bissí bissí

I need a hero....nanana til the end of the night... hes gotta be strong trallalla í dynjandi júrópop útgáfu bergmálar um blauta götuna mína frá fredagsbarnum á fimmtu hæð. Ég get hinsvegar dregið fyrir gluggana nýju gardínurnar sem tókst að setja upp með síðustu orkunni af batterílausum bor og heimsendum handyman frá íslandi. Fíni fíkusinn í gula vasanum bakvið rauðu gardínurnar gera útslagið að heimilisblærinn sé minn. Að koma heim til einhvers er líka yndælis tilfinning. Vika getur liðið svo hratt að það er rannsóknarefni hvert tíminn fór en þó er listinn yfir atburði endalaus. Þó jazzhljómsveit í bátsferð á einum af síðustu heitu haustdögunum sé hátt á lista fá sushi og dimsummatarboð, mánudagskaríókí og ölsötur á uppáhaldsstöðunum með góðu fólki, rölt og rólegheit í bland við óvænt smádjamm, grenjandi rigningardembu og hálfógnvekjandi huggulegs þrumuveðurs auk allra litlu hlutanna líka toppeinkunn.

Ég er orðin mjög heimavön á kastrup þó helmingurinn af heimsóknum þangað séu leiðinlegri en hinar. Október verður næsta manískur í því enda mun ég ná sex skiptum þar... Eitt af þeim skiptum þar sem ég skrepp yfir til Vínarborgar að heimsækja diplómatann.

Ég velti fyrir mér hvort það sé satt að österbro sé ekki laus við snert af snobbblæ þegar eini klósettpappírinn sem fæst í nettó er lúxusmjúkur, þriggja laga pappír með þrykktum fiðrildamyndum. Minnir mig bara á diplómatann.

Síðan úrval af tilhlökkunarefnum í mismunandi tímafjarlægð og feikinóg af innri ánægju til að deila út. Það verður vel nýtt í indlandsreisunni þar sem ég fæ hlutverk professional knúsara með hinum sem kenna eða lækna.

Ég hef ótrúlega mikinn áhuga á slýi og munstri. Fagurgrænt og fyndið. Þetta yndisfagra slý&salt munstur er að finna á tröppunum undir nýja risastóra óperuhúsinu í köben í boði maersk milljónamæringsins. Eiginlega mun fallegra en húsið sjálft....

Og jú ég er líka í skólanum....