geitungagleði i kotinu

Það var undarleg tilfinning að standa í biðröðinni hjá icelandexpress innan um aðra íslendinga sem flestir klæddust stuttum buxum og sandölum með rjóðar kinnar eða brúnnku eftir yndislega fríviku í kóngsins köben í sólinni. Ég hef rétt fengið þrjár freknur í viðbót við að labba milli staða eða sitja með lappirnar upp í glugga og bók í fanginu í þann stutta tíma sem sólin skín inn til mín á morgnanna. En ég er róleg þar sem ég veit að sólin er ekki alveg eins hverful hér og mun bara fara vaxandi og freknusöfnunin líka. Það er bara eitthvað svo vonlaust að fara út í garð í sólbað með fartölvu... En maður fær víst ekki útborguð námslán fyrir að safna lit. Merkilegt nokk.

Ég og geitungurinn í glasinu úti á svölum erum tvö saman eftir í kotinu meðan hinn sambýlingurinn skreppur yfir í íslensk próf. Geitungurinn og glasið verða bara kjurr þarna úti meðan ég vona að hann sé ekki búin að kalla á liðstyrk sem muni plaga mig næstu vikur. Kannski lærum við bara að lifa saman, það myndi allavega auðvelda mér lífið í sumar... Mér skilst að maður verði bara að face your fears en ég er betri í að hlaupa þegar kemur að vespuskröttum. ( Nota bene sá ég brot úr þætti á animal planet þar sem vespa veiðir kónguló í eyðimörk, og þær eru sko víst ILLAR því þær þefa uppi kóngulærnar og grafa þær upp úr sandinum áður en þær stinga þær og éta!)

Innan um heimspekibækur og listfræðibækur í hrúgum, reikningaflóð, hlátur og uppvask er önnin á góðri leið með að klárast. Spýta í lófana næstu tvo mánuði og sanna að ég er víst sæmilega klár á fleiri tungumálum en íslensku. Fullkomin pása frá þessu öllu saman var Trópíkal afmælispartý síðustu helgi með martinique-frönsku afmælisbarni og veitingum, stórkostlegum skreytingum og búningum og miklu stuði. Fullt af góðu fólki samankomið til að fagna þrem tugum og vináttu. Maður lifir lengi á svona veislum. Hér eru myndir frá Björk úr partýinu. Allar skreytingar í stúdíóinu voru hreint út sagt frábærar en hrósið verður að fara til innflutta pálmatrésins frá íslandi sem faðir bjarkar kom með. Það vantar sko ekki hugmyndaflugið á þeim bænum. Né þemagleðina... ;)