því hvað maður biður um. Ég átti til dæmis ekki við að mig vanti hjálp frá neinum til að vera reið svo endilega enginn taka sér köttinn til fyrirmyndar og gera mér óleik bara til að ergja mig. En nú er ég allavega með stírur í augunum og snarbrjáluð útí árans köttinn fyrir að skíta á gólfið inni hjá mér um miðja nótt.
Áhugavert þessi lognmolla...
Kúkaði hún á gólfið þitt?? Æi ég held hún sé með í maganum litla greyið og finni bara til.. kannski er það ástæðan fyrir sífelldu mjálmi??
Ekki vera reið við hana -she loooves you :)
ég elska þig líka gebba mín, en ég yrði samt ekkert voðalega glöð ef þú myndir kúka á gólfið mitt. Sama þótt þú værir með magapínu..
voðalega ertu smámunasöm sigrún min. Hvað er smá kúkur á milli vina ;)
Skrifa ummæli
<< Home