sá stóri barasta
Ég sé fyrir mér að það sé sól svo ég geti bara fengið eftirvinnulúrinn á vatnsbakka og sótt mér jafnvel freknur í leiðinni og klárað að lesa skugga vindsins. Hallur er nýja bókasafnið mitt, og frænku og örugglega margra annarra. Glæsilegt safn. Kannski vakna síðan og borða grill og syngja eitthvað, en þó vera komin í bæinn nógu snemma til að geta hugsanlega sötrað öl framað því að stundin rennur upp að velta sér allsnakinn í dögg á einhverjum grasbletti og fagna lengsta degi ársins. Þó ekki austurvelli held ég. Ef athyglissýkin fer alveg gjörsamlega með mig væri það þó hugsanlegt.
Ég fylltist í nótt trú á að danir væru í alvöru ligeglad þegar einn ungur hressilegur var bara sprækur og hress þrátt fyrir vandræðagang um miðja nótt sem hefði jafnvel farið í taugarnar á fólki einsog mér sem aldrei skipti skapi. Nei nei pirringur er ekki til í mínum bókum venjulega. ehehe. Án þess að fara í nein smáatriði á undarlegheitum næturinnar þá get ég sagt að það liggur við að ég sé leið yfir því að eftirmaður minn á næturvöktum sé fundinn og þarmeð muni ég verða af þvílíkum og öðrum eins uppákomum og ennfremur öllum djammheimsóknum.
Eeeeen bara liggur við. Þetta lítur bara frekar bjart út ef satt skal segja. Ekki síst þar sem sólin skín í augun á mér og blindar mig við tölvuna. Ok. Nokkrir reikningar og svo er ég farin útá land. Tschuss. Ciao. Auf wiederseh. arrivaderci. Hastalavista. seeya. vi ses. (já ég svindla tvennt úr sömu málunum. bæ og sjámst samt sko.)
3 Comments:
Ha er ég bókasafnið þitt?
það er náttúrulega rosalegt...
Annars var að losna hjá mér herbergi endilega láttu vita hvort þig vantar það...
Sjáumst bráðum.
Hallur
Djísös! Þarft nú að fara aðgreina okkur svo einhver Dani haldi ekki að hann sé ég. Alveg eins og þegar ég hélt að ég væri hann...
Ég hef oft haldið að þið væruð þið. Eða sko hvor annar í sitt hvoru lagi eða sko. Já. Ruglingslegt
Skrifa ummæli
<< Home