þar er svo undarlegt....

Svo hringir síminn á hótelinu. Ekki óvenjulegt. Á línunni er ameríkani að hringja frá bandaríkjunum. Ekki óvenjulegt. Hann spyr hvort ég tali ensku. Ekki óvenjulegt. Svo spyr hann hvort asta sé við. Það er óvenjulegt. Ég segist vera ég. Sem er eðlilegt. Hann kynnir sig sem ljósmyndarann og vill fá upplysingar hvert hann eigi að senda myndirnar. Ég hlæ. Gef samt emailið mitt og samþykki jafnvel að hann sendi myndirnar lika í pósti. Full mikil vinna fyrir myndir þar sem ég er nákvæmlega jafn sybbin og mig minnti.

öll mínusstig vikunnar fara til priksins. Afspyrnuléleg þjónusta og vont&kalt kaffi og hálfflatur bjór.