Tanti auguri!!

Fékk skilaboð áðan á msn frá fornum ítölskum samleigjanda, eða einum af Marcounum. Fyrir þremur árum komst ég að því að áttundi mars er festa delle donne eða hátíð kvennanna og þann dag voru seld gul mimosublóm á hverju götuhorni. Það var líka dagur þar sem stúlkur fóru út á stelpukvöld að djamma, fengu sér í hægri tánna og settu á sig gloss. Sömuleiðis gríðarlega vinsæll dagur hjá karlpeningnum því annars var langt því frá sjálfsagt að dömurnar ferðuðust um í hópum karlmannslausar og vildu endilega fá kokteila eða blóm.

Við kynntumst svo sem lítið þeim anga ítalíu, þar sem bæði fórum við mikið út sjálfar og sér og í félagsskap einhverra af samleigjendum eða félögum. En ein ítölsk vinkona okkar í næsta bæ átti agalega bágt því hún bjó með fjórum stelpum sem allar áttu kærasta. Ekki svo að skilja að kærastarnir tækju upp tíma þeirra með einhverjum hætti þar sem þeir bjuggu í órafjarlægð, heldur þykir það ekki viðeigandi að fara út ef þú átt slíkan í heimabænum. Þeir geta orðið svo ansi afbrýðisamir sjáiði til. Svo þær voru bara heima að læra í staðinn....

Mér finnst Ítalía ekki vera forn að öllu leyti í hugsun, en mörg eftirlifandi karlrembuelement get ég alls ekki skilið. Né nær það nokkurri átt í mínum huga að það sé ekki hægt að eiga í emailsamskiptum við gamla félaga, því emailin þeirra renna alltaf út sökum lítillar notkunnar og bara einn og einn er með tölvu eða net heima hjá sér. Og umræddir drengir eru allir í verkfræði. Hér jaðrar við vandamál á bænum því netið hefur bara eina innstungu svo það þarf mjög dipló anda og demókratískann að skiptast á einsog góðum börnum sæmir. Airport extreme er efst á óskalistanum. Ekki fólki bjóðandi að hafa ekki þráðlaust net.....