annarra mannarra prof

Pésinn er með mikla samúðarverki með heimspekiheimaprófum annarra í íbúðinni og flettir því í eigin bókum jafnvel meira en venjulega. Annars er ég komin með hreint og beint ógeð á pappírsbleðlum og skjölum, danskur skriffinskuheimur er mér algjör frumskógur og enginn slaki þar á. Ég er þó augljóslega komin vel inn í kerfið hérna og inn um bréfalúguna rignir ólíklegustu rukkunum og reikningum einsog aldrei fyrr. Ég hata þetta kerfi með auðkennislykla því ég á eftir að týna þeim oftar en símum og pin númerum svo það gæti endað í eintómum útgjöldum. En ég er að vinna í persónulegri bókhaldsmöppu, eða að minnsta kosti skúffu fyrir skjöl og drasl. Hér er enginn pabbi að sortera fyrir mig skjölin og redda skattaskýrslum á síðustu stundu...

Þó ég sé ýmsu vön í raðamenningunni missti ég eiginlega andlitið þegar ég kom inn á pósthúsið að sækja pakka sem þar beið mín og á undan mér voru sextíu manns í röð. Þolinmæðin þrautir vinnur allar en ég skelli þó skuldinni á staðreyndina að þetta horn í borginni hefur ekki beint verið vinsæll viðkomustaður síðstu daga sökum óeirðanna....

Í lærdómspásum er fint verkefni að henda inn nokkrum myndum svo hér má sjá nokkrar dívu og djammmyndir frá gautaborg ásamt ryðblett og smá túrisma. Ekki nógu dugleg við ferðalaga myndatökur samt. myndaseriur