alltaf i boltanum

Ég vildi óska að ég hefði byrjað að telja hnerrin í byrjun síðustu viku. Skrá hjá mér strik við hvert hnerr svo ég ætti áþreyfanleg gögn um fjöldann. Og blaðastaflinn af 379 hnerrum dreift á vikuna hefði líka aðra merkingu, því hverju einasta hnerri og sníti fylgi nefnilega; guð hjálpi þér úr einhverju horni íbúðarinnar.

Hinsvegar er ég alveg hress og heil heilsu ef frá er talin hnerri á hverjum klukkutíma. Trén inni í portinu eru böðuð í geislum og eru komin í ljósgræn föt. Ég verð alltaf jafn hissa hvað þau eru fljót að dæla út græðlingum á hverri grein og verða heilgræn á einni nóttu.

Ég er meira segja svo hress að það er löngu planað að fara út í borgara og bjór yfir fótbolta. Ég er löngu búin að viðurkenna að ég er henntugleikaáhugamaður. Það er að segja að ég hef áhuga á fólkinu og bjórnum frekar en boltanum en get vel gírað mit upp í æsing. Þetta getur hallur þakkað ítalíudvölinni. Og sigrúnu & sunnu.

Hver er nú aftur að spila í kvöld? hmmm gott að ég spurði núna frekar en á barnum. Liverpúl og chelsea. Voðalega enskt eitthvað.