mmmm kanilhnetukrydd

Hvernig er hægt að hlægja ekki þegar maður bíður á rauðu hægt pípandi ljósi og hliðiná manni stendur jarpur japlandi hestur með augnblöðkur og vagn í eftirdragi þar sem á situr kona með pípuhatt og hnarreistur hundur sem greinilega tók virðuleika sinn mjög alvarlega. Mig langaði mikið til að húkka far en hélt mig þó við upphaflegt strætóplan.

Ég styrktist í trúnni að ég hafi eitthvað til indlands að sækja þegar greg pantaði þesslenskan drykk fyrir okkur björk sem er heitur kanilkryddtemjólkurdrykkur sem mig minnir að kallist chai-te þó ekki alveg viss. Mun betra en kaffi sem ég er að reyna að forðast á kvöldin því mig grunar að það gæti stuðlað að almennu svefnleysi sem hrjáir mig oft.

Framlegging á fótósjoppverkunum gekk líka glimrandi, kaus þó að fresta fyrirlestri og hélt mig þarmeð sloppna frá tali en auðvitað áttu svo allir að koma uppað töflu og ræða aðeins um hvað þeir hefðu gert og afhverju. Það er ergilegt að geta ekki komið hinum í skilning um hvað ég veit, en hélt mig við eitthvað nóg einfalt til að koma ekki alveg upp um vanþekkingu mína í málinu. Kannski væri ég bara með hreim einsog norski strákurinn. Þetta var heldur ekki skelfilega kröfuhart, bara að búa til mynd undir formerkjum "uvirklig virklighed.." sem sagt fiffa til mynd og tengja það við fræði. Ég áttaði mig á því að ég hef minnstar áhyggjur af sjálfum verkefnunum. Ég hef bara áhyggjur á að tala.

Ég hef greinilega álíka mikið ofnæmi fyrir dönsku mýflugum og þeim ítölsku. Þó ekki þurft neinar kortísón sprauti í rassinn ennþá enda færri á lífi hér núna en í ágúst á ítalíu. Myndi gefa mikið fyrir eitt stykki ofnæmistöflu samt.